Show posts
mrb.lar kızlarr 
bende anlatayım doğum hikayemi 
ben şafak sayıyodum biliyorsunuzki ve henüz 15 günümüz vardı... 09,12,2012 de kalktık bir güzel kahvaltı yaptık eşim ve halamla beraber sonrasında lavaboya gittiğimde kahverengi bir akıntı gördüm ve bunun bir nişan olduğunu anladım ama o anda dondum kaldım sanki hemen doğuma girecekmişim gibi hissettim bir kaç dakika olduğum yerde kaldım sonra çıktım ve nete baktım direk kimseye belli etmeden nedir ne değildir diye ama rengim atmış bir kere evdekilerde anladı birşey olduğunu onlarada söyledeim eşim çok telaş yaptı ama halam tecrübeliydi bu konuda ve bişey olmayacağını söyledi olabileceğini söyledi bendede hiç sancı falan olmadığından rahatladım sonrasında çantamızın eksiklerini tamamladık o gün ev işi yaptık pazara çıktık hiç bir sancı ağrı hissetmedim akşamında sülalacek bi yerde tolandık oturduk yedik içtik zerre kadar sancım yoktu ama oradaki bütün hatunlar benim doğuracağımı anlamışlar ama bize bişey demediler telaşlanmayalım diye
evimize geldik ve artık yatma vaktiydi ama benim içimde bir heyacan zerre kadar uykum yoktu sürekli doğumu düşünüyordum ve saat 02:25 i gösterirken benim ilk suyum geldi lavoboya gittim ordada devam etti hmen eşimi uyandırdım halam zaten anlamıştı eşim aşırı telaş yaptı ben gayet rahatım sakin olun diyorum falan henüz ağrım yoktu zaten sadece suyum gelmişti neyse hastane yolunu tuttuk güle oynaya gittik hastaneye bu arada annemlere falan haber verdiler tabi herkesi çok güzel bi heyecan sardıı çünkü benim bal kızım geliyoduu 
ben normal zamanda korktuğum gibi korkmuyordum normal doğumdan bi cesaret sarmıştı beni sancılara gayet bilinçli karşılık veriyordum 
hastaneye vardığımızda açılmam 1 cm.di nst.ye bağladırlar herşey güzeldi normaldi her geçen dk.ka sancılarım sıklaşıyo heyecanım kat be kat artıyordu çünkü kızıma kavuşacaktım sabaha karşı artık anneme sarılıp sarılıp nolur artık çıksın dayanamıyorum ben diye bağırmaya başlamıştım çünkü çok ağırlaşmıştı sancılarım ebe kontrol ettiğinde açılmam 5 cm olmuştu bile ebeler hamşireler çok motive ediyorlardı herşey çok güzel gidiyor en çok bilinçlisin lütfen devam et diye bende onlardan güç alarak sakin olmaya çalışıyordum saat 9 gibi doktorumuz geldi beni doğumhaneye aldılar doktor kontrol etti ve oo açılmann 8 cm. olmuş çok güzel dedi ve bana suni sancı serumu verdilerki artık açılmam tamamlansında bir an önce kızıma kavuşayım diye beni muyane diye aldıkları odaya bir daha dönemedim tabi sancı odasında yaklaşık bir yarım saat ayakta sancı çektim ve yarım saat sonra kızımın geldiğini hissettim ebeyi çağırdım ebe hemen aldı beni masaya ve doğum başladı ben çok korkuyodum bi aksilik çıkmasından ama herşey o kadar güzel gittiki bir kaç ıkınmadan sonra kızımın artık dünyaya adım attığını hissettim ve son bir can havliyle bir avazda kızımı aldılar ve ben o an herşeyi unutmuştum ağrı sancı hiç bişey çekmemiştim çünkü kızıımm artık kollarımdaydııı 
kızım 3.100 gram 50 cm. dünyaya gelmiştii...
kızlar kızım uyandı öptüm sizleeriii
bende anlatayım doğum hikayemi ben şafak sayıyodum biliyorsunuzki ve henüz 15 günümüz vardı... 09,12,2012 de kalktık bir güzel kahvaltı yaptık eşim ve halamla beraber sonrasında lavaboya gittiğimde kahverengi bir akıntı gördüm ve bunun bir nişan olduğunu anladım ama o anda dondum kaldım sanki hemen doğuma girecekmişim gibi hissettim bir kaç dakika olduğum yerde kaldım sonra çıktım ve nete baktım direk kimseye belli etmeden nedir ne değildir diye ama rengim atmış bir kere evdekilerde anladı birşey olduğunu onlarada söyledeim eşim çok telaş yaptı ama halam tecrübeliydi bu konuda ve bişey olmayacağını söyledi olabileceğini söyledi bendede hiç sancı falan olmadığından rahatladım sonrasında çantamızın eksiklerini tamamladık o gün ev işi yaptık pazara çıktık hiç bir sancı ağrı hissetmedim akşamında sülalacek bi yerde tolandık oturduk yedik içtik zerre kadar sancım yoktu ama oradaki bütün hatunlar benim doğuracağımı anlamışlar ama bize bişey demediler telaşlanmayalım diye
evimize geldik ve artık yatma vaktiydi ama benim içimde bir heyacan zerre kadar uykum yoktu sürekli doğumu düşünüyordum ve saat 02:25 i gösterirken benim ilk suyum geldi lavoboya gittim ordada devam etti hmen eşimi uyandırdım halam zaten anlamıştı eşim aşırı telaş yaptı ben gayet rahatım sakin olun diyorum falan henüz ağrım yoktu zaten sadece suyum gelmişti neyse hastane yolunu tuttuk güle oynaya gittik hastaneye bu arada annemlere falan haber verdiler tabi herkesi çok güzel bi heyecan sardıı çünkü benim bal kızım geliyoduu ben normal zamanda korktuğum gibi korkmuyordum normal doğumdan bi cesaret sarmıştı beni sancılara gayet bilinçli karşılık veriyordum hastaneye vardığımızda açılmam 1 cm.di nst.ye bağladırlar herşey güzeldi normaldi her geçen dk.ka sancılarım sıklaşıyo heyecanım kat be kat artıyordu çünkü kızıma kavuşacaktım sabaha karşı artık anneme sarılıp sarılıp nolur artık çıksın dayanamıyorum ben diye bağırmaya başlamıştım çünkü çok ağırlaşmıştı sancılarım ebe kontrol ettiğinde açılmam 5 cm olmuştu bile ebeler hamşireler çok motive ediyorlardı herşey çok güzel gidiyor en çok bilinçlisin lütfen devam et diye bende onlardan güç alarak sakin olmaya çalışıyordum saat 9 gibi doktorumuz geldi beni doğumhaneye aldılar doktor kontrol etti ve oo açılmann 8 cm. olmuş çok güzel dedi ve bana suni sancı serumu verdilerki artık açılmam tamamlansında bir an önce kızıma kavuşayım diye beni muyane diye aldıkları odaya bir daha dönemedim tabi sancı odasında yaklaşık bir yarım saat ayakta sancı çektim ve yarım saat sonra kızımın geldiğini hissettim ebeyi çağırdım ebe hemen aldı beni masaya ve doğum başladı ben çok korkuyodum bi aksilik çıkmasından ama herşey o kadar güzel gittiki bir kaç ıkınmadan sonra kızımın artık dünyaya adım attığını hissettim ve son bir can havliyle bir avazda kızımı aldılar ve ben o an herşeyi unutmuştum ağrı sancı hiç bişey çekmemiştim çünkü kızıımm artık kollarımdaydııı kızım 3.100 gram 50 cm. dünyaya gelmiştii...kızlar kızım uyandı öptüm sizleeriii
