Show posts
Nerden başlasam hangisini anlatsam bilmiyorum..Biraz uzun olcak ama hakkınızı helal edin artık.. 3 aylık evliyim eşimle 7 yıldır tanıyorumm severek evlendik...Düğünüme 7 ay kala kayınpederim vefat etti herşey tepe taklak gitti resmen..Eşimin tep yanında oldum destek oldum.. Bu durumda bile bana sarılıp istediğin çoğu şeyi yapamıycam ama gelinlik giydircem sana dedi.. Şaşırdım ne kastediyodu anlamamıştım üstünede gitmedi.. Kolay değil baba sonucta.. Kaynanam cokmustu 9 ay oldu hala ağlar ağıt yakar.. Yeter diyorum anne günah tamam üzülürsün ama ağlamak ağıt yakmak geri getirmez kuran oku ruhuna birşey okut para ver falan ama .. Ağır yakma bağırma dedim bana sen nerden anlıycaksın bu acıyı kolaymı sanıyosun dedi hep... Neyse dönelim başa benim düğün nikaha çevirdiler.. Sesimi çıkarmadım olsun dedim ama bana kalsa düğünü ertelemek istedim.. Nikahım cenazeden farksızdı eşim gülmez millett için aa o ne der falan diye... Eşimin abisi nikaha gelmedi babasını kaybetmıs ne nikahı.... Kaynanam ne kınama geldi ne benı evden almaya geldi kocası olmus aslında nıkahada gelmemesi gerekirmişte işte yüreğine taş basmış.... Kayınpederim yaşlıydı astımı vardı zor nefes alıyodu evde kımse onu hastaneye goturmez ısrar etmezdı adam zor nefes alır ama onlara sorsak yarım nefes alsaydıda yanımda olsaydı derler... Hayatta olsa onu doktorlara gotururm yok sadece yanında olsun yeter... Görümcelerimin durumu o kadar iyi babalarına bir meyve dahi getirmezlerdi öldü değerli oldu.. Kayınpederim kızlarından cok severdı beni her defasındada soylerdı o yuzden gorumcelerım benı hıc cekemezdı cunku ben gonlunu yapardım... Elim bir defa olsun bos gıtmemişmdir kaynanamdan cok sevmişimdir.. Allah ragmet eylesin..Dilerim öteki dünyada rahat nefes alıyodur... Cenaze torenıyle evlendım evlendıgımız gun eşim herkesın ıcınde bagırdı bana streslıydı abısı yoktu amcası gelmemıstı kımsesı yoktu sinirini benden cıkardı ağlayarak girdim evime... Sonra geldı gonlumu aldı özür diledi affettim ama benim en guzel gunum olması gerekırken ben herseye tamam derken bana boyle yapılmamalıydı.. Ölsem unutmam yaşadıklarımı.... O kadar balayına cıkalım dedım herkesten uzaklasmaktı nıyetım cunku bılıyorum ılk gunden rahatsız etceklerdı kaynanamla aynı apartmandydık cunku.. Eşim para yok dedi tamam dedim o zaman baska zaman gideriz.. ilk günün sabahı eltimin kızı geldi 12 yaşında eşimin üstüne ağlamışta göndermiş benim akıllı kaynanam sinirr oldummm.... Bağırdım nasıl anlayışsızlıktır bu şimdiye kadar ağlamıyodu şimdimi ağladı... Çocugu gönderdim eşimde kızdı annesıne ayıptır napıyosun diye... Akşam oldu eşim annesine bi kağıt almaya indi sözde.. Geldi koynunda gizli birşey kurcaladım 10 bin tl para vardı bir daha yıkıldım.. Parası vardı yalan soyledi.. Üst üste darbe geldi hep akşam uyuyoruz kaynanam aradı adı batsın.. Sesimiz çıkmamış korkmuşş.. o iş oldumu diye soruyor.. Ağlaya ağlaya şiştim nasıl üzüldüm anlatamam.. Kaynanam ılk ayda geldı bizde kaldı evım kucuk olmasına ragmen calısmama ragmen ve evı tam yan daırem olmasına ragmen... Sinirlendim ama elden ne gelir hiç... 2 kerede daha kaldı oyle ve artık bıktım.. Eşim annesine der gel kal bizde diye benım sesım cıkmıyo artık nezaketende soyleyemem artık...Tek kalamıyordu ama şimdi alıştı isteyince kalınıyomuş demek.. Eşim annesini daha cok gorur bende kahvaltı orda ogle yemegı orda gelır cay ıcmeye falan işi yakın oldugu ıcın benden cok gorur annesini.. Aksam 10 bucukta gelır eve yıne gıder annesinin yanına cokmu sey ıstıyorum 2 saat var yok zaten uyuycaz ben yemek hazırlıyorum evı topla falan zaten yuzunu gordugum yok ne gerek var diyorum benden cok goruyorsun bıraksında aksam bende ol ya... Dün misafirim vardı cagırdım kaynanamıda oturduk yedık ıctık.. 7de mısafırler kalktı bende oluyorum tabı yorgunluktan... Herkes gıttı evı topladım sandalıye almıstım kaynanamdan onu bıraktım.. Eve doncektım esım geldı oyle oturduk bıraz kalktı geldı bızle hopp yine sofra hazırla sankı yememıs gıbı yedıde yedı bende surat yaptım.. Utum vardı yapamdım ınsanda bıraz dusunce olur biz çalışıyoruz herhalde... Anlayış yok cahill işte çocuk diyede tuturdu artık bıktım kendi bakcakmış çocuck olursa koynunda uyutcakmış daha neler neler... 3 ayıma sanki 30 sene sığdırdım yaşadıklarımın sadece inananın kucuk kısmı.. Eşimle hep tartısıyoruz hıc yenı evlı gıbı değilim cok yoruldum.... 
) Çocuk olursa acaba bu babanın hali ne olur nasıl davranmam gerek 
