Şefaat Duası

[இܓiڪے†∂ηßﺙuℓ இܓ]

Hz. Ebubekir (R.A.) efendimiz, bir sohbet sırasında Hz. Ömer'e (R.A.) şunları anlatmıştır:

''Rüyamda kıyamet kopmuş ve herkes hesap yerine doğru yönelmişti. Bir minber üzerinde oturan yıldızlar gibi parlayan bazı kimseleri görerek bir melekten onların kim olduklarını sordum. Melek:

- Bunlar, peygamberlerdir.Şefaat dizginini elinde tutan Muhammed Aleyhisselamı bekliyorlar, cevabını verdi. Ve O Zat'ın , arşın kenarında bulunduğunu söyledi. Meleğe rica ederek:

- Beni O'nun yanına götür, ben O'nun hizmetkarı ve arkadaşı Ebubekirim, dedim. Gittiğimizde Efendimizin (S.A.V.) başı açıktı. Sarığını arşın önüne koymuş, ridasıyla belini bağlamıştı. Sağ eli arşın kenarında, sol eli ise cehennem kapısının halkasında olmak üzere dua ediyor ve:

- Ya Rabbi, ümmetime merhamet buyur, diyordu. Onların alimleri, velileri, salihleri, mücahidleri ve hacıları var.

Cenab-ı Hak'dan:

- Ey Rasulüm, sen hep itaat edenleri söylüyorsun. Halbuki onların arsında içki içenler, zina edenler ve adam öldürenler var, diye nida geldiğinde, Peygamberimiz:

- Ya Rabbi, onlar buyurduğun gibidir. Fakat sana ortak koşmadılar, oğlun olduğunu söylemediler, puta tapmadılar, onların itikadları tevhid üzeredir, buyurdu. Ve ümmeti üzerine olan şefaatinin kabul edilmesi için ağlayıp yalvarmaya başladı. Yanına giderek:

- Ya Rasulallah, bu nasıl ağlamak ve yalvarmaktır, kendini çok üzüyorsun, dedim. Sol eliyle cehennemin kapısını bağladıktan sonra mübarek başını sevinçle kaldırarak:

- Ya Ebubekir, dedi. Cenab-ı Hak yalvarmalarımı kabul ederek ümmetimi bana bağışladı ve onlar için olan üzüntümü kaldırdı.

Ya Ömer, Rasulallah Efendimize (S.A.V.) ümmetinin tamamınınmı yoksa bir kısmınınmı bağışlandığını soracakken sen kapıyı çaldın, uyandım.

Hz. Ebubekir (R.A.) bu sözleri söylediği anda, evin içinde bir ses duyuldu:

- Ya Ebubekir, Cenab-ı Hak hepsini, hepsini bağışladı. Sadece bir mümini kasden öldürenler bağışlanmadı. Onlar cehennemde ebediyyen kalacaklardır...