Messages

  BUNDADA EN SONDAKI KIRMIZI BEYAZLI KAPSONLU OLANNN

gunaydınlar rrrrrrrrrrrr

canım arkdıslerımmmmm

ben dun aksam efeye bıseyler baktım ve aldım ama kararsız kaldım sımdıde sızden yardım beklıyorum

sıze koyucam bakalım hangısını begenıceksınız banada fıkır vermıs olun ben bıtanesını aldım ama deıstırebılırım cuma gunu tekrar gıdıcem cunkı efeye bı esofman takım almıstım ama sorunn yasadık sımdıde gıttık
bolum muduru ındırıme gırıcek cuma gunu begendıgımız baska olunca dedık ozaman cuma gıdelım ondan vaktım var deıstırmek ıcın fırsatta  sıze guvenıyorum zevklu hatunlarrrrrrrrrr sızı

doncem sana datlummmm

gozun aydın canım 

tebrık ederım 

Ana deyince akla gelen merhamet, baba deyince ise akla gelen güven olur cogu zaman. Çocuk evin neşesi ve bereketidir ancak herkes cocuk olur ama herkes anne - baba olamaz. ana rahminde baslar mutluluk, "anne-baba oluyorum" diyen diller ve mutlulugunu yansıtan gözler. Acı çeken anne, sabırsız gün yada günler geçiren baba ve işte mutluluk anı. Yumuk yumuk gözlerini acmaya calısan canlı, elleri ve ayakları minicik olan sesi bile cıkmayan senin bir parcan olan bebek. Adı olmayan ama benim bebegim diyebildiğin şey. Eline almaya cekiniyorsun, onu incitmekten korkuyorsun, hala şaşkın bir halde "bu benim bebegim mi" diye soruyorsun. evet, o senin bebegin, 9 aydır beklediğin, heyecanlandıgın bebegin. Artık 2 degil 3 kişisiniz. Artık sorumlulugun bilincine varmalısınız. Çünkü siz anne/baba oldunuz...

Zaman geçiyor büyüyor, geri geri emekliyor şimdi ise taytay durabiliyor. O da ne kanepeye tutundu adım atıyor inanmayacaksın ama o yürüyor. Zaman su gibi akıp gidiyor. Bebegin büyüyor, sana soru bile soruyor işte o sorularla olgunlasıyorsun. Hastalandıgı zaman basında bekleyip, bir gülüşüyle mutluluguna mutluluk katıyorsun. Uykusuz gecen geceler, yasadıgın maddi sıkıntılar hepsi bir anda yok oluyor sanki. Hersey onun için, yasadıgın hayat onun için, kendini unutmus herseyi onun düzenine göre ayarlamıssın artık. Veli toplantısı, spor aktivitesi derken bir bakmıssın cocugun evlenmek istiyor...

Onun dogumuyla yasadıgım mutluluk, dünyaya merhaba dediği an gözümün önünde. Bana göre hiç büyümedi ama şimdi evlenmek istiyor. Haayır diyemem, onun mutlulugunu engelleyemem. Evlendi bir de cocugu oldu. Bebegim dediğimden bir cocuga bakmak daha güzel ve kolaymıs. Şimdi biraz yaslıyım ama olsun evladımın evladı yani canımın canı ile zaman geçirmek cok güzel birşeymiş. o zamanlar iş güc derken kendi cocugumla bu kadar zaman geçirmemiştim. Çok degil kısa bir süre sonra hersey degişti. Ben canımın canını göremez oldum. el demek istemediğim ama el olan kişi onu benden aldı. Ben kötümüyüm yoksa acıyla tanısanmıyım. Hayır ben bunu hakedecek birşey yapmadım...

Şimdi hastayım, yatıyorum eşimi kaybettim cocugumun yolunu gözlüyorum. Karanlıkta biraz korkuyorum, kışları ise hep üşüyorum. Gözüm kapıda göznuru döküyorum, belki gelir diye umutla bekliyorum...

Umutla sonlanmıs hayat, istenen bir yüz bir söz çok görmeyelim onları. Hayatta iken kıymet bilelim ki yarın pişman olmayalım. Bir anne/babayı gözü yaşlı bırakmayalım. "Sorumluklarımızı tam olrak yerine getirdik mi?" sorusuna cevap bulmadan hareket etmeyelim. yukarıda küçük bir hikaye yarattım. olur ya aramızda kıymet bilmeyenler vardır. İbret olur onlara, bu yazıdan bir ders cıkartarak geri dönerler özlerine. Dogru bildiğini degil, herkesce dogru bilineni yap. Bugün haklıyım diyerek havalanırsan, yarın aynı seyle karsılasan olursun.

oskım saka yaptım bebem ya alındın mı bu arada rakı balık he oooooooo

hadı bakalım ne gusel afıyet bal seker olsun 

tamam kusum bulusalım  oskede catlasın 

tulısım o tarafa daha gezmedım ya senden tarafa gelcem bı ara ama valla hafta sonu olucak sanırm gullum olur mu