27 Nisan , 2024, 20:43:44

Haberler:

www.herseyibilen.co Durma! Merak ettiğin her konuda her soruyu sen de sor!


Show posts

This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.

Topics - ceylin eslem

1
kızlar benim şu an 4 yaşında bir oğlum 8 buçuk aylık bir kızım var ve şu an 28 haftalıkta hamileyim(erkek) 3 numara tahmin ettiğiniz gibi kaza ile olmuş.hatta tam kırkım biter bitmez kalmışım adet olmadığım içinde anlamamışım.sipiral taktırmaya gittiğimizde şoke oldum.üstelik tecrübeli olduğum için doktor söylemeden ekrarda gördüm inşallah kist falandır diye içimden geçti ama nafile zaten bebek kesenin içindeydi ve pıt pıt kalbinin attığını görüyordum.oğlum kreşte yeni doğmuş bebeğimiz eşimin kucağıda dışardaydı.o an sanki dünya başıma yıkıldı o anki halimi anlatamam siz kendinizi benim yerime koyun:)öyle düşünün.eşime ben söyleyemem siz söyleyin dedim.o söyledi.kızım ne olacaktı emziriyordum.üstelik 2.sezeryanımın çok yeniydi.3.bir doğum tekrar sezeryan amiliyatı,hamilelik süreci nasıl gidecek son aylarda dikişlerim açılırmı,çalişan anneyim(öğretmen) ikisiyle bile hayat zorlaşmıştı 3.bir bebekle nasıl olacak diye diye bu günlere geldim. o dönemde sağolsunlar kendi aile tarafım çok destek oldu (sen salakmısın nasıl önlemini almazsın, nasıl bakacaksın, kıza yazık olacak sütten kesecen şimdi )eşim ben hastane bahçesinde salya sümük ağladığımı görünce istemiyorsan aldıralım dedi ama ben bir an için bile aklıma kürtajı getirmedim.rabbimin vardır bir hikmeti dedim oda benim bir evladım.rabbim vermiş ona kıyılırmı dedim.mecburen istemesemde doğuracağım ve büyüteceğim diye geçirdim içimden.ama ne yalan söyleyim oğlumdada kızımdada ne heveslik vardı sabırsızlanıyordum.bebe mağazalarına gidip onlara minik minik ciciler almak en büyük mutluluğumdu.hep hayallerim onların üzerineydi onları düşündükçe mutlu oluyordum.ama  bu çok başka bunda, hiç hevesim olmadı her düşündüğümde içim eziliyor bir yük gibi hissediyorum.hayatımı dahada zorlaştıracak  diye düşünüyorum.şöyle elimi karnıma koyup hareketlerini bile hissetmek onunla mutlu olmak gelmiyor içimden. isim düşünmek, bişeyler almak ( daha hiçbişey almadım bile)yada ne bileyim işte ona  benzer şeyler yapmak içimden gelmiyor.doktorum son ayların diğerleri gibi geçmeyebilir bunda daha zorlanabilirsin ,daha ağrılı geçebilir,dikişlerinde inşallah yırtılma açılma olmaz dedi.belkide son aylarda sürekli yatmak zorunda kalacağım.rabbime sükürler olsunki bir yerdende kolaylığını veriyorya.3 hamileliğimde en rahat bu hamileliğimi geçiriyorum.şu ana kadar ne bir bulantı ne aşerme,ne ağrı ne sancı,ne uyku hali o kadar güzel geçiyorki.hiçbişey anlamadan bugünlere geldim.daha yeni yeni elimi karnıma koyup düşüünüyorum.karnımdakiyle konuşuyorum.oğlum sana haksızlık ediyorum affet beni düyorum.biliyorum gerçektende onun ne günahı var niye onu bir yük gibi görüyorumki.yanlış yaptığımı biliyorum ama öyle bir psikolojinin içindeyim öyle hissediyorum hiç hevesim yok.bu beni dahada çok üzüyor.aileler bakşa memleketteler hoş yanımda olsalar kim gelip ne haldesin gel birlikte bakalım yükün hafiflesin kim derki.sen doğumdan sonra kızı bize bırak toparlanınca getiririz diyolar:) (onada şükür).bir bakıcım var kızıma bakan o kadar iyi biriki çokta seviyor kızımı.beraber bakarız diyo.zaten başkada çarem yok tek dayanağım o zaten .oda olmasa ne yaparım bilmiyorum.doğum iznim şubat tatiliyle beraber başlıyor.martın sonu doğum olacak.belki daha erken duruma göre.bakalım herşeyin hayırlısı olsun diyorum.rabbim kapılarımı her zaman açmıştır,beni hiç daraltmamıştır tek dayanma gücüm rabbimden.rabbim kolaylığını ver diye dua ediyorum.
içimi dökmek istedim sadece sabredipte okuduysanız benim için dua ettiyseniz allah razı olsun:)
2
33 haftalık hamileyim.en kıymetli en güzel geçirmem gereken şu günlerimi gerginlik içinde,moral bozukluğu ile geçiriyorum.çok önemsiz bir konuda kavga ettik.6. yıllık evliliğimizde ilk kez bana el kaldırdı.şok oldumhiç beklemediğm bir hareketti.şu karnı burnumda halimle nasıl bana el kaldırdı hala hazmedemiyorum.10 gün oldu.çok mecbur olmazsak asla konuşmuyoruz.bide sanki haklı kendisiymiş gibi triplere girmeler,yaptığım yemekleri yememeler,evden çıkıp saatlarce eve gelmemeler,yemeğini dışarda yemeler, hem suçlu hem güçlü.ben özür beklerken ,oda benden bekliyo hayrett.bende zaten o günden sonra 3 yaşındaki oğlumun odasında yatıyorum.kahvaltı hazırlamıyorum(kendi benden önce kalkıp yapıyo),hiç barışmak gibi bir düşüncesi yada bir hareketini hissetmiyorum.aksine işi dahada yokuşa sürüyo.yüzde yüz haklı olan ben olduğum halde genede çocuklarımı düşünüp,kadınlık gururumu ayaklar altına alıp 2 gün önce doğum günü vardı.onun için pasta yaptım,hemde karnım acıya acıya.ortam yumuşasın.belki yumuşarsa şöyle karşıma alıp problemin çözümü için konuşmaktı niyetim.o ne yaptı dersiniz önüne koyduğum tepsiyi elinin tersiyle iterek''ben almayacağım ' dedi.hiç sesimi çıkarmadım.ama içimden neler geçtiğini tahmin edersiniz.ben ona bir adım attım o beni birkez daha kırdı.tuzla buz etti içimdeki sevgiyi.bende tad tuz bırakmadı.bütün hayat enerjim gitti.zaten cesaretimde kırıldı.
3
Anne Olmak İstiyorum / üstüne görmemi acaba?
21 Temmuz , 2013, 18:03:47
arkadaşlar adetim gecikeli 6 gün oldu.6 gündürde pembe-kahverengi lekelenmeler  var.toplasan 6 gündür 1 pedi doldurmaz.4. günü doktor alttan ultrasyonla baktı hamile değilsin adet olacaksın dedi hala bişey yok.doktorada pek güvenemiyorum geçen ayda geciktiğinde gene alttan ultrasyonla bakıp hamilesin rahim duvar kalınlaşmış demişti ama  kan tahlili negatifti 10 gün sonra adet oldum.şimdi teste  gerek duymuyorum dedi hayallerim suya düştü.ne yapmam gerek? bide hamilelikte olabilir sonuçta sürekli alttan bakması doğrumu.eee zaten 4 gün gecikince bişey göremeyecekki bebek kesesi için çok erken.
4
herkeze merhaba
   kızlar benim bir problemim var.45 günlük bebeğim var.şiddetli sırt ağrıları üzerine doktora gittim.teşhis ;safra kesesinde taş varmış  ve ameliyat olmam gerekiyormuş.çok acil değil ameliyat ,ama 2-3 ay içinde mutlaka olmam gerekiyormuş.tamam ameliyattan falan korkmuyorum,tek düşündüğüm biricik oğlum.çok sağlıklı iştahlı anne sütü emiyor.ameliyatla birlikte bir müddet emziremeyeceğim. malüm hem narkozdan hemde sonrasında kullanacağım ilaçlar yüzünden sütüm yaa kesilirse.belki birkaç hafta emrizemeyeceğim.kucağıma alamayacağım.hazır mamaya geçince  iyice bebeğin dengesi bozulacak.çok sık değil ağrılar, ama ağrı gelince çok kötü oluyorum kendimi yerden yere vurasım geliyor acillik oluyorum.sıklaşırsa fazla dayanamam hemen ameliyat olurum heralde.böyle birşey yaşayan varmı aranızda yada çevrenizde.emzirme döneminde bu veya başka bir sebepten ameliyat olunup tekrar emzirmeye devam edilebiliyormu çok merak ediyorum..stresim yüzünden bebeğimde mızmızlaştı. nolurrr aydınlatın beni.çok üzgünüm
5


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us


Uploaded with ImageShack.us
6
Hobilerimiz / yağlıboya tablolarım
16 Şubat , 2011, 11:38:03



Uploaded with ImageShack.us



Uploaded with ImageShack.us



Uploaded with ImageShack.us

7
Hobilerimiz / stecker larım nasıl olmuş?
16 Şubat , 2011, 11:21:18


Uploaded with ImageShack.us



Uploaded with ImageShack.us



Uploaded with ImageShack.us



Uploaded with ImageShack.us



Uploaded with ImageShack.us

kızlar hani şu 2 metresi 2 tl olan yapışkan kağıtlar varya onlardan yaptım hem çok kolay hemde çok şık oluyorlar.deseni çizip,makasla kestim ve yapıştırdım o kadar.
8
 senin bana geldiğinin müjdesini 26 gün önce aldım.inanamadım şok içindeydim.hele babanı görmeliydin bana belli etmemeye çalışsada çok heyecanlıydı,hastaneye test sonucunu almaya gittiğimizde öyle hızlı sürüşü vardıki arabayı ,biran önce öğrenmek için can atıyordu.doktor pozitif dediğinde bir müddet algılayamadım pozitif neydi yaa dedim içimden,kalbim nasıl atıyordu bilemezsin.gebesiniz dediğinde babanla bir an bakışmamız vardıki görmeliydin bitanem.hastanenin merdivenınde beni kucağına alıp döndürmeyi istedi ama ben insanlar görür diye reddettim(tabiyki evde yaptı)birazda buruk bir sevinç oldu aslında çünkü değerin biraz düşüktü ,gerçi geç döllenme olayı olabilirdi yada düşüyorda olabilirdin.babanda bende kendimizi hep en kötü senaryoya alıştırdık.nolur nolmaz kapılmayalım diye.ama 2. doktor kontrolümüzde değerin katlanmıştı.yani hala bizimleydin.3.gidişimizde doktor seni gösterdi bize henüz bir mercimek tanesi kadar bir kese,seni göremeyecek kadar bir şeydi zaten.herşey yolunda gidiyor maşşllah sanırım bizi terketmeyeceksin.ama hep korkuyorum biliyormusun. daha önce bu haftalarda bir bebeğim daha düşmüştü.sen beni bırakma emi sen bi dünyaya gel babanda bende seni o kadar çok seveceğizki.
9
merhabalar
ben bu sitenin müptelalarından bir tanesiydim.bebek sahibi olmayı çok istiyordum. bu site benim psikolojimi bozduğunu düşündüm.kafama bebek mevzusunu çok takarak bebeğimin stresten olmadığını düşündüğüm için bıraktım.ne zaman hamile kalırsam ozaman girecektim siteye.neyse uzatmayım.bugün adetim 5 gün geçti ve kan tahlili sonucum 37,85 bu değer bana düşük gibi geldi.tam sevinemedim bile.benim gibi düşük değerlerde sonucu olan varmı?başından geçen varmı ? fikriniz benim için önemli lütfen  beni aydınlatın.
10
doktoruma ilk gittiğimde öykümü atlattım.kürtajımdan bahsettim falan.başka doktor rahim filmi istemişti.buna gerek olup olmadıgını sormuştum.doktorum bana demiştiki.kapalı oldugunu sanmıyorum.çünkü yakın bi zamanda(o zaman 11 olmuştu kürtaj olalı,şimdi 13 ay oldu) hamile kalmışsın,tıkalı olsa hamile kalamazdın.eşindede problem yoktur,tüplerin kapalı olması için öncelikle bir operasyon,ameliyat geçirmiş olmak gerekiyor,en az önceki gebelikle aranda 2 yıl  gebelik olmama durumu varsa tüplerin kapalı olmasından şüpelenebiliriz dedi.bunu konuşalı 2 buçuk ay oldu.2 aydırda klomen+çatlatma iğnesi tedavisi oldum. bana şimdi diyorki şimdiye kadar döllenme olmalıydı yumurtlamanda problem yok 3.kolomen-çatlatma iğnesi tedavisinide yapalım bu aydada olmazsa rahim filmi çekelim.tıkanıklık olabilir dedi.bende böyle bişey varsa ameliyatla açılıyomuş dedim.bana bu ameliyatla tıkanıklığın açılma şansı çok az,zatenn birsonraki aşama aşılamadır.ama tıkanıklık varsa aşılamada boşuna olur.direk tüp bebeğe geçeriz dedi.bu arada yumurtlamam çok iyi,kistlik bir durumumda yok.eşimin sperm sayısı 25 milyon yani çok iyi.ama haraketsizlik sınırda.inşallah bu ay tutar yaaa.çok üzülüyorum tüp bebek tedavisini duydumya ürperiyorum.
11
          off arkadaşlar kendimi berbat hissediyorum.gözlerim balon gibi oldu ağlamaktan.herşeyi içime atıyorum.eşim de dahil kimsem yok yanımda.eşimle aramız o kadar kötüki hiç böyle olmamıştı.hiç kimseye anlatamıyorum.burayada yazamassam çatlayacağım.hayatımı kendi ellerimle berbat ettim.şu anda ailem bile benden elini eteğini çekti.kendimi çok yanlız hissediyorum.allahım bu günler bi geçse gene o eski güzel günleri yeniden yaşayabilsem.keşke zaman geriye gitse yaptığım hataları yapmasaydım.offffffff içim yanıyo resmen.
            kafanızı sorunlarımla şişirmek istemem ama bi şekilde içimdekileri dışa vurmak zorundayım.bir kaç gün öce eşimle çok ufak bir mesele yüzünden tartıştık.aslında tartışmadık bile.ben 2 saat uzaklıktaki ailemin yanına gidecektim.ailem bizi iftara çağırmıştı pazar günü için.zaten bekar kız kardeşimde yıllık izin kullanıyordu ve yanıma gelmek istiyordu ,2-3 gün kadar kalacaktı bizimle.iftara gidip sonrada kardeşimle birlikte evime gelecektik plan buydu.ben dedimki gayet sakin bir tonla ''aşkım cumartesi gününden gitsem olurmu?'' (onun istediği pazar günü gidip pazartesiyede dönmemdi) ''hayır...!!! '' dedi. Ben ona sormadan onun izni olmadan asla kafama göre gidemiyorum.izin isterkende gidecem,edecem,yapacam gibi kelimeler emri vaki sözlerden nefret eder biliyorum.izin vereceksede vermez.gidebilirmiyim,yapabilirmiyim gibi konuşmam lazım.kaldıki ben 8 senedir ailemden uzakta bekar olarak yanlız başıma yaşadım,çalıştım.ve ailemle birlikteyken bile bişey yaparken yada biyere giderken gidebilirmiyim demedim.kafama estiği gibi gittim.senelerin verdiği özgürlükte var tabi.bana çok saçma gelsede.evlendikten sonra ( 1 yıl oldu ) aman eşimi sinirlendirmeyeyim,aman aramız bozulmasın diye hep alttan aldım.asla ona sesimi yükseltmedim.
              neyse konuyu dağıtmayım eşime tekrar sordum.'' cumartesiden gitsem nolur''dedim.kaşlarını çatarak ve çok sert bir ses tonuyla '' GİİİTTT...!! '' dedi.bu git demesi defol git gibiydi ve öyle algıladım.çok sinirliydi bişey desem olay büyüyecekti.sesimi çıkartmadan odadan çıktım.gittim başka odaya ağladım ve onunla tek kelime konuşmadım.oda benle konuşmadı zaten.yataktada bir ucunda o ,bir ucunda ben.sırtlar dönük.öyle soğuk bir hava hakimki evde.( ben o yatmadan yatamam.ona sarılmadan uykuya dalamam. O kadar kötü oldumki sabaha kadar uyumadım.hep ağladım. Cumartesi günü oldu.gitmeyecektim o gün.ablam aradı.ne zaman geliyorsun diye.bende yalan konuşmak zorunda kaldım bu günden gelemem iftara davetliyiz akşama yarın gelirim dedim. Yarın niye geliyorsun biz bu akşam yapıyoruz iftar davetini bu güne aldık sana söylemedilermi annemler dedi( büyük bir iftar daveti  mevlüt gibi kalabalık olacaktı akrabalar falan) şaşırdım. Neyse eşime dedim bugünmüş.o zaman hemen hazırlan seni otobüse bindireyim.o kadar soğuk duruyoruzki hala birbirimize.vedalaşmadan otobüse bindim hareket edeceği zaman yüzüme baktı.çevirdim yüzümü. hiç aramadım geldiğimi söylemedim.neyse iftarı yaptık güzel geçti.ablamla odadaydık ve aramızda bir mesele yüzünden  çok kötü bir tartışma çıktı.konu eşimle ilgili idi.ağladı.kötü sözler çıktı ağzından.senle ilişkimiz bitti.benim için yoksunuz bundan sonragibi sözler.eşim hakkında iğrenç şeyler söyledi.( en çok zoruma gidende o oldu zaten.bana istediğini söylesin ama eşime dayanamazdım.çünkü onu o kadar çok seviyorumki) aslında konusunda haklıydı biliyordum hatanın bende olduğunu ama eşim istedi bunu söylememi.o kadar pişman oldumki anlatamam olayın bu kadar büyüyeceğini tahmin etmemiştim.sonra annemle konuşmuş konuyu.annemde babama söylemiş tartıştığımızı.herkez gitti.başbaşa kaldık ailemle.annem babam ve  kız kardeşim.annem hemen kızmaya başladı bana sen nasıl benim kızımı üzersin ağlatırsın.sana yaptıklarına bak,senin ona yaptığına bak.eşinde gözümüzden düştü.babamda ona benzer şeyler söyledi.ve ben eşimi savunamadım.çünkü gerçekten savunacak bir tarafı yoktu sessiz kaldım.beni böyle bir duruma düşürdüğü içinde içten içe eşime karşı büyük bir öfke duydum.onun yüzünden ablamla,annemle babamla aram açıldı.kardeşimde sırf ablamdan korktuğu için gelip gelmemekte tereddüt etti.bana gelirse ablası ona kızardı.ablamın bu huyundan nefret ediyorummm.biri onunla küserse  herkez onunla küsmeli kimse konuşmamalı.konuşan ablamı saymıyor demektir.hemen onunlada kötü olur.anlatabildim mi böyle bir durum işte.bir zamanlar küçük ablamlada böyle bir sorun yaşamıştı.çokta kincidir asla unutmaz yaşananları senelercede konuşmamıştı.kimseyide görüştürmüyordu ablamla.ama ben  dik başlıyımdır.bence doğru olan onların arasında yaşanan onların arasındaki bir mevzu niye ben küçük  ablamla kötü olayımki deyip görüştüm gittim yanına.o kadar kötü şeyler yaşadıkı şahidim herşeye. Şimdi bende aynı küçük ablamın durumuna düştüm.hep bundan korkardım zaten,ablamla hiç anlaşamadığımız içinde bir gün bunu yaşayacağımı hissediyordum.korktuğum beklemediğim anda başıma geldi.
             Pazar günü oldu 1 kaç saat sonra kız kardeşimide alıp gideceğim artık.bu konuyu konuşurken birden annem celallendi.gidemez ben izin vermiyorum.dedi.ablası böyle üzgünken giderse kızmazmı dedi. başladımı annemle aramda tartışma.dedim sen niye karışıyorsun.ablama noluyormuş.gelecek benimle.dün izin veriyodun gelmesine bugün niye böyle yapıyorsun dedim.annem dün dündü.bugün yollamıyorum.kendisi giderse gitsin ama ben yollamıyorum.(ablası üzülmesinmiş,ben üzülürüm umrunda değil) o an o kadar zoruma gittiki.başımdan aşşağı kaynar sular boşaldı sanki.kardeşim sakince'' aba gelecem ama şimdi değil'' deyince benim şarteller attı.ablamdan korkusuna benimle gelmeye cesaret edemedi.peki dedim.fırladım odaya kendimi zor tutuyorum elim ayağım boşaldı sanki.hemen giyimdim kapıyı çarptım ayakkabılarımı giydim.arkamda kardeşim ağlayarak'' aba '' dedi.annem kolumdan tutarak ''nereye gidiyorsun'' dedi.o kadar öfkeliydimki.valizimi alıp hıçkıra hıçkıra ağlayarak indim merdivenleri.dolmuş,otobüs derken yoldayım ben artık ama yok boyunca ağlıyorum.eve geldim.yüzüm ağlamaktan kıpkırmızı gözler şiş.eşimin yüzüne bile bakmadan  odaya girdim.üzerimi degiştim ama şimdi daha çok ağlıyorum.eşim öfkelendi.noldu anlat diyor ama.anlatacak halde değilim.beni yalnız bıraktı.ağlayıp iyice açıldıktan sonra anlatır diye düşünüp çıktı odadan.ben evi inletiyorum ama krize girmeye başladım,bayılacak gibi oldum.bütün vücudum karıncalanıyor uyuşuyor halim kalmıyordu.dayanamadı eşim geldi seni doktora götüreyim dedi.istemedim.biraz sonrada kendime geldim zaten.sordu bu halinin sebebi kim?dedim ablama söylediğini söyledim. Yaşadıklarımı anlatmadım.helede ona söylenen sözleri anlatsam öfkesinden kudururdu.tamamen benim ailemi siler beni bu kadar çok üzdükleri içinde bir daha göndermezdi.hoş ben bir daha oraya gidermiyim oda mechul.benim için dün herşey bitti.bana ısrarla sormasına rağmen anlatmadığım için iyice sinirlendi.bende zaten o böyle sinirliyken ve ben hala çok öfkeliyken anlatamazdım.kırardım onu ona beni kırardı.sakinleştiğimiz zaman anlatırım diye düşünüyordum.akşam oluyordu evde yiyecek bişeyde yoktu.hiç halim olmasada gittim mutfağa iftar için yemek yaptım.sırf onun için.ben adetliyim diye tutmuyordum zaten.iftara 15 dk kala giyindi çıktı evden haber bile vermeden.çok sinirlendim bu hareketine.saatlerce onun gelmesini bekledim.saat 12 buçuk gibi geldi eve.bana görünmeden gitti başka odaya.oradaki tv yi açtı zaman geçirdi.bende yattım ve sahur için kalkmadım.oda ilk kez olarak çok çirkin bir şey yaptı.yatağa gelmedi başka odada yattı.sabah kaltığımda baktımki hiçbirşey yememiş sahurda.şimdi toplantısı varmış gitti okuluna.akşama iftara gelirmi gelmezmi bilmiyorum.zaten ben bitmişim.kocam için aileme sırt çevirmişim.bana destek olacağı yere,yaptıklarını hazmedemiyorum. Ne yapacağımı şaşırdım.nasıl hareket edeceğimi hiç bilmiyorum.
12
 arkadaşlar pko kistinden bahsetmiyorum.bendeki kist 4 buçuk cm lik bir kist.2 hafta içinde oluştu.bu zamana kadar hiç kist oluşmamıştı bende.em doktorum bu kist hem adetin dengesini bozar ,hemde kesinlikle kist varken hamile kalamazsın dedi.11 gün önce adet olmam gerekiyordu.ama 11 günden beri lekelenmem var.kist yüzünden adetim sökülemiyormuş.sinir oluyorum yaaaaa :BangHead: progestanı 5 gün kullan bitince 10 gün içinde adet olacaksın.sonrada klomene başlayacağız dedi. böyle bişey varmı? kist engelmi gebeliğe :y25:
13
          kızlar sizinle birşey paylaşmak istiyorum.benim ablamın 3 sene bebeği olmadı o kadar çok istiyordu ki sürekli doktora gidiyordu.o sıralarda bilirsiniz çevrenin baskısını acaba olmuyormu ? bu gelin kısır mı? gibilerinden laflarda duyuyordu.evliliklerinin en güzel günlerini hep ağlayarak geçirdi.hatta ablamın beyninde zararsız bir urda vardı ve doktoro eğer hamile kalırsan hormonların etkisiyle urun büyüme ihtimali var demiş ve herşeyi göze alarak bebek yapmaya karar vermiş.tüplerinde biri kapalıymış. açtırmak için ameliyat olmuş ameliyat sırasındada içinde bebek taşıyormuş ama doktor anlamamış ve narkozun etkisiyle bebek içerde ölmüş hem o sırada kürtaj olmuş hemde kapalı tüpü açılmış.herneyse tabi o kadar sene uğraşıp oldugu bir zamanda tahlihsizce kaybetmek tabiyki çok üzmüş ama hayırlısı böyleymiş demekki bir problemim yokmuş oluyormuş diyede teselli buldu.büyük allahım aratmadı ve bir kaç ay sonra tekrar hamile kaldı.tabiyki bu sefer havalara uçtu.hamilelik boyuncada hiçbir problem çıkmadı gayet güzel bir hamilelik geçirdi ve dünyalar güzeli ecrin adında bir kız dünyaya getirdi.artık dünyalar onun olmuştu.ayakları yere basmıyordu mutluluktan.bu arada beynindeki urda bir degişme olmadı.
           aradan yıllar geçti şimdi ecrin 7 yaşında.hatta 3 sene önce gene hamile kaldı ve gene bir kız çocuğu dünyaya getirdi ceylin adında.ecrin ve ceylin adında çok tatlı yegenlerim oldu onları çok çok seviyorum.
           şimdi ablam o yaşadığı kötü günleri unuttu ne çok arzu ettiği onları doğurmak için neleri göze aldıgını nelere katlandığını çok çabuk unuttu şimdi öyle çok sinirliki onların çocuk olduklarını ve çocukça hareket edip bazende zararlar vereceklerini algılayamıyor heralde, en ufak bir yaramazlıklarında hemen dayağa başvuruyor.sizi neden doğudum ki gibi onur kırıcı kaflar söylüyor.onların büyükler gibi hareket etmelerini istiyor.o ne derse o olsun annelerini asla üzecek birşey yapmasınlar.öyle büyük bir baskı altındalarki..ben bunu görüyor hissediyorum.gene  birgün ecrin dayak yeyip odasına ağlamaya gittiğinde bir gün kendimi bıçaklayıp öldürecem dedi yanımda ,ceylin çok fazla takmıyor annesini yapacağını ne pahasına olursa olsun yaptıyor.ama ecrin öyle değil ki  çok içli bir çocuk içine kapanıklaştı.kendine öz güveni gelişmedi.utangaç çekingeç biri oldu annesi sayesinde. ve okula başladı.öğretmeni bildigi halde parmak kaldırmaya çekiniyor deyince bir psikoloğla götürdü ablam.psikolog ablamdan kaynaklandığını herşeyine müdahale ettiğini öngüveninin yerine getirilmesi gerektiğini bunun için yanlış şeylerde yapsa kızılmaması ,kötü sözlerden kaçınması ,ve asla dayat atmamasını söyledi.
          bazen ablama gidiyorum konuşuyoruz bana kendince öğütler veriyor.ben 1 yıllık evliyim ve sizler gibi bebeğim olsun çok istiyorum.bana diyorki ''bak kardeşim biliyorsun benim 3 sene olmadı.neler yaşadığımı biliyorsun.evliliğimin en güzel günlerini hep ağlayarak geçirdim.şimdi bu en güzel günleri hem kendime hemde eşime zehir ettiğim için köpekler kadar pişmanım.bunlar içinmi o kadar göz yaşı dökmüşüm.sende bu kadar bebek için uğraşma ,bırak bu günler geri gelmiyor.en güzel günlerin senin tadını çıkart.eninde sonunda bebeğin olacaktır.kafana takıp kendini üzme.çocuk olduktan sonra evliliğinde bile o kadar çok degişme oluyorki.kocanla bile eskisi gibi birlikte olamıyorsun.o kadar onlarla meşgul oluyorsunki bazı şeyleri özellile de kocanı ihmal ediyorsun ister istemez.o yüzden tecrübeli olarak beni dinle'' diyor.
          buradaki tüm arkadaşlarım  benim gibi bebeğimiz olması için neler yapıyoruz. ablamı ben sadece sessizce dinledim ama aslaaaaa onun gibi bir anne olmayacağımı  bunu çok iyi biliyorum.bebeğim de kocam da benim bitanem olacaklar.asla onları üzmeyecem ve elimden ne geliyorsa onları mutlu etmek için çalışacağım.kocamı ihmal etmeyeceğim.bu kadının kendi elinde diye düşünüyorum.bir kadın isterse herşeyi aynı anda yapabilir.sadece sizinle paylaşmak istedim.
14
    geçenlerde bir arkadaşıma bebek görmeye gitmiştim.ondan bazı tüyolar aldım sanada söyleyeyim.arkadaşım 5 düşük( kürtaj ) yaşadı.6. gebeliğinde tüp bebekle hamile kaldı ikiz bebişleri var  şimdi 2 aylık.
    5 yıllık evli.ilk hamileliğinde 6 aylık bebeği düştü,geçen sene rahimde degil tüpte gelişti bebeği tüpü patlattı bebek, ölümlerden döndü tüpü alındı falan neyse. tüyolara gelelim tecrübeli kadın senelerdirde doktor doktor gezdi.herşeyide yaptı hamile kalmak için.
     bana anlattıgına göre öncelikle beli çok sıcak tutmak gerekiyormuş.haftada 1 kez hakiki zeytin yağıyla bele masaj yaptırmanın yumurtlamaya faydası oluyormuş,sonra sogan kürünü her ay mutlaka adet gününden başlayıp 15 gün yap dedi.hemen peşinede incir kürü.adetin bittiği günden itibaren arada küvete( yoksa legene) dayanabileceğin kadar sıcak suyun içinde yarım saat yada 1 saat bekle dedi.( bunu benim annemde yapmış 3 yıl çocuğu olmamış,kaynanası kazana sıcak suyun içine oturtmuş ve o ay hamile kalmış abime)sonra başka tüyo olarak sütü kaynat buharınıda vajina kısmına buhar gelecek şekilde otur biraz dedi bununda çok faydası oluyormuş.benim aldığım tüyolar bunlar umarım faydası olur  tüm bebek isteyenlere.bende yapacağım hele bi yaz gelsinde.belki kocakarı adetleri deriz inanmayız ama ben inanıyorum bunlara denemekte yarar var arkadaşlar
15
yaa arkadaşlar daha öncede yazmıştım bende adet düzensizliği vardı.hep gecikerek oluyordum adetimi.normalde 30 gün arayla olması lazım.bu ay ilk defa 26.günde oldum şaşırdımda erken gelmesine ve normalde 7-8 gün süren adetim 5 gün sürdü.7.günümde adetim bitti nasıl olsa diyerek ilişkiye girdik ve hemen sonrasında kasık bel ağrısıyla birlikte kanamam oldu yarım saat sürdü ve çok azalarak  akıntı şeklinde devam etti.ertesi günü de aynı şekilde akıntılı idi.doktora gittim (kendi doktorum seminerdeymiş devlete gittim)neden böyle oldu diye.doktor baktı alttan (ama ultrasyonla degil demirden bi aletle) adetin bitmemiş adet kanına benziyo dedi.numune aldı patolojiye gönderdim.neyse içim rahatladı dedim ohh be kötü bişey yokmuş adetmiş dedim.tamamen bitmişti ve dün sabah gene ilişkiye girdiğimizde gene aynı şeyi yaşadık aynı şekilde kanamam oldu.gün boyuncada çok şiddetli olmamakla birlikte hafif bir bel ağrım vardı kanamalı akıntı devam ediyordu.bu sabah wc ye gittiğimde peçeteme bebek gibi bir et parçası geldi.incelediğimde gerçektende bebeğe çok benziyordu hatta döbek bağı bile çok belirgindi.eşimede gösterdim oda bebek gibi dedi :dontknow: ??? :icon_scratch: :-\   doktorada gitmedim.ama hamilelik belirtimde hiç olmadı.ne gögüslerimde şişlik acıma ne kasıklarım batma nede diğer belirtiler hiç olmadı.sizce düşürme gibi bişey olabilirmi.nedir bu.offf neyse yaa .haa bu arada bu ay sogan kürü ,peşinede incir kürü yapmıştım.
16
dün ve bugün doktordaydım.dün ben polikistik overden şüpelendiğimi ve adet düzensizliğimin oldugunu söyledim.adetliydim ve alttan ultrasyonla baktı ama benim yumurtalıklarımda kist olmadıgını söyledi.pkoda illa da kist olacak diye bir şart yok dedi neyse dün tahliller istemişti.bugün gösterdim doktoruma şekerim normalmiş,bazı hormon değerlerime göre  pko lu oldugumu söyledi.adetimi düzene sokmak ve gebeliği kolaylaştırmak için progestan ilacı verdi.bunu adetimin ilk gününden sonraki 17.günde kullanmaya başlayacakmışım.3 ay kullanacakmışım.kafama takıldı bu ilacı kullanan arkadaşlarım bilirler.17 günden sonra 3 ay boyunca kesintisizmi kullanacağım yoksa diğer adet geldiğinde bırakıp bi 17 gün daha geçmesinimi bekleyeceğim???? ??? :icon_scratch: :dontknow:
offfff canımda sıkıldı moralimde çok bozuldu.bi türlü içimede sinmiyo.kistsiz  polikistik overmi olur? polikistik overin tedavisi için yani yumurtayı büyütmek ve çatlatmak için ilaç( klomen) vermesi gerekmiyormuydu?  doğru bir tedavimi uyguluyor?gebelik istediğimi de söylemiştim ama.çok kafama takıldı bu konu.allahım o kadar çok istiyorumki benimde bir bebeğim olmasını.buradaki arkadaşlarımın hamişlik haberlerini alınca gerçekten çok mutlu oluyorum ve ne yalan söyleyim özeniyorum da keşke benimde olsada bende böyle yaşasın hamileyim diyebilsem diye iç geçiriyorum. neyse canlarım kafanızı şişirmeyim karamsarlaştım sanki bebek için aylarca hatta senelerce bekleyecekmişim gibi geliyor.içim kan ağlıyor ama yüzüm gülüyor eşim üzüldüğümü anlamasın diye ne zormuş yaa bu işler
17
arkadaşlar bu aralar benim kafam baya bi karşık bu bebek konusu mevzusuyla ilgili olarak.nedenmi? sanki biraz acele ediyorum heves ediyorum hemen bebeğim olsun istiyorum sanırım.bir taraftan çok istiyor arzu ediyorum ama bir taraftanda bunun bana getirebileceği dezavantajları düşünmüyorum.etrafıma bakıyorum bebek sahibi olanlar hep yakınıyorlar bebekten dolayı hayatlarının güllük gülüstanlık geçmedigini ve birçok şeyden fedakarlık yaptıklarından bahsediyorlar.onların dedigine göre sıkıntı stres demek,kendinden ,evliliğinden,kocandan sosyal yaşantından,birçok alışkanlıklarından vazgeçmek demekmiş.şu an böyle birşeyi göze alabilirmiyim bilemiyorum.aslında kendimle hesaplaştıgımda onun için kendimle ilgili birçok fedakarlığı göze alabilirim gibi geliyor.ama eşimden????ondan ,mutlulugumuzdan fedakarlık edebilirmiyim.çocuk olunca karı-koca hayatınin bittiğini söylüyorlar.tamamen senin hayatın bebek oluyor.onun dışındada hiçbirşeyle ilgilenemiyormuşsun.eşine bile eskisi kadar ilgi gösteremiyormuşsun.ablam bana'' bu günlerinin kıymetini bil . benim 3 sene bebeğim olmadı diye en güzel günlerimi hep ağlayarak geçirdim.şimdi o kadar pişmanımki o günlerimi mutsuzluklarla geçirdiğim için'' diyor.'' şimdi bırak ilişkiye girmeye bile vakitin bulamadıgını .birlikte dışarda el ele tutuşmayı bile çok özledim'' diyor.başka bir arkadaşımda bebeğinin annesi ve babasıyla birlikte yatmasına müsade etmedigini.dogdugundan beri aynı yatagı paylaşamadıklarını söylemişti.bütün bu duyduklarım beni bebek konusuna karşı soguttu.biliyorum bebek oldugunda hemen hemen aynı şeyleri bende yaşayacağım eşimle eskisi kadar ilgi gösteremeyeceğim.eşimle şu anda o kadar mutlu günler geçiriyorumki.hayatımda geçidiğim neredeyse en güzel günlerimi yaşıyorum ve sanmıyorum ilerdede bu kadar güzel olabileceğini.o beni bende onu çok mutlu ediyorum.ve zaten henüz evliliğimizin 8. ayındayız.(cicim ayı :love7:)henüz hayatımda bir bebeğin eksikliğini hissetmiyorum etrafımızda ve akrabalarımızdada bebeğiniz olmuyormu gibi can sıkacak konuşmalar ve durumlarla da karşı karşıya degilim.belkide bebek için çok erken.herşey bir tarafa  ben çalışan bir bayanım.nasıl olacak? nasıl güvenebilirimki bir başkasına bebeğimi emanet etmeye?hem eşimin ailesi hemde kendi ailemden uzaktayım.bakıcı? tabiykide bakıcı olacak mecburen. :-\hadi diyelim bakıcıda.eve geldigimde hengi biriyle ilgileneyim. bebeğimle?işlemi? evlemi? yemeklemi? çamaşırdı yok bilmem neydi?bana ne rahat bir uyku olur  nede işlerimi rahat bir şekilde yaparım.oysa şu an ne kadar rahatım hiçbir düşüncem yok eşimden başka.herşeyimi rahat rahat yapıyorum.eşimin en sevdigi yemekleri yapıp işten eve gelmesini heyecanla bekliyorum.ve gelincede zaten onunla bol bol vakit geçirip çok güzel saatler geçiriyoruz birlikte.doya doya uyuyup.doyasıya birlikte oluyoruz.bu günler hiç bitmese :-\ :love3:sanırım bebek olayını ince düşünüp sık dokuyup gerçekten bunu göze alacaksak bu işe kalkışmalıyız.ama bir karaftan baktıgımda evli bebekli aileleri görünce imreniyorum.hele o bebişin sevimli yüzü,konuşmaları hele hareketleri beni çok cezbediyor.çokmu ince düşünüyorum bilmiyorum ama olacakları düşünüp ona göre hareket etmek en güzeli degilmi ?belkide gözümde fazla büyütüyorumdur.bebeğim olmadıgı için annelik duygusunu tatmadıgım için bana bebek olayı sıkıntılı,stresli,huzur kaçıran,kadını tümüyle sosyal hayattan koparan,bu ugurda birçok fedakarlıkta bulunulması gereken bir olay gibi geliyor.belkide bebeğim oldugunda annelik duygusunu tattıgımda durum farklılaşır.bunu yaşayıp öyle anlayacağım.etrafımdan duyduklarım beni çok etkiledi ve daha fazla düşünmeme sebep oldular.olacak olan tabiyki eninde sonunda olur.bu gün ertelesem bebek olayını yarın gene aynı şeyi yaşayacağım.ertelemekte dogrumu acaba bundada emin degilim ki? yaşım 29.bekleyeceğim bir yaşta da degilimki,kaldıki 2.bebeğide düşünüyoruz.sanırım en güzeli işi allaha bırakmak.zaten hiçbirşey planlayarak olmuyorki.ben desemki seneye yapalım bakalım allahım verecekmi?ben bütün bu duygu ve düşncelerimi harmanlayıp kendime şöyle bir sonuç çıkardım.korunmayacağım.alllahım bana bebeği ne zaman layık görürse o zaman verecektir.yaşayacaklarımıda o zaman düşünürüm.şunuda çok iyi biliyorumki yanlız olmayacağım.eşim en büyük destekçim ve yardımcım olacaktır.o zaman tam bir aile olup kızımızla yada oğluşumuzla  daha mesut olacağız.biraz yazı uzun oldu.baya içim dolmuş yazdım rahatladım valla. okudugunuz için çok tesekkür ederim.yanlışmı düşünüyorum acaba yorum yaparsanız çok sevinecegim.

18
arkadaşlar bu gün arkadaşlarla sohbetimiz sırasında durumumdan bahsettim.4 ay evvel 2 aylık bebeşimin kap atışı olmadıgından kürtaj oldum.bu düşügün sebebi olarak kan uyuşmazlığınıdan kaynaklanıyor dediler.benide tedirgin ettiler açıkcası.bebek istiyorum ve bunun içinde uğraşıyoruz ama olursa ya gene böyle bi durumla tekrar karşılaşırsam diye korkuyorum.lütfen arkadaşlar beni bu konuda aydınlatırmısınız.tabi hep düşük olacak diye bişeyde yok .birisindede aynı benim gibi imiş 4 düşükten sonra olmuş.
19
arkadaşlar adetim geçeli 13 gün oldu ama 13 gün öncesinde kan tahlili yaptırmıştım çıkmadı 3-4 gün öncede idrarda yaptım gene çıkmadı.bugün adet düZensizliği diye gittim doktora gebelik olabilir belki diye kan tahlili verdi. hamile olma şansım varmı  sizce?çok merak ediyorum çokta istiyorum ama hüsran yaşamakta istemiyorum ???
20
Anne Olmak İstiyorum / selam arkadaşlarım
30 Kasım , 2008, 14:17:04
herkeze merhabalar
  ben aysel ordu da yaşıyorum.28 yaşındayım.henüz 4 buçuk aylık evliyim.ve bebeğimin olmasını çok istiyorum.hatta evliliğimin ilk ayında hamile kalmıştım ama malesef 2 ay sonra karnımda ölmüş olduğu anlaşıldı. kürtaj falan bilirsiniz.yeniden hamile kalmak istiyorum bu ay korunmadık adetime de 2 gün var inşallah hamileyimdir.bakalım göreceğiz.