Show posts
ÇOCUĞUNUZUN SİZİ ELE GEÇİRMESİNE NASIL ENGEL OLABİLİRSİNİZ?
Bitmeyen ve çıldırtan hayırlar, bağırmalar, ağlamalar hatta vurma ve ısırmalar.
Çocuklar genellikle 2 yaşından itibaren kimliklerini kazanmaya ve bağımsızlıklarını ispatlamaya çalışırlar.Ebeveynlerine neler yaptırabileceklerini sınarlar ve bunların sınırlarını zorlamaya başlarlar.
Unutmayın anne baba olmak her zaman fedakarlık gerektirir, 2 yaşından itibaren bütün huyları değişen, her şeye hayır diyen, kaba davranışlarda bulunan hatta saygısız olan küçük çocuğumuza karşı anlayışlı olmak, ceza yerine disiplin sağlamak sizin elinizde.
Ceza yerine disiplin
Küçük yaşlardaki çocuğunuz sizin ona vereceğiniz cezayı hemen unutacak hatta neden cezalı olduğunu anlayamayacaktır. Buda onun kişiliğine zarar verebilir, daha agresif olmasına, size daha çok tepki vermesine ve hatta istenmeyen hareketleri daha çok yapmasına sebep olabilir.
İlk olarak çocuğunuzun istenmeyen davranışlarda bulunmasının sebebini bulmanız gerekir, bu davranışlarının geçerli bir nedeni olabilir, ve herhengi bir olay yüzünden bu tepkileri gösteriyor olabilir. Tabiiki ondan bu küçücük yaşında bir yetişkin gibi tepki gösterip, mantıklı bir şekilde sizinle konuşacağını beklemeyin.
O daha bir çocuk... ve tepkiside çocukça olacaktır. Ebeveynleri olarak sizlerede anlayışlı olmak ve kararlılıkla ve mantıkla olayı çözmek kalıyor.
Çocuklar tüm davranışlarında giyinmelerinden sokağa çıkmalarına, banyolarından yemeklerine kadar her şeyde söz sahibi olmak sizi yönetmek ve neler yapabilevceklerini görmek isterler. Bunları tabir yerindeyse sizin gözlerinizin içine baka baka ve zevk alarak yaparlar. Bu davranışların sonu gelmeyecek ve daha fazla artarak ebeveynleri rahatsız edecek boyutlara gelecektir.
Bu durumlarda size düşen mantıklı ve tutarlı bir şekilde sınırları belirlemek ve bunları çocuğunuza öğretmektir. Yanlız bu sınırları ve kuralları belirlerken dikkat etmeniz gereken huhuslar vardır.
Tansiyonun çok yükseldiği bir karışıklık anında ilk olarak küçük bir canavara dönüşen çocuğunuzu sakinleşmesini sağlayın. Aksi halde sizin ne söylediğinizi bile duymadan bağırmaya ve tepki göstermeye devam edecek hatta daha çok sinirlenecektir.
Derhal onu olay yerinden uzaklaştırıp, ilgisini farklı bir yöne çekerek oyalamaya ve olayı unutturmaya çalışın.
Çocuğunuzun bağımsızlığını destekleyerek ve ona bir takım görevler ve işler vererek daha sakin ve problemsiz olasını sağlayabilirsiniz.
Mutlaka tutarlı davranmanız ve yapılabileceği ve yapamayacağı şeylerde kararlılık göstermeniz gerekir. Bir gün izin verdiğiniz bir şeye ertesi gün yasak koymaya kalkarsanız, bu tutarsız davranışınız sonrası daha çok problem yaşayacaksınızdır.
Çocuğunuza doğru sözlerle ve anlayacağı bir şekilede neyin doğru olduğunu ve neleri yapıp neleri yapmaması gerektiğini anlatın.
Ebeveynler dışında aile büyükleri, akrabalar ve hatta bakıcıların çocuğa aynı tutarlılıkta ve aynı sınırlarda davranması gerekir.
Bitmeyen ve çıldırtan hayırlar, bağırmalar, ağlamalar hatta vurma ve ısırmalar.
Çocuklar genellikle 2 yaşından itibaren kimliklerini kazanmaya ve bağımsızlıklarını ispatlamaya çalışırlar.Ebeveynlerine neler yaptırabileceklerini sınarlar ve bunların sınırlarını zorlamaya başlarlar.
Unutmayın anne baba olmak her zaman fedakarlık gerektirir, 2 yaşından itibaren bütün huyları değişen, her şeye hayır diyen, kaba davranışlarda bulunan hatta saygısız olan küçük çocuğumuza karşı anlayışlı olmak, ceza yerine disiplin sağlamak sizin elinizde.
Ceza yerine disiplin
Küçük yaşlardaki çocuğunuz sizin ona vereceğiniz cezayı hemen unutacak hatta neden cezalı olduğunu anlayamayacaktır. Buda onun kişiliğine zarar verebilir, daha agresif olmasına, size daha çok tepki vermesine ve hatta istenmeyen hareketleri daha çok yapmasına sebep olabilir.
İlk olarak çocuğunuzun istenmeyen davranışlarda bulunmasının sebebini bulmanız gerekir, bu davranışlarının geçerli bir nedeni olabilir, ve herhengi bir olay yüzünden bu tepkileri gösteriyor olabilir. Tabiiki ondan bu küçücük yaşında bir yetişkin gibi tepki gösterip, mantıklı bir şekilde sizinle konuşacağını beklemeyin.
O daha bir çocuk... ve tepkiside çocukça olacaktır. Ebeveynleri olarak sizlerede anlayışlı olmak ve kararlılıkla ve mantıkla olayı çözmek kalıyor.
Çocuklar tüm davranışlarında giyinmelerinden sokağa çıkmalarına, banyolarından yemeklerine kadar her şeyde söz sahibi olmak sizi yönetmek ve neler yapabilevceklerini görmek isterler. Bunları tabir yerindeyse sizin gözlerinizin içine baka baka ve zevk alarak yaparlar. Bu davranışların sonu gelmeyecek ve daha fazla artarak ebeveynleri rahatsız edecek boyutlara gelecektir.
Bu durumlarda size düşen mantıklı ve tutarlı bir şekilde sınırları belirlemek ve bunları çocuğunuza öğretmektir. Yanlız bu sınırları ve kuralları belirlerken dikkat etmeniz gereken huhuslar vardır.
Tansiyonun çok yükseldiği bir karışıklık anında ilk olarak küçük bir canavara dönüşen çocuğunuzu sakinleşmesini sağlayın. Aksi halde sizin ne söylediğinizi bile duymadan bağırmaya ve tepki göstermeye devam edecek hatta daha çok sinirlenecektir.
Derhal onu olay yerinden uzaklaştırıp, ilgisini farklı bir yöne çekerek oyalamaya ve olayı unutturmaya çalışın.
Çocuğunuzun bağımsızlığını destekleyerek ve ona bir takım görevler ve işler vererek daha sakin ve problemsiz olasını sağlayabilirsiniz.
Mutlaka tutarlı davranmanız ve yapılabileceği ve yapamayacağı şeylerde kararlılık göstermeniz gerekir. Bir gün izin verdiğiniz bir şeye ertesi gün yasak koymaya kalkarsanız, bu tutarsız davranışınız sonrası daha çok problem yaşayacaksınızdır.
Çocuğunuza doğru sözlerle ve anlayacağı bir şekilede neyin doğru olduğunu ve neleri yapıp neleri yapmaması gerektiğini anlatın.
Ebeveynler dışında aile büyükleri, akrabalar ve hatta bakıcıların çocuğa aynı tutarlılıkta ve aynı sınırlarda davranması gerekir.
