28 Mart , 2024, 19:12:26

Haberler:

www.herseyibilen.co Durma! Merak ettiğin her konuda her soruyu sen de sor!


sizin fikriniz nedir arkadaşlar????????

Başlatan Dilek&Yusuf, 08 Haziran , 2009, 14:19:25

« önceki - sonraki »

betüs26

canım selam tanışabiliriz tabi daha öncede birkez yazışmıştık sanırım resmin varmıydı senin öncedenbu arada betül ben 30 yaşındayım malesef bebişim yok geçen sene 7 aylıkken kalbi durdu kaybettik

ceylin eslem

DİLEK CİĞİM BİR ARA BENDE BU DÜŞÜNCELERLE BOCALAMIŞTIM VE KAFAM ALLAK BULLAK OLMUŞTU.HATTA KONU AÇMIŞTIM KOPYALIYORUM BURAYA KENDİ FİKRİMİ;

arkadaşlar bu aralar benim kafam baya bi karşık bu bebek konusu mevzusuyla ilgili olarak.nedenmi? sanki biraz acele ediyorum heves ediyorum hemen bebeğim olsun istiyorum sanırım.bir taraftan çok istiyor arzu ediyorum ama bir taraftanda bunun bana getirebileceği dezavantajları düşünmüyorum.etrafıma bakıyorum bebek sahibi olanlar hep yakınıyorlar bebekten dolayı hayatlarının güllük gülüstanlık geçmedigini ve birçok şeyden fedakarlık yaptıklarından bahsediyorlar.onların dedigine göre sıkıntı stres demek,kendinden ,evliliğinden,kocandan sosyal yaşantından,birçok alışkanlıklarından vazgeçmek demekmiş.şu an böyle birşeyi göze alabilirmiyim bilemiyorum.aslında kendimle hesaplaştıgımda onun için kendimle ilgili birçok fedakarlığı göze alabilirim gibi geliyor.ama eşimden????ondan ,mutlulugumuzdan fedakarlık edebilirmiyim.çocuk olunca karı-koca hayatınin bittiğini söylüyorlar.tamamen senin hayatın bebek oluyor.onun dışındada hiçbirşeyle ilgilenemiyormuşsun.eşine bile eskisi kadar ilgi gösteremiyormuşsun.ablam bana'' bu günlerinin kıymetini bil . benim 3 sene bebeğim olmadı diye en güzel günlerimi hep ağlayarak geçirdim.şimdi o kadar pişmanımki o günlerimi mutsuzluklarla geçirdiğim için'' diyor.'' şimdi bırak ilişkiye girmeye bile vakitin bulamadıgını .birlikte dışarda el ele tutuşmayı bile çok özledim'' diyor.başka bir arkadaşımda bebeğinin annesi ve babasıyla birlikte yatmasına müsade etmedigini.dogdugundan beri aynı yatagı paylaşamadıklarını söylemişti.bütün bu duyduklarım beni bebek konusuna karşı soguttu.biliyorum bebek oldugunda hemen hemen aynı şeyleri bende yaşayacağım eşimle eskisi kadar ilgi gösteremeyeceğim.eşimle şu anda o kadar mutlu günler geçiriyorumki.hayatımda geçidiğim neredeyse en güzel günlerimi yaşıyorum ve sanmıyorum ilerdede bu kadar güzel olabileceğini.o beni bende onu çok mutlu ediyorum.ve zaten henüz evliliğimizin 8. ayındayız.(cicim ayı  )henüz hayatımda bir bebeğin eksikliğini hissetmiyorum etrafımızda ve akrabalarımızdada bebeğiniz olmuyormu gibi can sıkacak konuşmalar ve durumlarla da karşı karşıya degilim.belkide bebek için çok erken.herşey bir tarafa  ben çalışan bir bayanım.nasıl olacak? nasıl güvenebilirimki bir başkasına bebeğimi emanet etmeye?hem eşimin ailesi hemde kendi ailemden uzaktayım.bakıcı? tabiykide bakıcı olacak mecburen. :-\hadi diyelim bakıcıda.eve geldigimde hengi biriyle ilgileneyim. bebeğimle?işlemi? evlemi? yemeklemi? çamaşırdı yok bilmem neydi?bana ne rahat bir uyku olur  nede işlerimi rahat bir şekilde yaparım.oysa şu an ne kadar rahatım hiçbir düşüncem yok eşimden başka.herşeyimi rahat rahat yapıyorum.eşimin en sevdigi yemekleri yapıp işten eve gelmesini heyecanla bekliyorum.ve gelincede zaten onunla bol bol vakit geçirip çok güzel saatler geçiriyoruz birlikte.doya doya uyuyup.doyasıya birlikte oluyoruz.bu günler hiç bitmese sanırım bebek olayını ince düşünüp sık dokuyup gerçekten bunu göze alacaksak bu işe kalkışmalıyız.ama bir karaftan baktıgımda evli bebekli aileleri görünce imreniyorum.hele o bebişin sevimli yüzü,konuşmaları hele hareketleri beni çok cezbediyor.çokmu ince düşünüyorum bilmiyorum ama olacakları düşünüp ona göre hareket etmek en güzeli degilmi ?belkide gözümde fazla büyütüyorumdur.bebeğim olmadıgı için annelik duygusunu tatmadıgım için bana bebek olayı sıkıntılı,stresli,huzur kaçıran,kadını tümüyle sosyal hayattan koparan,bu ugurda birçok fedakarlıkta bulunulması gereken bir olay gibi geliyor.belkide bebeğim oldugunda annelik duygusunu tattıgımda durum farklılaşır.bunu yaşayıp öyle anlayacağım.etrafımdan duyduklarım beni çok etkiledi ve daha fazla düşünmeme sebep oldular.olacak olan tabiyki eninde sonunda olur.bu gün ertelesem bebek olayını yarın gene aynı şeyi yaşayacağım.ertelemekte dogrumu acaba bundada emin degilim ki? yaşım 29.bekleyeceğim bir yaşta da degilimki,kaldıki 2.bebeğide düşünüyoruz.sanırım en güzeli işi allaha bırakmak.zaten hiçbirşey planlayarak olmuyorki.ben desemki seneye yapalım bakalım allahım verecekmi?ben bütün bu duygu ve düşncelerimi harmanlayıp kendime şöyle bir sonuç çıkardım.korunmayacağım.alllahım bana bebeği ne zaman layık görürse o zaman verecektir.yaşayacaklarımıda o zaman düşünürüm.şunuda çok iyi biliyorumki yanlız olmayacağım.eşim en büyük destekçim ve yardımcım olacaktır.o zaman tam bir aile olup kızımızla yada oğluşumuzla  daha mesut olacağız.biraz yazı uzun oldu.baya içim dolmuş yazdım rahatladım valla. okudugunuz için çok tesekkür ederim.yanlışmı düşünüyorum acaba yorum yaparsanız çok sevinecegim.

yaa ben sanırım fazla abartmışım, olaya hep olumsuz tarafından bakmışım şimdi fikirlerimde yumuşama var.vuslat arkadaşım dedigin gibi farklı bir sevgisi vardır mutlaka biz onu yaşamadıgımız için bilemiyoruz.pınarcıgım çok haklısın bende aynen senin gibi yapacagım ne ısrarla isteyecegim nede korunacağım.etrafın dedikleri aklımı bulandırdı birazcık.dünde başka bir arkadaşımla paylaştım.o evliliğinin 2. ayında hamile kalmış 4 yıl sonrada diğer bebeği doğmuş sordugumda nasıl ikisine bakabiliyorsun zor olmuyormu dedim.onların sevgisi herşeye degiyor hayat daha bir anlam kazanıyor 3.sünü bile yaparım diyor.evlilik dahada bir güzelleşiyor eve neşe mutluluk geliyor diyor.sanırım olaya bu açıdan bakmak ta güzel.elbette bir gün yaşayacağız allahımızın izniyle.allahım saglıklı hayırlı evlatlar versin hepimize.en önemlisi bu.hayırsız olup hayatı bize zehir ettirmesinlerde bizler bu hayatta neler için fedakarlık yapmıyoruzki meleğimiz için fadakarlık yapmak bize zormu gelecek sanki. o güzel tatmadıgımız nasıl bişey oldugunu bilmedigimiz o tarifi zor olan o yüce duyguyu mutluluğu taddırır biran önce. inşallah allahım gönüllerimize göre verir.bende aslında ilk ayımda hamile kalmıştım ve kalp atışı duyulmadıgı için kürtaj olmuştum 9. haftasında çok üzülmüştüm.o zaman hiçbirşeyin tam olarak farkında degildim.hamilelik sıkıntılarımda hiç olmamıştı. demekki zaten canlanmamıştı bebek yaşamış olsaydı mide bulantıları baş dönmesi halsizlik gibi sıkıntılar yaşardım ama hiç olmadı bu belirtiler bende.şimdi  diyorumki keşke hamile oldugumda bu belirtileri ağır bi şekilde geçirsem de yeterki bebeğimin  yaşadığını bilirim ona yorumlarım ,o zaman bana hiç zor gelmez seve seve katlanırım.

Dilek&Yusuf

yazdıkların için çok tşk edrim cnm benim

Eastojamson

It has fully emerged to crown Singapore's southern shores and undoubtedly placed her on the global map of residential landmarks. I still scored the more points than I ever have in a season for GS. I think you would be hard pressed to find somebody with the same consistency I have had over the years so I am happy with that.   Clevo NH70