Topics

yarın sabah kürtaj için hastaneye yatıyorum. ilk heyecanımı ilk bebeğimi alacaklar malesef.  minicik kalbi atmadı  lütfen dua edin benim için. beni ne bekliyo bilmiyorum.
sonumuz güzel olsun Allahım. bende burda hamileler kervanına katılmak istiyorum artık 

[öncelikle herkese mrb. hatırlarmısınız bilmem bu konuda kararsız kaldığım için fikrinizi almıştım ve çekincelerim son bulmuş tüp bebek için sıvamıştım kollarımı... aslında doktorumu bulmak ilaçlara başlamak yumurtalıkların ilaçlara cvbı beklediğimdende hızlı oldu. vücudum ilaçlara güzel cvp vermişti rahimdeki kalınlaşma doktorumun tam istediği gibiydi mesela... yumurta toplama günü sabah yattım hastaneye.genel anestezi altında tam 23 yumurta toplamışlardı bu da iyi haberdi çünkü 23 şansım var demekti. ertesi gün aradılar ve yumurtalardan 18 tanesinin döllendiğini söylediler. sevindik tabi 18 çokk iyi bi sayı. ertesi gün a radıklarında bunlardan 12 tanesi hayatta kalmayı başardı dediler. ve 12 yumurtamda tam hız devam ettiler o soguk laboratuvarda... 3 gün sonra transfer için çağırıldığımda doktorum ve emriyolog %65- 70 şans verdiler yüreğimize su serptiler yani. transfer umduğumdan kolay oldu anestezi almayı bile düşünmüştüm ama hiç acı hissetmedim heyecandan belkide...2 embriyo transfer ettik dediler ve bana bu da ilk fotoları diye bi kagıt verdiler.insan bebeği olacağını duyunca 8 hücreyi bile nasıl sahipleniyo anlatamam. sonra geçmek bilmeyen 12 günlük bekleme süresine girdik tabi. 9. gün hafif pembe renkte kanamam oldu.bittiğini düşündüm üzüldüm doktordan o kötü haberi almamak için aramak bile istemedim ama kaçış yok mecbur aradım. sandığım gibi kötü yorum yapmadı hatta tutunma kanaması olabilir dedi. veee 12. gün yani test günü. gebelikte kan değerlerine burdan aşina olduğum için ilk duyduğumda sevinemedim bile değerim 61 di. doktorum her ne kadar gözünüz aydın desede inanamadım tabi. 2 gün sonra yükseliş olup olmadığını öğrenmek için tekrar kan verdik bu kez 137 olmuştu. bu da iyi bi gelişme çünkü 48 saat sonra 2 katına çıkması bekleniyo bu değerin. işte tam rahatladığım gece arasıra bikaç damla şeklinde olan kanamam artti ve sabah soluğu hastanede aldık. doktordan gece neden aramadığımız için fırça yedik ve test sonucunu beklemeye başladık. hayatımda geçirdiğim en zor 1 saatti. gözümde büyüyen 12 gün bile ondan hızlı geçmişti. şükürler olsunki değerim bu kez 200 olmuştu yani yine yükseliş vardı bu iyi haber üzerine hemen düşük önleyici iğne yaptılar ve sadece wc dışında kalkmamı söylediler. seve seve yattım hiç zoruma gitmeden hemde. sağa sola hareketimde uyanacak kadar tedirgin ve dikkatli yani.. ve son kan testimle yüzüm güldü ve artık kan vermeme gerek kalmadı.şimdi yine bi bekleme süreci başladı 3 hafta sora ultrason muayenesi. gelde sabret duramadım tabi 2. haftanın sonunda doktorun kapısındaydım minnacık bi kese gördüm o kara ekranda. ultrason hafta bile veremedi o kdr küçüktü yani. doktor geç tutunmuş olabilir 1 hafta geriden geliyo dedi. ama ben nasıl mutluyum ilk kez ultrason çıktısı verdiler elime. minik bir kese ve içinde henüz görünmeyen bebeğim vardı... bebeği görüp kalp atışını duymalıyız haftaya dedi doktor ve biz yine geçmek bilmeyen 1 haftanın içinde bulduk kendimizi. hergün ultrason kağıdına bakıp onu bebek diye sevdim ve böylece o da geçti. duyacağımız sesi merak ederek gittik doktora. muayenede doktorun yüz ifadesi hiç hoş değildi anladım ki bi terslik var göbek kordonu oluşmadan önce bebeği besleyen kordonun uzun olduğunu kalp atışının olmadığını söyledi. ona 1 hafta daha zaman tanıyalım haftaya duymazsak eger bi karar veririz dedi. veee yine o 1 hafta.... normalde bi günde bile epey yol alması gereken bebeğim hiç büyümemişti bi hafta önce nasılsa şimdide öyle. kalp atışı falan yok tabi... bu kez kürtaj için konuşmaya başladık doktorla. tüm heyecanım hevesim isteğim hepsi bi an da yok oldu. ve cuma günü onu benden almaları için hastaneye yatıyorum... güzel şeyler yazmak birilerine umut olmak için bekledim ama olmadı. onun benim bedenimde sadece 6 haftalık misafirliği oldu... alışmaya çalışıyorum ne zmn yaparım bilmiyorum....]

öncelikle herkese mrb. hatırlarmısınız bilmem bu konuda kararsız kaldığım için fikrinizi almıştım ve çekincelerim son bulmuş tüp bebek için sıvamıştım kollarımı... aslında doktorumu bulmak ilaçlara başlamak yumurtalıkların ilaçlara cvbı beklediğimdende hızlı oldu. vücudum ilaçlara güzel cvp vermişti rahimdeki kalınlaşma doktorumun tam istediği gibiydi mesela... yumurta toplama günü sabah yattım hastaneye.genel anestezi altında tam 23 yumurta toplamışlardı bu da iyi haberdi çünkü 23 şansım var demekti. ertesi gün aradılar ve yumurtalardan 18 tanesinin  döllendiğini söylediler. sevindik tabi 18 çokk iyi bi sayı. ertesi gün a radıklarında bunlardan 12 tanesi hayatta kalmayı başardı dediler. ve 12 yumurtamda tam hız devam ettiler o soguk laboratuvarda... 3 gün sonra transfer için çağırıldığımda doktorum ve emriyolog %65- 70 şans verdiler yüreğimize su serptiler yani. transfer umduğumdan kolay oldu anestezi almayı bile düşünmüştüm ama hiç acı hissetmedim heyecandan belkide...
2 embriyo transfer ettik dediler ve bana bu da ilk fotoları diye bi kagıt verdiler.insan bebeği olacağını duyunca 8 hücreyi bile nasıl sahipleniyo anlatamam. sonra geçmek bilmeyen 12 günlük bekleme süresine girdik tabi. 9. gün hafif pembe renkte kanamam oldu.bittiğini düşündüm üzüldüm doktordan o kötü haberi almamak için aramak bile istemedim ama kaçış yok mecbur aradım. sandığım gibi kötü yorum yapmadı hatta tutunma kanaması olabilir dedi. veee 12. gün yani test günü. gebelikte kan değerlerine burdan aşina olduğum için ilk duyduğumda sevinemedim bile değerim 61 di. doktorum her ne kadar gözünüz aydın desede inanamadım tabi. 2 gün sonra yükseliş olup olmadığını öğrenmek için tekrar kan verdik bu kez 137 olmuştu. bu da iyi bi gelişme çünkü 48 saat sonra 2 katına çıkması bekleniyo bu değerin. işte tam rahatladığım gece arasıra bikaç damla şeklinde olan kanamam artti ve sabah soluğu hastanede aldık. doktordan gece neden aramadığımız için fırça yedik ve test sonucunu beklemeye başladık. hayatımda geçirdiğim en zor 1 saatti. gözümde büyüyen 12 gün bile ondan hızlı geçmişti. şükürler olsunki değerim bu kez 200 olmuştu yani yine yükseliş vardı bu iyi haber üzerine hemen düşük önleyici iğne yaptılar ve sadece wc dışında kalkmamı söylediler. seve seve yattım hiç zoruma gitmeden hemde. sağa sola hareketimde uyanacak kadar tedirgin ve dikkatli yani.. ve son kan testimle yüzüm güldü ve artık kan vermeme gerek kalmadı.şimdi yine bi bekleme süreci başladı 3 hafta sora ultrason muayenesi. gelde sabret duramadım tabi 2. haftanın sonunda doktorun kapısındaydım  minnacık bi kese gördüm o kara ekranda. ultrason hafta bile veremedi o kdr küçüktü yani. doktor geç tutunmuş olabilir 1 hafta geriden geliyo dedi. ama ben nasıl mutluyum ilk kez ultrason çıktısı verdiler elime. minik bir kese ve içinde henüz görünmeyen bebeğim vardı... bebeği görüp kalp atışını duymalıyız haftaya dedi doktor ve  biz yine geçmek bilmeyen 1 haftanın içinde bulduk kendimizi. hergün ultrason kağıdına bakıp onu bebek diye sevdim ve böylece o da geçti. duyacağımız sesi merak ederek gittik doktora. muayenede doktorun yüz ifadesi hiç hoş değildi anladım ki bi terslik var  göbek kordonu oluşmadan önce bebeği besleyen kordonun uzun olduğunu kalp atışının olmadığını söyledi. ona 1 hafta daha zaman tanıyalım haftaya duymazsak eger bi karar veririz dedi. veee yine o 1 hafta....  normalde bi günde bile epey yol alması gereken bebeğim hiç büyümemişti bi hafta önce nasılsa şimdide öyle. kalp atışı falan yok tabi... bu kez kürtaj için konuşmaya başladık doktorla. tüm heyecanım hevesim isteğim hepsi bi an da yok oldu. ve cuma günü onu benden almaları için hastaneye yatıyorum... güzel şeyler yazmak birilerine umut olmak için bekledim ama olmadı. onun benim bedenimde sadece 6 haftalık misafirliği oldu... alışmaya çalışıyorum ne zmn yaparım bilmiyorum....

 mrb arkadaşlar.uzun süredir bebek hasreti çeken durmadan didinenlerden biride benim  5 yıllık evliyim ve 4.5 yıldır bebek istiyorum ama olmuyo. ilk bir sene çömez bir doktorun elinde zaman kaybıyla geçti. sonra başka bir doktor kan pıhtılaşması problemim olduğunu söyleyip kan cıvıtıcı iğnelere başladı. normalde bu iğneler hamile kalınca başlanıyor biliyosunuz ama doktorum tedbir olsun diye erken başladı tabi aylar geçti kontroller normal ,yumurtlama ilaçlarına verilen cevaplar güzel ama gebelik yokk  bu kez doktorum hsg filmi istedi onu çeken doktorda başkaydı benim doktorum çekmiyo. tabi öyle bi film verdiki elime sağolsun ne tüp görünüyo nede başka bişey. ondada başarısız olduk mu. bu kez doktorum laparoskobi yapalım dedi. onada tmm dedik ameliyat iyileşme süreci derken bu kez daha güçlü bi yumurtlama tedavisi veriyorum bu kez kesin dedi öyle umutlu öyle heyecanlı bi bekleyişti ki çocuk odasını her gece zihnimde kurup değiştiriyordum ama olmadı malesef  bu kez dedikki eşimle biz kadın doğumla epey vakit geçirdik bu kez ürolojı bölümüne transfer olalım. daha öncede gitmişti eşim bi problem yok dediler ama öyle değilmiş malesef. varikosel ameliyatına karar verildi eşiminde tedavisi tamamlandı ama 6 ay oldu hala sonuç alamadık. gitmediğimiz doktor kalmadı ve her doktor aynı yorumu yapıyo  SİZİN ÇOCUGUNUZ OLUR DEĞERLER NORMAL.BEKLEYİNN AMA NE ZAMAN BİLİNMEZ. şimdi bir yanım bekle diyo bir yanım yeterince yıprandın beklemek tükenmekten başka bişey değil tüp bebek yaptır bitsin diyo. siz olsanız nasıl bi karar alırdınız??

mrb arkadaslar.içinizde guatr hastası olan varmı?kafam çok karıştı benim yine.uzun süredir insanlar sende guatr olabilirmi der dururdu sonunda doktora gıttım tahlıl falan derken doktor zehirli guatra doğru hızlı bi geçiş var ama bı ay daha bekleyip ikinci bi tahlilden sonra net bişey söyleyebilirim dedi.ultrasonda da çıktı bişeyler.şimdi bana akıl verin guatr hastası olupta hamile kalan var mı aranızda.ya da zehirli guatr tedavisi hakkında bi tecrübesi olan.ya ben anne olmak için deli olurken önüme yeni engeller çıkıyo çıldıracam