Allah hayırlısını versin canım.seni çok iyi anlıyorum.bizde bebek çok istedik 1-2-3-4-5-6ay derken olmuyor çok korktuk.doktor doktor gezdik.her gittiğimiz dr başka bişey dedi.kimi eşinde sperm azlığı var,kimisi eşinde problem yok sende myom var ameliyat olmalısın dedi.artık yeter dedik psikolojik olarak çökmüştük.eşimle birmüddet bu işe ara vereceğiz dedik.yaz tatiline kadar bebek sayfasını kapatacaktık.ilk işimiz kısada olsa bi tatile çıkmak oldu.bu sürede korunmadık yine.ama bebek fikrini erteledik.olursa olur olmazssa tedaviye yada tüp bebeğe yaz tatilinde başlayacaktık.ve o ay inanılmaz bişey oldu adetime 3 gün vardı ve bende az bi kanama oldu bende evet adet oldum dedim.sanırım stresten erken oldum dedim.diğer günler kanamam olmadı ve gebelik testi yaptım ikinci çizgi silikte olsa gördüm.eşimle inanamadık birbirimize sarılıp ağladık.bu yaşadıklarımız bizi öyle çok sarsmıştıki.sonra ilk 3 ay düşük tehlikesi yaşadım,hep diken üstündeydik.Allahıma hep dua ettim yavrum sana emanet diye.şimdi doğumuma 5 günüm kaldı.canım Rabbim sizleride bebişlerinize kavuştursun.hamile olduktan sonra hep şunu düşündüm.hamile olmadan önce hamile kalmak dünyanın en zor işiymiş gibi gelirdi bana,hamile kalınca anladımki asıl zor olan hamilelik süreciymiş.inan bunu sende anlayacaksın.hep eşinin yanında ol, mümkün olduğu kadar ailede dahil kimseye söylemeyin derim.çünkü sorular soracaklar ve bunalacaksınız.biz artık bebek düşünüyoruz demiştik.demez olsaydık.artık her ay o sorar bu sorar eee ne oldu hani bebek düşünüyordunuz olmuyomu,sorunmu var,tedaviye başlayın....gibi birsürü sıkıcı soruyla karşı karşıya geldik.şimdiki aklım olsa asla söylemezdim.