Messages

kızlar benim şu an 4 yaşında bir oğlum 8 buçuk aylık bir kızım var ve şu an 28 haftalıkta hamileyim(erkek) 3 numara tahmin ettiğiniz gibi kaza ile olmuş.hatta tam kırkım biter bitmez kalmışım adet olmadığım içinde anlamamışım.sipiral taktırmaya gittiğimizde şoke oldum.üstelik tecrübeli olduğum için doktor söylemeden ekrarda gördüm inşallah kist falandır diye içimden geçti ama nafile zaten bebek kesenin içindeydi ve pıt pıt kalbinin attığını görüyordum.oğlum kreşte yeni doğmuş bebeğimiz eşimin kucağıda dışardaydı.o an sanki dünya başıma yıkıldı o anki halimi anlatamam siz kendinizi benim yerime koyun:)öyle düşünün.eşime ben söyleyemem siz söyleyin dedim.o söyledi.kızım ne olacaktı emziriyordum.üstelik 2.sezeryanımın çok yeniydi.3.bir doğum tekrar sezeryan amiliyatı,hamilelik süreci nasıl gidecek son aylarda dikişlerim açılırmı,çalişan anneyim(öğretmen) ikisiyle bile hayat zorlaşmıştı 3.bir bebekle nasıl olacak diye diye bu günlere geldim. o dönemde sağolsunlar kendi aile tarafım çok destek oldu (sen salakmısın nasıl önlemini almazsın, nasıl bakacaksın, kıza yazık olacak sütten kesecen şimdi )eşim ben hastane bahçesinde salya sümük ağladığımı görünce istemiyorsan aldıralım dedi ama ben bir an için bile aklıma kürtajı getirmedim.rabbimin vardır bir hikmeti dedim oda benim bir evladım.rabbim vermiş ona kıyılırmı dedim.mecburen istemesemde doğuracağım ve büyüteceğim diye geçirdim içimden.ama ne yalan söyleyim oğlumdada kızımdada ne heveslik vardı sabırsızlanıyordum.bebe mağazalarına gidip onlara minik minik ciciler almak en büyük mutluluğumdu.hep hayallerim onların üzerineydi onları düşündükçe mutlu oluyordum.ama  bu çok başka bunda, hiç hevesim olmadı her düşündüğümde içim eziliyor bir yük gibi hissediyorum.hayatımı dahada zorlaştıracak  diye düşünüyorum.şöyle elimi karnıma koyup hareketlerini bile hissetmek onunla mutlu olmak gelmiyor içimden. isim düşünmek, bişeyler almak ( daha hiçbişey almadım bile)yada ne bileyim işte ona  benzer şeyler yapmak içimden gelmiyor.doktorum son ayların diğerleri gibi geçmeyebilir bunda daha zorlanabilirsin ,daha ağrılı geçebilir,dikişlerinde inşallah yırtılma açılma olmaz dedi.belkide son aylarda sürekli yatmak zorunda kalacağım.rabbime sükürler olsunki bir yerdende kolaylığını veriyorya.3 hamileliğimde en rahat bu hamileliğimi geçiriyorum.şu ana kadar ne bir bulantı ne aşerme,ne ağrı ne sancı,ne uyku hali o kadar güzel geçiyorki.hiçbişey anlamadan bugünlere geldim.daha yeni yeni elimi karnıma koyup düşüünüyorum.karnımdakiyle konuşuyorum.oğlum sana haksızlık ediyorum affet beni düyorum.biliyorum gerçektende onun ne günahı var niye onu bir yük gibi görüyorumki.yanlış yaptığımı biliyorum ama öyle bir psikolojinin içindeyim öyle hissediyorum hiç hevesim yok.bu beni dahada çok üzüyor.aileler bakşa memleketteler hoş yanımda olsalar kim gelip ne haldesin gel birlikte bakalım yükün hafiflesin kim derki.sen doğumdan sonra kızı bize bırak toparlanınca getiririz diyolar:) (onada şükür).bir bakıcım var kızıma bakan o kadar iyi biriki çokta seviyor kızımı.beraber bakarız diyo.zaten başkada çarem yok tek dayanağım o zaten .oda olmasa ne yaparım bilmiyorum.doğum iznim şubat tatiliyle beraber başlıyor.martın sonu doğum olacak.belki daha erken duruma göre.bakalım herşeyin hayırlısı olsun diyorum.rabbim kapılarımı her zaman açmıştır,beni hiç daraltmamıştır tek dayanma gücüm rabbimden.rabbim kolaylığını ver diye dua ediyorum.
içimi dökmek istedim sadece sabredipte okuduysanız benim için dua ettiyseniz allah razı olsun:)

evet ama nereye kadar gidecek bu böyle.doğumum geldi neredeyse .zaten gurbetteyim.büyüklerimiz gelecek doğumda onların yanındada mı böylemi olaacağız .anlamıycaklarmı hissetmiyceklermi.olduki erken doğurdum nolacak.nasıl düşünmez bunları.hadi bee sende deyip şu halimle çekipte gidemiyorum.zaten bi evi terketsem eminim bir daha o eve giremem .neler düşünüyorum ben yaa.yaa şuçumu günahimı bilsem hakettim diycem.afedersiniz beni biriylemi gördü yada ne bilim kadınlıkmı yapmadım,ona ve çocuğuma en güzel şekilde bakıyorum.sesimi yükseltmem ona karşılık vermem sinirlenmesin diye.bana el kaldırdığında bile bağarıp çağırmadım iş daha fazla uzamasın diye.karnımdakini düşündüm.o sinir haliyle ya canımızı yaksaydı.yaa hiçmi düşünmüyo ya üzüntüyle erken doğum olsaydı o an allah korusun.iyice daraldım içim içime sığmıyo kafayı yiycem artık düşünmekten ağlayıp elimden hiçbirşeyin gelmemesinden.ben ona yeşil ışık yapmışım öküz kullansana demi ama.tamamen gönlünden attımı beni.umrunda değilmiyim artık.    

33 haftalık hamileyim.en kıymetli en güzel geçirmem gereken şu günlerimi gerginlik içinde,moral bozukluğu ile geçiriyorum.çok önemsiz bir konuda kavga ettik.6. yıllık evliliğimizde ilk kez bana el kaldırdı.şok oldumhiç beklemediğm bir hareketti.şu karnı burnumda halimle nasıl bana el kaldırdı hala hazmedemiyorum.10 gün oldu.çok mecbur olmazsak asla konuşmuyoruz.bide sanki haklı kendisiymiş gibi triplere girmeler,yaptığım yemekleri yememeler,evden çıkıp saatlarce eve gelmemeler,yemeğini dışarda yemeler, hem suçlu hem güçlü.ben özür beklerken ,oda benden bekliyo hayrett.bende zaten o günden sonra 3 yaşındaki oğlumun odasında yatıyorum.kahvaltı hazırlamıyorum(kendi benden önce kalkıp yapıyo),hiç barışmak gibi bir düşüncesi yada bir hareketini hissetmiyorum.aksine işi dahada yokuşa sürüyo.yüzde yüz haklı olan ben olduğum halde genede çocuklarımı düşünüp,kadınlık gururumu ayaklar altına alıp 2 gün önce doğum günü vardı.onun için pasta yaptım,hemde karnım acıya acıya.ortam yumuşasın.belki yumuşarsa şöyle karşıma alıp problemin çözümü için konuşmaktı niyetim.o ne yaptı dersiniz önüne koyduğum tepsiyi elinin tersiyle iterek''ben almayacağım ' dedi.hiç sesimi çıkarmadım.ama içimden neler geçtiğini tahmin edersiniz.ben ona bir adım attım o beni birkez daha kırdı.tuzla buz etti içimdeki sevgiyi.bende tad tuz bırakmadı.bütün hayat enerjim gitti.zaten cesaretimde kırıldı.

kızlar moralim acayip bozuk ,yapılcak çok iş va.rinanın hiç birşeye elim kalkmıyo gözlerim acıyor ağlamaktan kıpkırmızı olmuş şişmiş ,aynaya bile bakmak istemiyorum.32 haftalık hamileyim.sezeryan olacak mecburen ,3 yaşında oğlum var.karnımdaki kız. 6 yıllık evliyim.çalışıyordum doğum iznindeyim neyse işte.kendimi tanıttım heralde.moralim nedenmi bozuk dün akşam eşimden ilk kez tam olmasada şiddetine maruz kaldım.hemde değmez bişey için.haliyle konuşmuyoruz.zaten yüzünü görünce şeytan görmüş gibi oluyorum.nefretim öfkem o kadar çokki anlatamam.akşam konuyu uzatsam yada başka deyişle karşılık versem laf söylesem eminim tam manaysıyla dayak yiyecektim.belki bebeğim zarar görecekti.konuyu boşverin o kadar anlamsız bişeyki anlatmaya değmez.söylesem bunamı öfkelendi dersiniz.kimseye anlatıp derdimi dökemiyorum.içime attıkça o beni daha çok yiyip bitiriyor.az çok sizlerde yaşamışsınızdır buna benzer bişey yani dayaktan bahsetmiyorum aile içi kavgalardan bahsediyorum.gidecek ikinci bir yerim olsa kafa dinlemeye kendimle başa başa kalmaya ihtiyacım var.sürekli aklımda akşamki sahne geliyor gözümün önüne.sürekli kafamda kuruyorum kuruyorum.evliliğimizin 6 yılını düşünüyorum yaşadıklarımızı olayların nasıl bu hale geldiğini,birbirimizi artık eskisi gibi sevmiyormuyuz  en ufak şeyler batıyormu bize gibi gibi gibiiii offfff düşündükçe için daralıyor.yaa şimdi diyeceksiniz böyle kendini yiyip bitireceğine al karşına konuş sorunlarınızın çözüm yolu bulun. inanın bunu yapmayı o kadar çok istiyorumki konuşup içimi dökmeyi ama karşımdaki insanı alıp karşısına konuşamazsın.o hep haklı sen asla ona laf söylemeyeceksin ,sinirlendirmeyeceksin.sakin bile  bişey söylesen inanılmaz sinir yapıyor.yağ gibi üste çıkıyor.sen hep haksızsın,o haklı haksızda olsa haklı,asla özür dileme gibi bi adeti yoktur.şunuda söyleyeyim evliliğimde çok mutluyum sürekli kavga eden bir çift değiliz.ayda yılda bir ama tam yani.belki 1 yıldır hiç birbirimizi kırmadık gayet güzel yaşıyorduk oğluşumzlaevimiz kahkaha doludur herzaman.şebek oğlum bizi çok güldürür.evde canım sıkılsa gezmelere götürür.yemeğe çıkarır. bir dediğimi iki etmez bütün bunları inkar edemem şimdi.yazdıklarımı okuyunca şimdi sanki çok kötü bir evliliğim varmış gibi oldu.üstelik hiçbir sıkıntım kederimde yok,işimde,evimde mutluyum kaynanamla aram iyi kendi ailemlede öyle.bide hamileyim onun mutluluğunun tarifi yok.içimi dökmek istedim sadece...

bende hamileyim.listeye ekleyin benide.

iklima arkadaşım senin düşündüklerinin aynısını bende düşünmüştüm oğlumda. doğmadan herşeyi hazır olsun. belki aylarca dışarı çıkamayacağım.bebekle kış günü nasıl çıkacağım diye düşünüyordum ki benimkide şubatta doğacaktı.eşim sonra alırız acelesi ne diyodu.bende sanki hapis hayatı yaşayacakmışım gibi geliyordu.tam kışın ortası bide.hiçte korktuğum gibi olmadı.o kadar güzel çıktıkki dışarı. kıyafetleri büyük geldi gittik 2 hafta sonra yenilerini aldık.hemde sezeryanlıyım.13.günü pastaneye gittik oturduk saatlerce, çarşılarda dolaştık.zaten bebek paso uyuyo 2 saatte bir emzirirsin uygun bir yerde ( olmadı arabanın içinde).kalın bir battaniyeye sar bebek arabasına koy naylonlada üstünü ört tamamdır.evde o kadar insanın canı sıkılıyoki ,yapacak hiç bir iş yok bebek ilgi istemiyo anca fosur fosur uyuyo.biz her hafta sonu mutlaka çıktık.duramadımki evde.birde öyle bir keyifli oluyoki bebeğinle dolaşmak.sanki millet hep sana bakıyo gibi zannediyorsun gurur duyuyorsun benden tavsiye kendini öyle şartlama, belliki ilk olacak.

malesef kızlar gene hüsran  yapacak bişey yok.eşiminde dediği gibi gecikmesi tamamen psikolojik.ne zaman negatif sonuç alsam o gün adet oluyorum şimdi olduğu gibi  fazlamı istiyorum ne bilim.gerçi çalışmalara başlayalı 2 ay oldu. bi tane bebişim var çok şükür 2 buçuk yaşında profil resmimdeki oğluşum.bitanede kızım olsun istiyordum(tabi allahım bilir)

bugün büyük gün benim için ,içim içime sığmıyor.bugün tahlil sonucumu alacağım.kocacığım bi uyansada gitsek sonucu almaya.oğluşumun bir kardeşi olsun artık 

arkadaşlar ben hala adet olmadım gögüslerime el degiremiyorum birde vajinamın dudakları moralmış yardımcı olur musunuz

canım inşallah hamilesindir.tahlil yaptırsan çakabilir.bu kadar farklı belirti hissediyorsan belkide hamilesindir.yanlız bişey sorcam (kusura bakma yazarken gülüyorum) vajinanın dudaklarına niye ve nasıl baktın ki?  

iklima arkadaşım ben özel bir hastaneye gittim 4.günüydü.ordaki doktorum alttan ultrasyonla baktı hamile değilsin adet olacaksın dedi.bugünde içim rahat etmediği için sağlık ocağına gittim tahlil verdim yarın sonucunu alacağım.

bende zaten sağlık ocağına gittim.bida o doktora gidersem iki olsun bu günde ne pembelik ne kahverengilik hiçbişi yok.

gidip kan tahlili verdim sağlık ocağında yarın sonuç çıkacakmış bekleyelim bakalım neolacak.

eee yani demi ama.zaten belirsizlik çok kötü beklemek ölüm gibi, geçmiyor günler. içim daraldı valla.aklımda çıkmıyor sürekli düşünüyorum .eşimde anlamıyo beni.seninki psikolojik diyo.kendi adet düzenini kendin bozuyorsun diyo çıldıracam ya.

adet olsam çok rahatlayacağım bu belirsizlik sinirimi bozuyo.biliyorum kan tahlili yaptırmalıyım.bizimkini ikna edersem belki yarın yaptırırım.doktor gerçekten içimi rahatlatmıyor.bana diyor adet göreceksin hamile değilsin tahlile gerek yok.baktın 10 gün daha olmazsan o zaman gel tahlil yapalım diyo.ben zaten bebek umuduyla gelmişim ona.tahlil istede ümidim bari olmasın.

arkadaşlar adetim gecikeli 6 gün oldu.6 gündürde pembe-kahverengi lekelenmeler  var.toplasan 6 gündür 1 pedi doldurmaz.4. günü doktor alttan ultrasyonla baktı hamile değilsin adet olacaksın dedi hala bişey yok.doktorada pek güvenemiyorum geçen ayda geciktiğinde gene alttan ultrasyonla bakıp hamilesin rahim duvar kalınlaşmış demişti ama  kan tahlili negatifti 10 gün sonra adet oldum.şimdi teste  gerek duymuyorum dedi hayallerim suya düştü.ne yapmam gerek? bide hamilelikte olabilir sonuçta sürekli alttan bakması doğrumu.eee zaten 4 gün gecikince bişey göremeyecekki bebek kesesi için çok erken.