ANNELIK...

[laracroftt]

Annelik....

İlk önce aşktır annelik. Karşılıksız,
koşulsuz, tükenmeyen, parmak uçlarımdan her bir saç telime kadar sarıp sarmalayan bir aşk hem de benim için.

Hayatınızda
tatmadığınız bir duyguya hazır olun.
Garanti veriyoruz, böylesini asla görmediniz.

Annelik büyümektir. Herşey olabilir bir
kadın, her yaşta herşey olur, yeri geldiğinde sonsuza dek hep çocuk kalır. Ama anneysen eğer, büyürsün. Belki sadece çocuğun için, onun gözünde; ama mutlaka büyürsün. Siz de büyüyeceksiniz. Bebeğinizle birlikte günden güne, her bir
gülücük, her bir harf büyütecek sizi.

Annelik emektir. Uykusuz gecelerde,
ateşlenen yavrunun başında tutulan
nöbetlerde, süt olsun diye içilen bir tas
kompostoda, okulun kapısında, ütülenen
gömleklerde, boyanan ayakkabılarda,
örülen saçlarda, kesilen tırnaklarda, mutfakta, sokakta, ayakta, ötede, beride...

Hepsinde emeği vardır annenin. Öyle ya da böyle... Bunu daha hastanede geçirdiğim ilk gecede anlamıştım. Kimseye bu kadar emek vermedim hayatımda. En sevdiğim
dediğim kocam için bile katlanmadım bunların hiçbirine. Sadece yavrum için
eyvallah diyorum bütün zorluklara. Böyle
büyüyecek aramızdaki sevgi. Emek
harcamadan anne olunmuyormuş bunu
öğrendim. Bu yüzdenmiş ki doğuran değil, büyüten annedir der büyüklerimiz.
Annelik öğrenmektir sonra. Her gün o
kadar çok şey öğreneceksiniz ki
bebeğinizden, siz bile şaşırıp kalacaksınız bu işe. Bir minik el çırpmanın, çarpık bir
gülücüğün, ağzından çıkan her bir sesin
değerini bileceğiniz gibi; gaz çıkartmanın, düzenli kaka yapmanın, deliksiz iki saat
uyumanın da değerini öğreneceksiniz. Alim olacak kadar çok kitap okumuş olsanız bile, yaşayarak öğreneceksiniz. Siz ona öğretmeyeceksiniz, o size öğretecek.
Ağlaya ağlaya, bağıra çağıra öğretecek size bunları. Siz de " peki" diyeceksiniz.

Başka...

Gurur duymaktır annelik. Bu sevilesi varlığa sahip olunduğu için, böbürlenmektir, mest olmaktır. Huzurdur annelik. O minicik kat kat
gıdıdan bir dolu nefes çekildikten sonra, o koku dünyanın en şahane aromasıymışçasına huzur bulmaktır.

Annelik fedakarlık yapmaktır. Kocadan,
uykudan, kitaptan, oyundan, gezmeden
feragat etmektir. Annelik güçtür. Bir kadının en güçlü hali... Mutluluktur, hüzündür, endişedir,
korkudur... En önemlisi annelik başlayan, ve hiç
bitmeyendir. Şimdi minicik olan o ayaklar yürüyüp koşmaya başladığında da, okullar bittiğinde de, başka yuvaların fertleri olunduğunda da gitmeyen o duygunun adıdır.


Alıntı...