Merhaba arkadaşlar. hep bahsediyorum yine yazacağım. okadar sıkıldımki..
oğlum 14 aylık. 7 aylık hamileyim. kazayla oldu. oğluma babannesi bakıyor. bazen birlikte kalıyoruz bazen sabah gelip akşam gidiyor. çalışıyorum. eşim akşamları geç geliyor iş dolasıyla. gelincede pek bişeye yardım etmiyor. okadar bunaldımki. iki yabancı gibiyiz. ilgisi yok sevgisi yok. özel hayat yok. evli gibi değiliz. bende yakınlaşmak istemiyorum yoruldum artık. geliyor ya tv başında yada internette oyun oynuyor. birza oğlunu seviyor ondan sonra herkes yatıyor.o en sona yatıyor. benimde uykum geliyor 10 da falan yatıorum. o 12 buçuğa kadar oturuyor. bende bu duruma sinir oluyorum. yatağa hep tek gidip yatmak zoruma gidiyor. karı koca gibi değiliz. nasıl bu kadar uzak durabiliyor anlamıyorum. annesi gilde kalıyoruz diyemi bilmiyorum. onun haricindede çok ilgili sayılmaz. sorsan gayet ilgili..
annesi ve babası ile yaşamakda baya zor. kayınvalidem iyi bir insan ama sürekli oğlunu savunuyor. dün bi konu oldu eşi işten geç çıkan adamlar napıyor falan dedi bende onlarında kocaları yapıyor yemeği dedim. anneleri bakıyordur çocuğa o yapıyordur dedi. bende herkes ailesinin yanında olmuyor dedim. öyle olanlar sorumsuz oluyor biraz dedim. eşine yardım eden saysan 10 u geçmez türk erkeklerinden falan dedi. bu gelinide susturamıyorum dedi. oğluna sorumsuz dedim ya. lafla susturamadım dedi. anne sende hemen savunmaya geçiyorsun dedim. kayınpederimde sus deyip ağzına vur dedi. ciddimi dedi şakamı bilmiyorum. bende çok üstelemedim. ama sonra düşününce çok ağrıma gitti. eşim geldi anlatmadım zaten onunlada konuşmuyorum. otur sen tv seyret internete gir dedim. bende diğer odada yattım. oğlumlada ilgilenmedim hiç. bakıcı tutamam. borçlarımız var. mecbur kayınvadleim bakack çocuklara. ama ben ne yapcam bilmiyorum. yoruldum bıktım usandım. ailem yanımda değil. biraz ilgi sevgi bekliyorum yaa çok şeymi. 3 yıl bitti evliliğimizde. 30 yıl gibi herşey bitmiş gibi.
oğlum 14 aylık. 7 aylık hamileyim. kazayla oldu. oğluma babannesi bakıyor. bazen birlikte kalıyoruz bazen sabah gelip akşam gidiyor. çalışıyorum. eşim akşamları geç geliyor iş dolasıyla. gelincede pek bişeye yardım etmiyor. okadar bunaldımki. iki yabancı gibiyiz. ilgisi yok sevgisi yok. özel hayat yok. evli gibi değiliz. bende yakınlaşmak istemiyorum yoruldum artık. geliyor ya tv başında yada internette oyun oynuyor. birza oğlunu seviyor ondan sonra herkes yatıyor.o en sona yatıyor. benimde uykum geliyor 10 da falan yatıorum. o 12 buçuğa kadar oturuyor. bende bu duruma sinir oluyorum. yatağa hep tek gidip yatmak zoruma gidiyor. karı koca gibi değiliz. nasıl bu kadar uzak durabiliyor anlamıyorum. annesi gilde kalıyoruz diyemi bilmiyorum. onun haricindede çok ilgili sayılmaz. sorsan gayet ilgili..
annesi ve babası ile yaşamakda baya zor. kayınvalidem iyi bir insan ama sürekli oğlunu savunuyor. dün bi konu oldu eşi işten geç çıkan adamlar napıyor falan dedi bende onlarında kocaları yapıyor yemeği dedim. anneleri bakıyordur çocuğa o yapıyordur dedi. bende herkes ailesinin yanında olmuyor dedim. öyle olanlar sorumsuz oluyor biraz dedim. eşine yardım eden saysan 10 u geçmez türk erkeklerinden falan dedi. bu gelinide susturamıyorum dedi. oğluna sorumsuz dedim ya. lafla susturamadım dedi. anne sende hemen savunmaya geçiyorsun dedim. kayınpederimde sus deyip ağzına vur dedi. ciddimi dedi şakamı bilmiyorum. bende çok üstelemedim. ama sonra düşününce çok ağrıma gitti. eşim geldi anlatmadım zaten onunlada konuşmuyorum. otur sen tv seyret internete gir dedim. bende diğer odada yattım. oğlumlada ilgilenmedim hiç. bakıcı tutamam. borçlarımız var. mecbur kayınvadleim bakack çocuklara. ama ben ne yapcam bilmiyorum. yoruldum bıktım usandım. ailem yanımda değil. biraz ilgi sevgi bekliyorum yaa çok şeymi. 3 yıl bitti evliliğimizde. 30 yıl gibi herşey bitmiş gibi.