ANNE ŞEFKATİ....

[..BahaR●●]

İnsanların canı yandığında,

ya "ALLAH" ya da "Anam"

diye acısını

bastırmak istemesi bir tesadüf mü?..

"Cennet anaların

ayağının altındadır" sözü,

durup dururken mi söylendi?..

Hangi erkek, ana

kadar dayanıklı?..

Hangi erkek; sevgide, merhamette, paylaşmada ve fedakarlıkta

anadan üstün?..

Hangimiz büyüdük onların gözünde?..

Yaşı 50'yi geçen evladına "Üstün açık yatma"

diye tembih ederek,

koruyuculuğunu sürdürenler analar değil mi?..

Anaların hakkı ödenir mi?..

Cüneyd Suavi'nin bu güzel öyküsünde

anne neymiş bir görün!..



* * *



Küçük kız, kendini bildiği günden beri annesinden

büyük bir şefkat görmüş ve ondan duyduğu sözlerle

Pamuk Prenses'ten daha güzel olduğuna inanmıştı.

Ona göre, nur yüzlü ve badem gözlüydü. Bir tanecik

yavrusuydu her zaman. Ama, ilkokula başlayınca işler

değişti. Arkadaşları onun hiç de güzel olmadığını, hatta

çirkin bile sayıldığını söylemekteydi. Küçük kız, ilk

önceleri onlara inanmadı, çünkü herkes birbirini

kıskanıyordu. Ama, birkaç yılda gerçeklerle yüzleşti.

Annesinin bir pamuğa benzettiği yüzü, çiçek bozuğu

bir cilde sahipti. "Badem" dediği gözleri ise şaşıydı.

Vücudu da bir serviyi andırmıyordu. Demek ki, annesi

onu aldatmış ve yıllar yılı çekinmeden yalan söylemişti.

Genç kızın anne sevgisi, kısa bir süre sonra nefrete

dönüştü. Evlenme çağına gelmiş olmasına rağmen yüzüne

bakan yoktu. Üstelik de gözleri, bütün tedavilere rağmen

düzelmiyordu. Genç kız, doktorların gizlice yaptığı

konuşmalardan kör olacağını anladığında çılgına döndü

ve kendisini hâlâ çocukluk yıllarındaki ifadelerle seven

annesinin bu yalanlarına dayanamayıp evi terk etmeye

karar verdi. Fakat annesi, uzak bir yerde iş bulduğunu

söyleyerek ondan önce davrandı ve kazandığı paraları

bir akrabasına gönderip, kızına bakmasını rica etti.

Genç kız bir süre sonra görmez oldu. Karanlık dünyasıyla

baş başaydı. Bu arada annesini hiç merak etmiyordu.

Yalancıydı annesi, ölse bile bir kayıp sayılmazdı.

Bir gün doktorlar, uygun bir çift göz bulduklarını

söyleyerek kızı ameliyat ettiler.



Ancak o, gözünü açtığında yine aynı yüzü görmekten

korkuyordu. Fakat, kör olmak zordu. En azından kimseye

yük olmazdı. Genç kız, ameliyat sonunda aynaya baktığında,

müthiş bir çığlık attı. Karşısında bir dünya güzeli vardı.



Gerçekten de harika bir kızdı gördüğü. Yüzündeki





bozukluklar tamamen kaybolmuştu. Çok kemerli olan

burnu düzelmiş, kepçe kulakları normale dönmüş ve

yaban otlarını andıran saçları dalga dalga olmuştu.

Genç kız, yanındaki yaşlı doktora sevinçle sarılarak:

"Sanki yeniden dünyaya geldim!" dedi. "Yüzümde hiçbir

çirkinlik kalmamış, estetik ameliyatı siz mi yaptınız?"

Yaşlı doktor: "Böyle bir ameliyat yapmadık kızım!."

diye gülümsedi. "Annenin bağışladığı gözleri


taktık. Sen, onun gözünden gördün kendini!."

[burcuş]

Tüylerim diken diken olduuuuu çok teşekkürler canım 

[ırmak184]

cok güzelmiş ya cok etkilendim