kızlar benim şu an 4 yaşında bir oğlum 8 buçuk aylık bir kızım var ve şu an 28 haftalıkta hamileyim(erkek) 3 numara tahmin ettiğiniz gibi kaza ile olmuş.hatta tam kırkım biter bitmez kalmışım adet olmadığım içinde anlamamışım.sipiral taktırmaya gittiğimizde şoke oldum.üstelik tecrübeli olduğum için doktor söylemeden ekrarda gördüm inşallah kist falandır diye içimden geçti ama nafile zaten bebek kesenin içindeydi ve pıt pıt kalbinin attığını görüyordum.oğlum kreşte yeni doğmuş bebeğimiz eşimin kucağıda dışardaydı.o an sanki dünya başıma yıkıldı o anki halimi anlatamam siz kendinizi benim yerime koyun:)öyle düşünün.eşime ben söyleyemem siz söyleyin dedim.o söyledi.kızım ne olacaktı emziriyordum.üstelik 2.sezeryanımın çok yeniydi.3.bir doğum tekrar sezeryan amiliyatı,hamilelik süreci nasıl gidecek son aylarda dikişlerim açılırmı,çalişan anneyim(öğretmen) ikisiyle bile hayat zorlaşmıştı 3.bir bebekle nasıl olacak diye diye bu günlere geldim. o dönemde sağolsunlar kendi aile tarafım çok destek oldu (sen salakmısın nasıl önlemini almazsın, nasıl bakacaksın, kıza yazık olacak sütten kesecen şimdi )eşim ben hastane bahçesinde salya sümük ağladığımı görünce istemiyorsan aldıralım dedi ama ben bir an için bile aklıma kürtajı getirmedim.rabbimin vardır bir hikmeti dedim oda benim bir evladım.rabbim vermiş ona kıyılırmı dedim.mecburen istemesemde doğuracağım ve büyüteceğim diye geçirdim içimden.ama ne yalan söyleyim oğlumdada kızımdada ne heveslik vardı sabırsızlanıyordum.bebe mağazalarına gidip onlara minik minik ciciler almak en büyük mutluluğumdu.hep hayallerim onların üzerineydi onları düşündükçe mutlu oluyordum.ama bu çok başka bunda, hiç hevesim olmadı her düşündüğümde içim eziliyor bir yük gibi hissediyorum.hayatımı dahada zorlaştıracak diye düşünüyorum.şöyle elimi karnıma koyup hareketlerini bile hissetmek onunla mutlu olmak gelmiyor içimden. isim düşünmek, bişeyler almak ( daha hiçbişey almadım bile)yada ne bileyim işte ona benzer şeyler yapmak içimden gelmiyor.doktorum son ayların diğerleri gibi geçmeyebilir bunda daha zorlanabilirsin ,daha ağrılı geçebilir,dikişlerinde inşallah yırtılma açılma olmaz dedi.belkide son aylarda sürekli yatmak zorunda kalacağım.rabbime sükürler olsunki bir yerdende kolaylığını veriyorya.3 hamileliğimde en rahat bu hamileliğimi geçiriyorum.şu ana kadar ne bir bulantı ne aşerme,ne ağrı ne sancı,ne uyku hali o kadar güzel geçiyorki.hiçbişey anlamadan bugünlere geldim.daha yeni yeni elimi karnıma koyup düşüünüyorum.karnımdakiyle konuşuyorum.oğlum sana haksızlık ediyorum affet beni düyorum.biliyorum gerçektende onun ne günahı var niye onu bir yük gibi görüyorumki.yanlış yaptığımı biliyorum ama öyle bir psikolojinin içindeyim öyle hissediyorum hiç hevesim yok.bu beni dahada çok üzüyor.aileler bakşa memleketteler hoş yanımda olsalar kim gelip ne haldesin gel birlikte bakalım yükün hafiflesin kim derki.sen doğumdan sonra kızı bize bırak toparlanınca getiririz diyolar:) (onada şükür).bir bakıcım var kızıma bakan o kadar iyi biriki çokta seviyor kızımı.beraber bakarız diyo.zaten başkada çarem yok tek dayanağım o zaten .oda olmasa ne yaparım bilmiyorum.doğum iznim şubat tatiliyle beraber başlıyor.martın sonu doğum olacak.belki daha erken duruma göre.bakalım herşeyin hayırlısı olsun diyorum.rabbim kapılarımı her zaman açmıştır,beni hiç daraltmamıştır tek dayanma gücüm rabbimden.rabbim kolaylığını ver diye dua ediyorum.
içimi dökmek istedim sadece sabredipte okuduysanız benim için dua ettiyseniz allah razı olsun:)
içimi dökmek istedim sadece sabredipte okuduysanız benim için dua ettiyseniz allah razı olsun:)