Doğum Hikayeleriniz

[♥♥♥gülbeşeker♥♥♥]

ayşem çok güzel doğum hikayen rabbimize yakarışını okurken tüylerim diken diken oldu
tabi bide edebi yazış tarzın çok hoş,masal tadında soluksuz okudum
rabbim zeynep edaya uzun ömürler versin

[AyNi]

ayşem çok güzel doğum hikayen rabbimize yakarışını okurken tüylerim diken diken oldu
tabi bide edebi yazış tarzın çok hoş,masal tadında soluksuz okudum
rabbim zeynep edaya uzun ömürler versin

teşekkür ederim canım 

[dirim]

yemek yedikten sonra lavaboya gittim.
akıntı gibi bişey oldu.su gibi heralde afedersiniz kaçırdım sandım
çünki son haftalarda sık sık lavabo ihtiyacınız oluyor.
suyum mu geliyor doktoru arasammı arasam nedicem
az bi akıntım var su olabilir mi diyeceğim.boşu boşuna gel diyecek şimdi diye düşünüyorum
bu arada hiç sancım yok.düşünürken elime gelmeye başladı su
sonra saniyeler sonra bi baktım her tarafım su oldu.
emin olduktan sonra doktoru aradık.hastaneye girene kadar
beni yatırdılar,hala suyum geliyor.bitaraftan sıkıyorum,gelmesin diye
karnım en sonunda küçücük kaldı.suyum tamamen boşaldı
lavman yaptılar.nst yi bağladılar.tık yok,bi tane sancı yok,oğlum yukarda hala
oğlum benim suyumu içmeye başlamış,hemen ameliyethaneye aldılar.
sezeryan olduğu için bişey hissetmedim.ama doğumdan sonra ağrılarım çok oldu.
normal doğum olmadı malesef.oğlum doğduktan sonrada kusturdular yavrumu suyumu içmiş sıpa

[Lă_Tăhzen!]

GİZEM VE AYSE OKURKEN HIKAYELERINIZI TUYLERIM DIKEN DIKEN OLDU UNUTTUGUM DOGUMUMU HASTANE GUNLERIMI TEKRAR HATIRLADIM VE DUYGULANDIM RABBIM EVLATLARINIZI SIZE BAGISLASIN  

[Shadowqueen]

Herkese yaptığı yorumlar için teşekkür ederim, biraz geç oldu ama kızımdan hiç vakit bulup bilgisayar açamıyorum. Rabbim herkese sağlıkla bu duyguyu yaşamayı nasip ede inş. Evlatlarımızı bir ömür boyu sağlıkla bize bağışlasın Rabbim. Annelik herşeyden daha güzel bir duyguymuş şükürler olsun 

[suzannn]

Bu da benim doğum hikayem:

Sancı odasındayım... hastanenin 4. Katı, pencereden baktığımda Pendik ayaklarımın altında... şehir geceyi yaşıyor, her yer karanlık... gece saat 4, sancı odası hiç hayal ettiğim gibi değil, iki tane yatak, bir plastik sandalye, bir ilaç dolabı ve duvarda şirinlik olsun diye rengi solmuş birkaç bebek resmi... arada sancım giriyor, 1 m2 alanda yürümeye çalışıyorum, derin nefes alıp veriyorum... heyecandan ayaklarım titriyor... mucize gibi geçen 9 ayın sonuna gelmiştik, bu rüya bitecek, yeni bir hayat başlayacaktı.. biraz hüzünlüydüm doğrusu... dolu dolu yaşadım 9 ayımı, en güzel şekilde... ilk aylardaki mide bulantımı, son aylardaki kaşıntımı saymazsak mükemmel bile diyebilirim... kendimi olmadığım kadar güzel, rahat, mutlu hissettim... bebeğimin içimde kıpırtıları, onu hissetmek ayrı bir heyecandı... bir kelebek vardı sanki içimde, hani birisine çok aşık olursunda onu gördüğün zaman için bir tuhaf olur ya, onun gibi işte, ama sürekli yaşıyorsun o heyecanı, 9 ay boyunca... dediğim gibi, hamilelik bir mucizeydi... hayatını yeni birisi için hazırlama sürecide diyebiliriz... her şeyi onun için hazırlıyorsun, eşyaları, kıyafetlerini başka kimsede özenmediğin kadar özenerek seçiyorsun... her gün bakıp koklamaya doyamıyorsun, yatağını her gün havalandırıp, 'böyle yatırırım, şöyle geri kucağıma alırım' diye hayaller kuruyorsun... ve bunu hiç görmediğin tanımadığın birisi için yapıyorsun... aslında çok garip değil mi?
Ve yine sancı giriyor... yine ayaktayım, dilimde sürekli 'Ya Ragibu Ya Allah' ... artık her sancıdan bilinçsizce dilimde... zaten o an başka kimden yardım isteyebilirim ki? Kim bana O'nun kadar yardım edebilir?  Nöbetçi doktor bana sürekli yatmamı söylüyor, hatta beni yatırıyor Benn geri kalkıyorum... yattığım zaman sancılarımı daha şiddetli hissediyorum, yürümek ve ayakta durmak daha iyi geliyor...
Hemşire çağırıyor, eşim görmek istiyormuş beni. Üstümde hasta önlüğüyle doğumhanenin kapısına geliyorum... eşimin gözleri dolu, 'nasılsın diye soruyor.. iyim merak etme diyorum... anlımdan öpüyor, sakın korkma, yanında olmasam kalbindeyim unutma diyor ve tekrar sancı odasına gidiyorum...
Bana güç vermişti eşimi görmem... zaten bütün hamileliğim boyunca bana güç vermişti, o olmasaydı bu kadar güzel geçmezdi... bebek gibi baktı bana, nazımı çekti... onu çook seviyorum, onunda beni çok sevdiğine o kadar eminim ki... kendim için en iyi eşi, kızım için en iyi babayı seçmiştim...
Ve sabah ezanı okunuyor... şehir artık aydınlanmaya başladı ve Benn hala kızıma kavuşmayı bekliyorum... son bir ayda olduğu gibi... her an doğabilir diyen doktorumun sayesinde bir ayı tetikte geçirdik... ama kızım inatla 11 martı bekledi...
Sancılarım artık çoğalmaya ve şiddetlenmeye başlıyor.. nöbetçi doktor tekrar kontrol ediyor ve doğum yakın az kaldı diyor... açılmam 7 cm olmuş... heyecan ve korku sarmaya başlıyor beni... ya bebeğime yada bana bir şey olursa? 'Allah'ım nolur onu bensiz, beni de onsuz buradan çıkarma' diye dualar ediyorum...
Saat sabah 8 oldu, ebenin son muayenesinden sonra sancım iyice dayanılmaz oldu... yinede ayaktayım, yatmak istemiyorum... hemşireler yatırmak istedikçe 'hayır ayakta duracağım' diye bağırıyorum... zaten doğumhaneye yanıma kimseyi almama izin vermemişlerdi... o an 'keşke yanımda birisi olsaydı' dedim... birisinin elimi tutmasına o kadar ihtiyacım vardı ki... hemşirenin elini tuttum ve bırakmadım... kimdi, adı neydi bilmiyorum, şimdi görsem tanımam... ama o an onun elinden güç aldım... 
Ve o korkunç doğum masasına çıktım... etrafımda 5 kişi dönüyor, kendi aralarında muhabbet ediyorlar, arada bana sancım gelirse ıkınmamı söylüyorlar... ilk iki denemede beceremiyorum, bu yüzden birde azar işitiyorum... ıkınmayı becerince ebe karıma bastırıyor ve Benn ölüyorum sanıyorum... can havliyde bağırıyorum, bırakın diye çığlık atıyorum... tekrar beni sakinleştiriyorlar. son defa ıkınıyorum... 
Ve final... saat 08:55 kızımın doğduğunu görüyorum... 'Allah'ım yardım et' olan dualarım 'Allahım sana şükürler olsun'a dönüşüyor... ama kızım ağladığını duymuyorum... birden panik oluyorum, 'neden ağlamıyor' diye bağırıyorum... doktor 'korkma, bişey yok, sessiz ağlıyor sen duymuyorsun' diyince sakileşiyorum... geri kalan teferruat, dikişlerim vs. hiçbir önemi yok... kızım doğmuştu ve sağlıklıydı, binlerce şükürler olsun...
Minik mucizemi ilk gördüğüm anda aşkın ne olduğu anladım... ne kadar güzel bir bebekti... ve aynı bana benziyordu... 
Şimdi kızım 4 bucuk aylık ve bana daha önce yaşamadığım duyguları yaşatıyor... ona aşığım... onu bana layık gören Rabbime binlerce şükürler olsun... Rabbim isteyen herkese yaşatsın... AMİN...

ne güzel anlatmışsın zaten burda doğum hikayelerini okuyunca sanki gözümde canlanıyor anlattıklarınız allah sizleri ve bebişlerinizi korusun bizlerede nasip etsin

[izemsevi]

cuma günü 29 temmuzda drumuza gittik genel kontrol için ve drumuz 1agustos ameliyat günü artık bu güzel kızı almanın zamanı gelmiş dedi ve pazartesiye gün verdi o an çok heyecanlandık eşimle 9aydır beklediğimiz mucize sadece 2gün sonra kollarımızda olacaktı cumartesi pazar hem heyecan hem stres karmaşık duygular içinde geçti pazar gecesi hiç uyuyamadım sabah 07.15de annemleri evden aldık ve hastanenin yolunu tuttuk 7.30gibi hastanedeydik ve 07.45de ben doğumhaneye girdim benimle birlikte 4sezeryan ve 2normal doğum bekleyen hamiş vardı sezaryen olacaklar sıraya girdik ve hepimize sonda takıldı ebeler tarafından ve yeşil kıyafet giydim ve gözlem odasına gönderildik yaklaşık 15dk orda bekledikten sonra ismim söylendi ve bir hasta bakıcı beni sandalyeye bindirdi doğumhaneden ameliyathaneye götürmek için çıktık dışarı çıkınca tüm yakınlarım ordaydı herkeste biraz heyecan biraz korku vardı ama kimse bana belli etmek istemiyordu ve ben ameliyat haneye çıktım orda eşimle drumla foto çekindik ben heyecandan kan grubumu yanlış söylemişim onu düzelttik ve 08.35de ameliyathaneye girdim ameliyat masasına yattım drum geldi seval hanım çok iyi gözüküyorsunuz az kaldı kızınıza kavuşmanıza dedi ve siz uyanıkken endişe etmeyin hiç bir müdahalede bulunmayacağız dedi 2anestezi uzmanı da vardı drum evet şimdi başlayalım artık dedi ve anestezi uzmanı narkoz vermek için hazırlandı son olarak dr bey kan grubum a pozitif lütfen unutmayın dedim ve gerisini hiç hatırlamıyorum kendime geldiğimde başımda bekleyen bir hemşire vardı ve hala ameliyat masasındaydım seval nasılsın kendine geliyorsun dedi ve ilk dediğim bebeğim nasıl bebeğin çok iyi asıl sen nasılsın dedi ve sedyeyle ben bir hasta bakıcı tarafından odama götürüldüm odaya geldiğimde herkes ordaydı ama defalarca canım çok acıyor dediğimi çok net hatırlıyorum odadaki yatağa yatırıldım ve yanıma hemen kızımı verdiler ve işte o an acıda neymiş ki dedim sanki dünyanın en kuvvetli ağrıkesicisi yapılmıştı ve ben o an kızımı görmenin heyecanıyla her şeyi unuttum çok özel ve güzel bir duygu evet zor bir süreç ama harika mükemmel bir duygu allahım herkese tattırsın yarım saat sonra drum geldi seval hanım ameliyatınız uzun sürdü çünkü kanamanız çok oldu kan almanız gerekecek dedi beim doğuma girmeden önce 11.4 olan kanım 8e düşmüş drum kistim vardı onu da almış oyüzden benim ameliyatım biraz zor geçti ve tabiki sonraki süreçte öyleydi çok şükür iyiyim artık

[**Gül**]

Gizem Aysecik ve Izemsevi Hikayeleriniz cok guzel ve duygulu Tekrar hayirli olsun kizlariniz

Gizem Kizin biraz acele ettirmissede cok sukur kavusmussun kizina  . Bir omur boyuda ayirmasin rabbim sizi insallah 

Ayse hikaye anlatimina bayildim. Yaptigin dualar bekleyisler hepsi guzel ve etkileyici ama o ebelere coook kizdim  Dogum yapacak bir kadina nasil boyle davranirlar Kendileri dogum yapmadiysada en azindan yapanin halinden anlamasi gerekir. O meslegi sectiyse o insanin psikolojisini de anlamak zorunda  Ne demek ikinamayinca azarlamak. Sanki hergun dogum mu yapiyorsun sen. Ne kalitesiz insanlar bunlar yaaa. madem oyle sen yardimci ol anlat guzellikle. Sende o anin heycaniyla endisesiyle o psikolojinle birsey soyleyemiyorsun. Ama aslinda soylemek lazim. kendi azarlamaya calisiyorsa sen ondan daha baskin cikman lazim. Senin icin soylemiyorum canim yanlis anlama neden yapmadin demiyorum ama bunlara da boyle davranmak lazim Herkesin el ustunde tuttugu aman birsey olmasin uzulmesin diye dikkat ettigi anne adayini Sen kim oluyorsunda azarliyorsun. Cok kiziyorum bu tur insanlara. Allaha buyuk soylemeyeyim ama bana dusse boyle biri ne durumda olursa olsun agzinin payini veririm. Ne yapacak bana mudaheleyimi kesecek hicbirsey yapamaz Isini dogru duzgun yapsin yapmiyorsada biraksin o isi. tekrar gecmis olsun canim

Izemsevi sanada gecmis olsun ve hayirli olsun Ne guzel planli sezeryan olmussun Saati belli ne olacagi belli. Cok fazla stres yasamadan bebegine kavusmussun. Uzun omurler sizin olsun

[Balböceği]

Ayse'cim yaa unuttuklarimi tekrar hatirladim resmne..

ne gunlerdi cok sukur 9 ayi atlattik dogurduk aldik yavrularimizi kucagimiza.. 

cok guzel anlatmissin  ebelere cok kizdim 

banada bagirma demislerdi zaten 2 kere falan bagrmistim ondan sonra sesimi bile cikarmadim

doktorum seni iyi anliyoruz ama elimizden birsey gelmiyor demisti...

bi yonden mecburlardi.. 

[AyNi]

evet kızlar maalesef yanlış meslek mi seçmişler, doğurta doğurta bıkmışlar mı bilmiyorum... sözde özlel hastaneydi, daha iyi bakım olur diye seçmiştim... gülümün dediği gibi sanki hergün doğum yapıyoruz.. bide ebe karnıma bastırınca çok bağırdım ve bırak diye bağırdım tabi... insan önceden der, şimdi karnına bascam, hazırlıklı ol diye dimi? ben bırak diye bağırınca, doktor 'o zaman biz gidelim sen doğur, öyle bırak filan demek yok dedi  o an onlara mecburdum, yoksa orada asla kalmazdım... şikayet etmeyi çook düşündüm, ama işe yaramayacağını biliyorum, bide böyle doktor ve hemşireler çok fazla maalesef... 

[aydinays]

evet kızlar maalesef yanlış meslek mi seçmişler, doğurta doğurta bıkmışlar mı bilmiyorum... sözde özlel hastaneydi, daha iyi bakım olur diye seçmiştim... gülümün dediği gibi sanki hergün doğum yapıyoruz.. bide ebe karnıma bastırınca çok bağırdım ve bırak diye bağırdım tabi... insan önceden der, şimdi karnına bascam, hazırlıklı ol diye dimi? ben bırak diye bağırınca, doktor 'o zaman biz gidelim sen doğur, öyle bırak filan demek yok dedi  o an onlara mecburdum, yoksa orada asla kalmazdım... şikayet etmeyi çook düşündüm, ama işe yaramayacağını biliyorum, bide böyle doktor ve hemşireler çok fazla maalesef... 

Ayşecim birde özel hastanede yaptın doğumunu. Ya heryer böyle o zaman. yok yok ben doğum hastanesinde doğurucam kesin aklıma koydum yani. Özelde de böyle oluyorsaa....

[hümeyra_t_e]

buda benim hikayem....

12.06.2011 pazar ben ailemle piknikteyim hava çok sıcaktı yemekler hazırlanıyo muhabbet falan yemek yedik tatlı merasimine geçicektik ki..
ben biran duraksadım buda ne dedim sanki suyum geliyo acaip bi sıcaklık hemen kardeşime söyledim o benden panik ilerideki wc yoş abla bakalım dedi
gittik baktım evet ıslanmış çamaşırım apar topar eşimi çağırdım piknik eşyalarını alt alta üst üste istifleyip doğru hastaneye koştuk..
doktorum tam çıkmak üzereydi sekreteri nst ye bağladı sancım var..doktor muayene etti yok bişey 1 santim açıklık eve git o gelen su değil dedi
eve gittim...
vee o gece benim yavaştan sancım başladı belim ağrıyo gece uyuyamadım saat tutuyorum 1 saatte yarım saatte ve sabah 8 suları kayınvalidem
balıkesirden geldi
ben sanki sancım yokmuş gibi kahvaltı hazırladım dolanıyorum masada sancım 10 dk ya düştü hemen annemi çağırdım hastaneye gittik..

doktorum daha gelmemiş ebe muayene etti ve doğum başlamış yatış yapın dedi..aman allahım o anki heyecanımı anlatamam doğum başlamış
lafı kulaklarım da çınlıyo..
ve yatış yaptık 3 cm açıklık var bekliyoruz yengemler annemler kardeşlerim başımda eşimin elini sıkıyorum sancım başladığında...
ben sancı çekiyorum kardeşim beni kameraya çekme derdinde (ama şimdi izleyince iyiki çekmiş diyorum) neyse sancılarım 4 dk ya düştü
ha doğurdum ha doğuracam
doktorum muayene etti ve işte filim orda koptu çocuk başını kaldırmış dedi kanala sokmamış geriye doğru kanırtmış dedi...
offf dedim ne yani sezeryan mı olcak

bekleyelim biraz daha dedi 1 saat veriyorum başını soktu soktu sokmadı hiç itiraz istemiyorum ameliyata alıcaz dedi
mecburen tamam dedim ve bir saat geçti muayene etti tekrardan durum aynı acil sezeryan kordon dolanabilir heran dedi...

ve ikinci kulan çınlaması acil sezeryan acil sezeryan offf ben korkuyorum ama..
kimse beni dinler mi sedye geldi serum takıldı hemşire aldı beni gidiyoruz
aileme şöyle bi baktım dua edin dercesine eşimin gözleri dolmuş kulağıma ben yanındayım korkma dedi.

asansörde hemşire beni telkin ediyo korkma dua et şimdi senin duan kabul olur bişe yok falan...

ve ameliyathane soğuk kasvetli karnıma o kırmızı ilaçtan dmküldü bi irkildim ve uyutuyoruz dediler gerisi yok bende...
bir acıyla gözümü açtım acıyo acıyo diye ağlıyorum odaya bir geldim bir ses aman allahım dünyanın en güzel sesi benim yavrumun sesi
benden önce odaya getirmişler
annem ağlıyo eşim elimi tutuyo yattım ve bebeğimi kucağıma aldım işte o an ne acı ne başka bişe kokusunu içime çektim.
.hayatımın en güzel günü 13.06.2011 pazartesi

şimdi 2 ay 6 günlük olduk çok iyiyiz allaha şükür rabbim bu duyguyu herkese nasip etsin

[♥♥♥gülbeşeker♥♥♥]

çok güzel hikayen
her hikayenin ortak noktası birircik yavrularımızla buluştuğumuz anaın muhteşemliği sanırım
inşallah bir ömür hep beraber olursun yavrunla
afracım bi resmini koysana kuzunun,bide adı neydi canım

[GELSQMİNQ]

YA KIZLAR HİKAYELERİNİZ ÇOK GÜZEL KEŞKE CANLARIMIZDA ACIMASA ÖYLE KORKUYORUM Kİ  DOĞUMDAN HAMİLELİĞİ KENDİME ZEHİR EDİYORUM OFF OFF ALLAH YAR VE YARDIMCIMIZ OLSUN

[♥♥♥gülbeşeker♥♥♥]

aaaa niye zehir ediyorsun
o güzelliklerin yanında acılar hafif kalıyor
rabbim bu güzelliği biz anneliğe vermiş şükret bacım