Alıntı yapılan: Dilara Ebrar - 03 Mayıs , 2012, 12:54:09
kızlaaaaaaaaaaar bu pazartesi işe başlıyorum.oğlumdan bu güne kadar en fazla 1 saat ayrı kaldım.oda toplasam 1 yada 2 kezdir.bana yardım edin nolur.çok büyütüyorum gözümde.geceleri uyuyamıyorum.aklıma hep odasında yerde oynarkenki hali geliyor.oğlumu çok özlücem yaaa
sabah 7 bucuktan akşam 5 e kadar göremicem onu. :y25:tek tesellim ananesi ve dedesi olacak yanında. sizler nasıl atlattınız bu dönemi.öneri
canım ben 3 aylıkken işe başladım... gerçekten çok zor bi dönem...bebeğime babaannesi bakıyor...gözüm arkada değil..ilk gün çok zor geçti..ağlamamak için kendimi zor tuttum ve akşamı zor ettim...tek tesellim emzirme saatleri oldu...şanslıyımki evim iş yerime yakın...her acıktığında eve geldim...günde 2 kez emzirmeye geliyorum...artık sütümü sağıp bırakıyorumda...aç kalmıyor bebişim...anne olmak gerçekten çok zor...insanın aklı evde kalıyor...ama büyüklerimiz iyiki varlar...yoksa daha zor olurdu...en azından içimiz rahat...ve bebeklerimiz güvendeler...sende bunları düşün ve mutlu olmaya çalış...ilk günler biraz zor geliyor insana ama inan alışıyorsun bu koşturmaya...