Show posts
Evliliğimizin ilk gününden beri çocuk istiyorduk biraz zamana bıraktık,üzerinden 1 yıl geçmesine rağmen olmadı ve dr.'a gittik.İlk dr deneyimimde eşimden spermiogram istendi ve tahlil sonucunu bekledik,sonucu aldığımız gibi doktora gösterdik biz bişey anlamıyorduk,doktorun kapısında beklerken bizi çağırdılar girdik içeri dr baktı hemşirelere dışarı çıkmalarını söyledi hiç bişey anlamadık eşimle ikimizde ayaktayız dr. bize hiç boşuna uğraşmayın hayatta çocuğunuz olmaz dedi biz beynimizden vurulmuşa döndük doktorlar alışmış nede olsa şak diye yüzümüze yapıştırdı eve nasıl gittiğimizi hatırlamıyoruz ağlıya ağlıya yürüyerek eve varmışız....
Daha sonra bir üroloji uzmanına gittik eşimde varikosel olduğunu söyledi oda neki dedik kendi kendimize eşim 2 ameliyat geçirdi ve ardından 2 kere aşılama yapıldı ve sonuç ikisindede negatifti...
Hiç unutmuyorum 20 kasım 2005 edirnede bir derneğin konferansına gittim orada çekilişe katıldım ama bana çıkmadı olsun üzülmedim başkasına çıktı onlar bizden daha yaşça büyüktü
Aradan 15 gün sonra o dernek bizi özel bir hastaneye götürdü konferansa katılan doktorun çalıştığı hastaneye gittik istanbula bir otobüs dolusu çocuk sahibi olmak isteyen çift ile birlikte..
Orda dr. Bizden ilaçlar için heyet raporu almamız gerektiğini söyledi tüp bebek için
Edirneye döndüğümüzde hemen rapor almak için uğraştık bu uğraş tam 6 ay sürdü dile kolay 6 ayyy eşimden 15 günde bir spermiogram,bana rahim filmi allahım o rahim filmini çektirmek ölüm gibiydi ölüyorum sandım ama artık acılara alışmıştım,ve bir sürü test yaptık 6 ay boyunca bunları tabi fakülte hastanesinde yaptırıyoruz ve infertilite biriminin hocasıda alanında uzman ve birazcıkta ters biriydi ama bizim için her şey yolunda gitti ve hoca sizi hiç uğraştırmıycam dedi ve bize hangi hastaneye gitmek istersiniz dedi bizde daha önceden araştırdığımız için hemen Cerrahpaşa dedik
Bütün evraklarımızla Cerrahpaşa'nın yolunu tuttuk ilk güttüğümüz gün ön görüşme ve muayeneden sonra dr. Bana şu tahliller gerekli dedi bende hepsi var dedim dr gülümseyip keşke her hasta sizin gibi olsa dedi
Daha sonra bize tarih verdi o gün gelmemizi söyledi ordaki insanları gördüm kii o kadar kalabalık kii yalnız olmadığımızı anladım
Geçmiş zaman bazı şeyleri tam hatırlıyamıyorum bana iğne verdiler göbekten ve koldan ilk zamanlar koldan ben yapamıyordum eşim yapıyordu sonra alıştım hem göbekten hem koldan kendim yaptım ,ben arada annemde kalıyordum istanbulda iki günde bir gidip gelmek olmasın diye Edirne İstanbul arasında kaç kitap bitirmişimdir neyse konuya dönelim hastane kontrollerinde yumurtalarıma bakıyolar ve en uygun zamanı bekliyoruz
Veeeeeeee beklenen gün geldi yumurtalarım toplanıcakkkk bende bir korku çünkü narkoz istedim narkoz veriidi bana tamam hocam gelin diyolar ben ise durun daha gitmedim derken gittim yumurta toplama esnasında ben sürekli sayıklamışım kaç tane topladınız diye sonra ayıldıktan sonrada hasta bakıcıya sordum selvi yeter dedi kaç kere sordun dedi bana ve benden 18 yumurta toplanmıştı ve orda bir tesadüf daha var edirnede gittiğim hastanedeki biolog konferans için ogün cerrahpaşadaydı ve bütün müdahele boyunca yanımdaydı ayıldıktan sonra öptüm onu sımsıkı sarıldım Sibel hanıma ve ben giricem döllendirme işlemine dedi 18 yumurtadan 15 tanesi döllenmişti 3 tanesi bozuk çıkmış olsun dedik 3 tane transfer ediceklerdi 3 gün sonra tarnsfer var çok heyecanlıyız...
10 haziran 2006 Transfer günü
ben ogün oldukça heyecanlıydım yine içimde bir korku bilmediğim bir şey tabiki bana su iç dediler kese dolu olucakmış ama çok tuvaletim geldi olmaz dediler yapamazsın ben ağrıdan çok kıvrandım herkes bana bakıyor umrumda değilki beni içeri aldılar yatmam için çok kötüydüm çünkü hemşire geldi hocaya bir sorayım dedi hocada azıcık yapsın demiş anam azıcık nasıl olur neyse ucundan azıcık yaptım bende sancı 2 katına çıktı neyse hoca geldi beni aldılar hemşire temizledi vajinayı ve ben bir ara rahatladım noldu dedim hemşireye sonda taktım sana dedi hiç hissetmedim dedim demekki dedi hemşire elim hafifmiş dedi beni sonda
takılırken çok acıtıyolar diye korkutmuşlardı yada artık acı denen o şey beni etkilemiyodu hoca geldi tamamı dedi hemşire tamamız hocam dedi ve işlem başladı bana 1 2 3 say dedi bende bir yandan dua ediyorum ve ağlıyorum hoca bana evlatlarına iyi bak dedi transfer oldu bitti dedi ben daha çok ağlamaya başladım beni yatağıma aldılar 2 saat yattım elimde telefon kapıda olan eşime mesaj çekiyorum bitti diye sonra anneme geldik orda 1 gece kaldık ve ertesi gün edirneye döndük ama o gün ben idrarımı yaparken çok acı çektim sanırım enfeksiyon kaptım
1 hafta sonra bizi kontrole çağırdılar heyecanla gittik kan değerlerim çok güzeldi ama daha belli olmaz dediler haftaya tekrar gelin dediler çünkü kanda 15 günde çıkıyomuş dönüşte otobüste bir koku ne kokusu olduğunu yazmıyorum hamişlerimiz var canları çeker eşime dedim bu kokuyo yok canım dedi ne ara burada o dedi vallahi dedim kokuyo
tarih 28 haziran 2006 sabah hastaneye gittim sevk almak için doktorum sordu neden dedi dedim cerrahpaşaya gidicez belli olucak dedim buradada yapıyoruz demezmi bana benim kahverengimsi akıntım vardı onu söyledim tutmamıştır dedi bana ben çok üzüldüm saat 1 buçukta sonuç çıkıcaktı ben gitmedim sonucu almaya görümcem gitti görümcemi bekliyorum saatler geçmiyo pencerede beklerken görümcem gözüktü elinde bişey yiyerek sallana sallana geliyor hemen kapıyı açtım noldu dedim ya Berna hanım yoktu dedi başka doktorda bakmadı dedi kimse dr.un ona göster dediler dedi bana ben yine üzüldüm tabi içeri girdi ve bana HAMİLESİİİİİİİİİİİİİİİN dedi başladım ağlamaya sarıldım görümceme sımsıkı ama nasıl ağlamak hıçkırıklara boğuldum aynı şekilde eşimde merak ediyo ama görümcem abisine söylememiş benim söylememi istemiş ve bende hemencik eşimi aradım aşkım hamileyim dedim oda başladı ağlamaya ben bir yanda görümcem bir yanda annelerimizi aradık hemen doktorumu aradık randevu aldık ama kızım daha çok küçük olduğu için gözükmedi ama kesin hamileydim doktorum istanbula gitmmi yasakladı ve hiçbir iş yapmadan yatmamı söyledi hemen cerrahpaşayı aradım ve hamileyim dedim onlarda tamam artık tedavinize orda devam edebilirsiniz dediler...cerrahpaşayı çok seviyorum orasının benim için ayrı bir yeri var türküsüne hastayım cerrahpaşaya koydum canımın yarısını canımın yarısını.......
Bu satırları yazarken aklıma o günler geldi,Kızım içerde uyuyo yazım bitti kızımı öpücem....
ALLAH KİMSENİN KUCAĞINI BOŞ BIRAKMASIN.....
Daha sonra bir üroloji uzmanına gittik eşimde varikosel olduğunu söyledi oda neki dedik kendi kendimize eşim 2 ameliyat geçirdi ve ardından 2 kere aşılama yapıldı ve sonuç ikisindede negatifti...
Hiç unutmuyorum 20 kasım 2005 edirnede bir derneğin konferansına gittim orada çekilişe katıldım ama bana çıkmadı olsun üzülmedim başkasına çıktı onlar bizden daha yaşça büyüktü
Aradan 15 gün sonra o dernek bizi özel bir hastaneye götürdü konferansa katılan doktorun çalıştığı hastaneye gittik istanbula bir otobüs dolusu çocuk sahibi olmak isteyen çift ile birlikte..
Orda dr. Bizden ilaçlar için heyet raporu almamız gerektiğini söyledi tüp bebek için
Edirneye döndüğümüzde hemen rapor almak için uğraştık bu uğraş tam 6 ay sürdü dile kolay 6 ayyy eşimden 15 günde bir spermiogram,bana rahim filmi allahım o rahim filmini çektirmek ölüm gibiydi ölüyorum sandım ama artık acılara alışmıştım,ve bir sürü test yaptık 6 ay boyunca bunları tabi fakülte hastanesinde yaptırıyoruz ve infertilite biriminin hocasıda alanında uzman ve birazcıkta ters biriydi ama bizim için her şey yolunda gitti ve hoca sizi hiç uğraştırmıycam dedi ve bize hangi hastaneye gitmek istersiniz dedi bizde daha önceden araştırdığımız için hemen Cerrahpaşa dedik
Bütün evraklarımızla Cerrahpaşa'nın yolunu tuttuk ilk güttüğümüz gün ön görüşme ve muayeneden sonra dr. Bana şu tahliller gerekli dedi bende hepsi var dedim dr gülümseyip keşke her hasta sizin gibi olsa dedi
Daha sonra bize tarih verdi o gün gelmemizi söyledi ordaki insanları gördüm kii o kadar kalabalık kii yalnız olmadığımızı anladım
Geçmiş zaman bazı şeyleri tam hatırlıyamıyorum bana iğne verdiler göbekten ve koldan ilk zamanlar koldan ben yapamıyordum eşim yapıyordu sonra alıştım hem göbekten hem koldan kendim yaptım ,ben arada annemde kalıyordum istanbulda iki günde bir gidip gelmek olmasın diye Edirne İstanbul arasında kaç kitap bitirmişimdir neyse konuya dönelim hastane kontrollerinde yumurtalarıma bakıyolar ve en uygun zamanı bekliyoruz
Veeeeeeee beklenen gün geldi yumurtalarım toplanıcakkkk bende bir korku çünkü narkoz istedim narkoz veriidi bana tamam hocam gelin diyolar ben ise durun daha gitmedim derken gittim yumurta toplama esnasında ben sürekli sayıklamışım kaç tane topladınız diye sonra ayıldıktan sonrada hasta bakıcıya sordum selvi yeter dedi kaç kere sordun dedi bana ve benden 18 yumurta toplanmıştı ve orda bir tesadüf daha var edirnede gittiğim hastanedeki biolog konferans için ogün cerrahpaşadaydı ve bütün müdahele boyunca yanımdaydı ayıldıktan sonra öptüm onu sımsıkı sarıldım Sibel hanıma ve ben giricem döllendirme işlemine dedi 18 yumurtadan 15 tanesi döllenmişti 3 tanesi bozuk çıkmış olsun dedik 3 tane transfer ediceklerdi 3 gün sonra tarnsfer var çok heyecanlıyız...
10 haziran 2006 Transfer günü
ben ogün oldukça heyecanlıydım yine içimde bir korku bilmediğim bir şey tabiki bana su iç dediler kese dolu olucakmış ama çok tuvaletim geldi olmaz dediler yapamazsın ben ağrıdan çok kıvrandım herkes bana bakıyor umrumda değilki beni içeri aldılar yatmam için çok kötüydüm çünkü hemşire geldi hocaya bir sorayım dedi hocada azıcık yapsın demiş anam azıcık nasıl olur neyse ucundan azıcık yaptım bende sancı 2 katına çıktı neyse hoca geldi beni aldılar hemşire temizledi vajinayı ve ben bir ara rahatladım noldu dedim hemşireye sonda taktım sana dedi hiç hissetmedim dedim demekki dedi hemşire elim hafifmiş dedi beni sonda
takılırken çok acıtıyolar diye korkutmuşlardı yada artık acı denen o şey beni etkilemiyodu hoca geldi tamamı dedi hemşire tamamız hocam dedi ve işlem başladı bana 1 2 3 say dedi bende bir yandan dua ediyorum ve ağlıyorum hoca bana evlatlarına iyi bak dedi transfer oldu bitti dedi ben daha çok ağlamaya başladım beni yatağıma aldılar 2 saat yattım elimde telefon kapıda olan eşime mesaj çekiyorum bitti diye sonra anneme geldik orda 1 gece kaldık ve ertesi gün edirneye döndük ama o gün ben idrarımı yaparken çok acı çektim sanırım enfeksiyon kaptım
1 hafta sonra bizi kontrole çağırdılar heyecanla gittik kan değerlerim çok güzeldi ama daha belli olmaz dediler haftaya tekrar gelin dediler çünkü kanda 15 günde çıkıyomuş dönüşte otobüste bir koku ne kokusu olduğunu yazmıyorum hamişlerimiz var canları çeker eşime dedim bu kokuyo yok canım dedi ne ara burada o dedi vallahi dedim kokuyo
tarih 28 haziran 2006 sabah hastaneye gittim sevk almak için doktorum sordu neden dedi dedim cerrahpaşaya gidicez belli olucak dedim buradada yapıyoruz demezmi bana benim kahverengimsi akıntım vardı onu söyledim tutmamıştır dedi bana ben çok üzüldüm saat 1 buçukta sonuç çıkıcaktı ben gitmedim sonucu almaya görümcem gitti görümcemi bekliyorum saatler geçmiyo pencerede beklerken görümcem gözüktü elinde bişey yiyerek sallana sallana geliyor hemen kapıyı açtım noldu dedim ya Berna hanım yoktu dedi başka doktorda bakmadı dedi kimse dr.un ona göster dediler dedi bana ben yine üzüldüm tabi içeri girdi ve bana HAMİLESİİİİİİİİİİİİİİİN dedi başladım ağlamaya sarıldım görümceme sımsıkı ama nasıl ağlamak hıçkırıklara boğuldum aynı şekilde eşimde merak ediyo ama görümcem abisine söylememiş benim söylememi istemiş ve bende hemencik eşimi aradım aşkım hamileyim dedim oda başladı ağlamaya ben bir yanda görümcem bir yanda annelerimizi aradık hemen doktorumu aradık randevu aldık ama kızım daha çok küçük olduğu için gözükmedi ama kesin hamileydim doktorum istanbula gitmmi yasakladı ve hiçbir iş yapmadan yatmamı söyledi hemen cerrahpaşayı aradım ve hamileyim dedim onlarda tamam artık tedavinize orda devam edebilirsiniz dediler...cerrahpaşayı çok seviyorum orasının benim için ayrı bir yeri var türküsüne hastayım cerrahpaşaya koydum canımın yarısını canımın yarısını.......
Bu satırları yazarken aklıma o günler geldi,Kızım içerde uyuyo yazım bitti kızımı öpücem....
ALLAH KİMSENİN KUCAĞINI BOŞ BIRAKMASIN.....
