Ağladığımı Kimseye Söyleme Anne...

[இܓiڪے†∂ηßﺙuℓ இܓ]

Ağladığımı kimseye söyleme anne!
Onlar beni ağlamaz biliyor.
Onlar beni en zor günümde bile ayakta,
Hayatla dalga geçer biliyor.

Ağladığımı kimseye söyleme anne!
Onlar beni yıkılmaz biliyor
Ben aslında onun gözlerine
Bakmaya bile kıyamazken
Onlar benim içimin yandığını,
Yüreğimin yandığını bilmiyor.

Ağladığımı kimseye söyleme anne!
Onlar beni kral biliyor
Ben odamda köşeme çekilmiş,
Her günün akşamı ağlarken
Onlar benim bir sevgili uğruna yandığımı
Düşünmek bile istemiyor.

Ağladığımı kimseye söyleme anne!
Onlar için ben, en sağlam köprülerden,
Daha sıkı bağlıyımdır hayata,
Onlar beni ölümsüz biliyor
Ben her gün ölüm ile yaşam arasında
Bir o yana bir bu yana giderken,
Onlar benim ne yaşadığımı,
Tahmin bile edemiyor...

[இܓiڪے†∂ηßﺙuℓ இܓ]

 

[βαlκιz]

 

[Balböceği]