Fikrinize ihtiyacım var

Başlatan Sevgi_ve_huzur, 05 Mayıs , 2014, 13:35:30

« önceki - sonraki »

Sevgi_ve_huzur

Merhaba herkese.
Bir konuda fikrinize ihtiyacım var. 
Hem yazıp rrahatlamak istedim.
10 aylık bir oğlum var. babannesi bakıyor. Biz ilçede oturuyoruz. kayınvalidem merkezde oturuyor. 3-4 aydır kayınvalidem hafta içi bizde kalıyor. hafta sonları merkezde işimiz  oluyor biz gidip onda kalıyoruz. Kayınpederim merkezde tek kalıyor. bu yüzden hafta içide sürekli kaldığımız zamanlar oldu. onlarda kalınca işe gidiş geliş yapıyoruz. çocuk merkezde babannesinde ben ilçede işte. bu yüzden sürekli emziremiyorumda. evi kilitleyip gidiyoruz. 1 hafta evimize hiç uğramadığımız oluyor. ben de bu duruma çok üzülüyorum. Sürekli çanta hazırla kıyafet al ihtiyaçları al kayınvalideye git.sinir oluyorum. normalda evimle iş arası 5 dakika. ama merkeze gidince 35-40 dk sürüyor.
eşimlede aramız bebekten sonra pek iyi değil. gerçi hamileliktede öyleydi. hep uzak durdu. oğluma çok düşkün ama bana uzak. bundan bahsettiğimdede hiç böyle olduğunu düşünmüyor. kayınvalidemlerde kalınca ayrı yatıyoruz zaten. evde oluncada kayınvalidem bizde oluyor derken yatak odası mevzusu kapandı nerdeyse.
buda iyice uzaklaştırıyor bizi birbirimizden. bende bu durumda mutsuz ıoluyorum. bakıcıya bırakayım diyorum oğlumu.  en azından akşam evde kendimiz oluruz yada merkeze gidip kalmak zorunda olmayız. ama buda olmuyor. kayınvalidem gerçekten iyi bakıyor çocuğa. ama bana fırsat vermiyorlar nerydese. buda ayrı bir konu..biraz anne sütüne karşı. ben fırsat buldukça emziriyorum o gereksizmiş gibi davranıyor.  ne yapayım nasıl  davranayım bilmiyorum. artık çok bunaldım. kendi evim varken başka yerde kalmak istemiyorum. bebeğim için katlanırım diyorum ama bu seferde evliliğimiz nereye gidiyor bilmiyorum.

zen_s

Selamlar canım hoşgeldin  :flowers:  :flowers:
okudum gerçekten zor bir durum burada ençok eşine iş düşüyor bence onunla konuşmalısın sıkıntılarını tatlı bir dille söylemelisin eşini ikna edersen beraber bir çözüm bulabilirsiniz hemde kimseyide kırmamış olursunuz  :icon_thumright:
rabbim hakkımda hayırlı olana gönlümü razı eyle gönlümdekini hakkımda hayırlı eyle

Sevgi_ve_huzur

zaten sorunu eşim yaratıyor. bana uzak durarak.
onunla konuşmak istediğimde daha da sinirleniyorum. ortada sorun görmüyor. o halinden memnun

mandalinaportakal

durumunu biraz kendime benzettim arkadaşım.bir dönem biz de babaanneye baktırdık oğlumu ama dediğin gibi git-gel,gittiğin zaman orda,o geldiğinde uzun uzun kalsın gerçekten çok zor.tek farkımız eşlerimiz.benim eşim değil ayrı yatmak ayrı sofraya bile oturmaz.zamanla babaanneyle bu işin yürümeyeceğini gördük,eşim uygun bir dille başka çare arayacağımızı anlattı annesine.ben hiç dahil olmadım.önce bir dönem bakıcıyla hallettik,sonra oyun grubuna başladı oğlumuz.şimdi evli evinde,yerli yerinde,sıkıntılar sıfıra indi.gerçekten ev ev üstünde çok zor.

Sevgi_ve_huzur

benim bu işe bir çözüm bulmam gerek. çocuğu bakıcıda büyüyen tek anne ben değilimki. bukadarmı zor.
stresten iyice bi hal oldum. oğluma bile kötü kötü sözler söylüyorum. sabah okadar sinirlendimki. oğlumda ağlıyor. sus artık başımıza bela oldun dedim. düşünebiliyormusunuz aslında kızdığım kişi kocam. ama sinirden ne yaptığımı bilemiyorum.
canım oğlum böyle ana babanın içinde rezil oluyor.
bir çocuk doğurdum ortada kaldım yaa.
yine valizler hazırlanacak yine evden ayrılcaz. Okadar çocuğu olan insanlar var hepsimi benim gibi problem yaşıyor anlamıyorum.
Kendimi çok  değersiz  hissediyorum. Çalışan bir köle gibi. Hiçbir sıfatım yok. Eşim ne derse o. Offf Offf

mandalinaportakal

belki biraz uç bir teklif olacak ama gerekirse oğlun biraz büyüyene kadar işten ayrılamaz mısın?kendi değerlerinle büyütür,kimseye minnet etmezsin.ben bunu yapamadım,kendi işyerimiz olunca mecburen devam etmek durumundaydım.ama en azından babaanneden ayrılabildik,kendimize bir yol çizdik.

Sevgi_ve_huzur

ben memurum. işten ayrılamam. ancak ücretsiz izin alabilirim 1 sene falan. ama oda maddi olarak zorlanırız. iki ucu ... değnek benim hayatım.
oğlum 10 aylık oldu. bakıcıya versem çokmu küçük. sonuçta babannesi bakmaaydı 5 aylıkken verecektik.

mandalinaportakal

biz babaanneden ayrıldığımızda oğlum 1.5 yaşını geçiyordu.mesele güvenilir birini bulabilmekte.ben şanslıydım.bir de arada eve gidip kontrol ettim sürekli,gözüm arkada kalmadı.

kukka

Yardımınız gerekli! Ben 25 yaşında üniversite son sınıf öğrencisiyim 1 yıl önce arkadaşım aracılığıyla tanıştığım kişiyle evlenmek istiyorum fakat babam sinirli biri olduğundan nasıl anlatırım bilmiyorum. Ve daha sinirlenecegi bir konu var erkek arkadaşım 37 yaşında evlenip boşanmış ve 13 yaşında kızı var. Ama kendisiyle aynı yaşta gibiyiz çok iyi bir insan  cok iyi anlasiyoruz.annem ve kız kardeşlerim biliyorlar benimsediler :) ama onlarda bu durumlardan dolayi yardım etmek ve araya girmek istemiyorlar. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Ama bir başkasından duymadan  bir yolunu bulup söylemeliyim. Fikir verin lütfen  :occasion14: :igrenc: