Benim küçük hanımefendim,bal peteğim.......

Başlatan KONYALI, 14 Ocak , 2012, 04:24:25

« önceki - sonraki »

KONYALI

08.01.2011 tarihinde gerçekleşen embriyo transferiyle başladı yolculuğumuz..Burada canan teyzenle bekledik seni acaba tutundumu annesine diye..sen tutun dıye 13 gun boyunca kapı dısarı cıkmadım annem, ve 21.01.2011 günü öğrendikki anneye sıkı sıkı tutunmussun...hosgeldın hayatımıza..doktor hamilesin dediğinde babanla sarıldık birbirimize ağladık..babanın hıçkırıklarını asla unutamam..meğer ne kadar istiyormuş baba olmak...uzuuuuuuuuuuuuuuuun bir süreç başladı annem tam 9 ay 10 günlük bir yolculuk seninle..çok zor geçti eger daha evvelden bu sayfayı açmış olsaydım ve hergün yasadıklarımı anlatsaydım ilerde birgün olur ya bu sayfayı okursan annem ne kadar çekmişsin derdin..ama ben şöle bir özet geçecek olursam....12 haftalıkken düşük tehdidi yaşadık çok korkuttun anneyi..1 hafta ilaçlar iğnelerden sonra düşük tehdidimiz bitti ama plasenta aşağı yerleştiği için doktor Sedat amcan çalışmama müsade etmedi.ve 20.haftanı doldurana kadar yatacaksın riske atamayız dedi..ben tam 2 ay evde yattım...5 günde bir iğne vurulup,hergün onlarca ilaç içerek...ananen hergün geldi yemek yapıp evimi temizledi..allah razı olsun onun hakkını asla ödeyemeyiz annem...sonra 20.haftamız doldu,(tabi bu arada çook hasteney gittim serumlar takıldı,gastrit,kalsiyum eksikliği vsvsvs...)neyse doktora gittik ayrıntılı ultrason zamanımız gelmişti, ama ben ters giden bişiler oldugunu hissediyordum sanki..ultrasona girene kadar o kadar tedirgindimki anlatamam...ve girdik ultrasona doktor basladı su iyi bu iyi o gelişmiş bu gelişmiş anlatıyor..bır baktı sonra bır daha baktı ekrana ve tamam dedim sorun..evet annecim bir böbreğin fındık bir böbreğin ceviz kadardı...%1 ihtimal dedi...sonra kordon bağındaki damarın tekti..halbuki çift olması gerekiyormuş...:%2 ihtimal mongol bebek olabilir dedi..tabi ben daha orada salya sümük halinde ağlıyorum...muayenehaneden nasıl attım kendimi dışarı,baban elimden tutuyor ben kendimden geçmiş vaziyette ağlıyorum...kimse beni telkin edemedi..benım miniciğim içimde büyüyor ama hastamı diyorum kendı kendime...tamam hasta olsun ben ona bakarım ama ben öldüğümde ne olacak ona diyorum...kafamada neler kurdum o gece...ertesi gün sedat amcana gittik..ben ağzından çıkacak tek bir kelimeye bakıyorum ama yok..bana iyi bişeyler sölemiyor..en sonunda dediki sen benım gözümün içine bakıyorsun,ama ben böyle bir sorumluluk alamam...sağlıklı derim sonra problemli bir bebek olur içerde ne var onu ancak allah biliyor ama amniyosentez yaptır için rahatlar dedi...yoksa sen bu şekilde erken doğum yaparsın dedi...neyse hemen aradık diğer doktoru amniyosenteze geliyoruz dedik...bir yandan korkuyorum bır yandan yapmak zorunda hissediyorum kendımı belki bişiler yapabilirim diyorum..muayenehaneye vardık,ve kocaman bir iğneyle karnımdan su aldılar..işlem çok başarılı geçti,tabi benim korkumu anlatmıcam,heyecan nefes alıp verişim bozuldu...kasıldım titredim..hemşire kızr  bile panik oldu benim yüzümden...sonra bekleyiş başladı test sonucu ne cıkacak dıye..ben tabi evde hasta yatıyorum kımselere sölemedım feride teyzenden baska..test sonucu cıksın anneme öle sölicem dedim..tabi bu arada ananen aradıgından telefonları açmıyor ve sonrada ona dönmüyordum çünkü biliyordumki sesimden anlıcak ters giden bişiler oldugunu onuda üzmek istemedim kii dayanamayıp çıkıp geldiğinde beni evde yatar vaziyette bulunca bişeylerin ters gittiğini anladı ve sıkıştırınca sölemek zorunda kaldık..mutfakta düştü annecim o gün..çok üzülmüştü..sen o akadr kıymetli bir bebektinki herkes seni bekliyordu annem,o yüzden herkesi çok korkuttun..neyse sonuçlar geldi,baban aradı ve ananen yanımdaydı..sonuçlar temiz bebeğimizi sağlıklı dedi baban,biz ananenle sarılıp ağladık...allahım kimseyi evladıyla sınamasın yarabbim...
sonra rahat günler başladı,annen bir sürü cici almıştı kendıne ama evde yattıgı için hiçbirini giyipte tadını çıkaramamıştı..artık kim tutar onu hergün gezmelere gidiyorduk kızımla..takiiiiiiiii 31.haftamıza kadar...31.haftamızda doktora gittik ve acele ettiğini öğrendik...gelmek istiyordun annecim...hemen ciğer geliştirici iğneleri vurdu sedat amcan ve kendını yorma fazla yürüme evden cıkma dedı bana..34.haftayı doldurduktan sonra gelsede bişi olmaz, ama bu aralar dikkatli ol dedi...olsun kızım için herşeye değerdi..gene yattım annem 3 hafta evde...ve sonra artık gelsın korkma dedı sedat amcan ama ben artık o kadar ağırlaşmıştımki şişkoluktan cok yoruluyordum annem..o yuzden fazla dısarı çıkamıyordum ama bu esnada herseyını hazırladık..artık seni bekliyordukki son kontrole gittiğimizde 21.09.2011 çarşamba günü olsunmu dedi, sedat amcan..olsun dedim...artık geceleri hiç uyuyamıyordum cok zor geçiyordu annecim..sende artık gelmek istiyordun zati...hastaneden cıktık baktım baban ağlıyor..canım kocam benım benden cok ağladı hamıleliğimde..ve o sabah geldi..kalktım sabah kuran okudum..sonra kuaföre gittim...fönümüzü çektirdik ve hazırdık..hastaneye gittik tabi ben cok korkuyorum..herkes orada..gözler üzerimde ama ben yürüyemiyorum,karnım semsert oldu ama kimseye bişi sölemiyorum..odamıza çıktık artık beni doguma hazırlıyorlar bır baktılarki tansiyonum olmus 18/10 ..çooook yuksek hemde...biraz beklediler,düşmeyince beni aldılar amelıyathaneye..giderken ağlamıcaktım söz vermiştim kendime..ama baban ağlayınca dayanamadım..sonra baktım annem,feride teyzen,burcu teyzen hepsi bir taraflara kaçıyor...sırf ben görmiyeyim diye...amelıyathanenın kapısında baban beni vermedi..doktoru çağırdı,sedat amcana önce allaha sonra sana emanet ediyorum karımı dedi ve girdik amelıyathaneye annem..ben tabi duygusuz vaziyetteyim..ne heyecan ne korku artık bişi hissedemiyordum uyuştum resmen..tansiyon düşmüyor,ve anesteziyi verdiler bayılaladım annem...sonrada ayılmam çok zor oldu...ama herseye deger be kızım..sen geldin hayatımıza...saat 10.45 de seni çıkarmıslar,kapıdakiler çığlık çığlığa bagırmıslar,ağlamışlar,alkışlamışlar..teyzen rezil olduk hastaneye ama gördük kendimizden geçtik diyor....hemşire seni getirdiğinde sesin çıkmıyordu ben annem deyınce başladın ağlamaya..ve senınle  beraber herkes..ve baban gene hıçkıra hıçkıra agladı annem..bu baban bizi çok seviyor galiba ;) ;) ;)
işte böyle annem,şimdi yanımda mışıl mışıl uyuyorsun...sana bakmaya doyamıyorum annem..hep anne olunca anlarsın dedikleri şey bu işte..şuanda dünya bir yana sen bir yana..hoşgeldin hayatımıza cnm kızım zerenim...

HASRET!M S@N@

CANIM HİKAYENİ SOLUKSUZ OKUDUM COK CEKMİŞİN AMA SONUNDA BEBEĞİNE KAVUSMUSUN KAÇ YILLIK HASRETİİN DİNMİŞ İNŞ BUNDAN SONRA HEP GÜZEL SEYLER PAYŞASIRSIN

Nezo

Çok Şükür Arkadaşım Çok Zorluk Çekmişsin Ama Değmiş  :crybaby2: :crybaby2: Çok Ağlattnız Beni Allahım ayırmasın Sizleri Birbirinizden İnşallah  :amin: :nazar: :nazar: :nazar: :nazar:

suzannn

canım benim çok zor günler geçirmişsin ama ne mutlu yavrun yanında çok şükür allahım sizi hiç ayırmasın melek kızın sağlıklı mutlu uzun ömürlü olsun

okurken sanki gördüm seni içimde hissettim çektiğin sıkıntıları

minis33

O iğneler serumlar raporlar yatmak zorunda olmalar bana  okadar tanıdık geldiki ağladımm :(
Canım çok güzel yazmıssın allah sizi birbirinizden ayırmasın inş.Darısı başıma inş kızıma sağsağlım bende kavuşurum aylardır nefesimi tuttum her işimi erteledim onu bekliyorum minik aşkım benim...

KONYALI

Alıntı yapılan: HASRET!M S@N@ - 14 Ocak , 2012, 10:00:59
CANIM HİKAYENİ SOLUKSUZ OKUDUM COK CEKMİŞİN AMA SONUNDA BEBEĞİNE KAVUSMUSUN KAÇ YILLIK HASRETİİN DİNMİŞ İNŞ BUNDAN SONRA HEP GÜZEL SEYLER PAYŞASIRSIN

amin canancım,evet kızım şimdi ayaklarımda sallıyorum..bakıyorum su gibi..allahım tum ısteyenlere versın ınsallah..sende en yakın zamanda kavus miniğine inşallah cnm

KONYALI

Alıntı yapılan: ●๋:        ●๋:  ήẽz  ●๋:        ●๋: - 14 Ocak , 2012, 10:16:51
Çok Şükür Arkadaşım Çok Zorluk Çekmişsin Ama Değmiş  :crybaby2: :crybaby2: Çok Ağlattnız Beni Allahım ayırmasın Sizleri Birbirinizden İnşallah  :amin: :nazar: :nazar: :nazar: :nazar:

amin cnm hiç kimseyi ayırmasından sevdiklerinden

KONYALI

Alıntı yapılan: ♥ PaPaTyaM ♥ - 14 Ocak , 2012, 11:16:21
canım benim çok zor günler geçirmişsin ama ne mutlu yavrun yanında çok şükür allahım sizi hiç ayırmasın melek kızın sağlıklı mutlu uzun ömürlü olsun

okurken sanki gördüm seni içimde hissettim çektiğin sıkıntıları

saol cnm benim allah razı olsun, evet cok sıkıntı cektım..bebeğim tüp bebek üstelik öncesi ve sonrası var hikayemizin ama şimdide bebeğim yanımda...allah herkesın evladını bagıslasın

KONYALI

Alıntı yapılan: minis33 - 14 Ocak , 2012, 11:32:35
O iğneler serumlar raporlar yatmak zorunda olmalar bana  okadar tanıdık geldiki ağladımm :(
Canım çok güzel yazmıssın allah sizi birbirinizden ayırmasın inş.Darısı başıma inş kızıma sağsağlım bende kavuşurum aylardır nefesimi tuttum her işimi erteledim onu bekliyorum minik aşkım benim...

evet cnm hersey onlar için,sende kavusursun meleğine allhın izniyle merak etme...bitirmişssin zaten bişey kalmamış

KONYALI

annemmmmmmmmmmm güzel kızım..suan seni sallıyorum ve sende kendı kendıne e e e e e e e dıyorsun...cok tatlısın annem benı....

RuHGuZeLi

canım hikayeni okudum o kadar çok ağlattın ki beni sanki ben yaşamışım gibi her şeyi hissettim :y25: :y25:. Ama sonunda meleğine kavuşmuşsun Allahım sizleri ayırmasın hiç





°•.ℓανιηуα.•°

:y25: :y25: :y25:

sabırla okudum canım...

çok duygulandım...

annelik işte,kelimelerle anlatılmaz...

ama çok şükür bak bebeğin kollarında.

ya çok sevindim ama mutlu sonla kavuştunuz bebeğinize  :amin:



Balböceği

ferah, Rabbim sabrinin karsiligini verdi  :amin:
cok sabrettin... Ama Allah'a cok sukur en sonunda muradina erdin  :love9:
Bende gecen gun yarisini okudum simdi tamamladim...  :opucuk:
Rabbim kizini sana bagislasin  :amin: hayirli evlat olur insallah  :amin:

veee tabi darisi olmayanlara  :amin:
:nazar: :nazar: :nazar: :nazar: :nazar: :nazar: :nazar: :nazar: :nazar:

tulayysl

canımmm... Rabbim sabrını nasıl da mukafatlandırmıs. Allah bebeğinii size bağışlasın inş..

doğangüneş

FERAHCIM BU KADAR DETAYLI BİLMİYORDUM HİKAYENİ.. :honk:
VALLA SALYA SÜMÜK AĞLATTIN BENİ.. :crybaby2:
EVLADINLA BİR ÖMÜR MUTLU HUZURLU YAŞAYIN İNŞALLAH.. :love9: :love9:
OLMAYANLARIDA FAZLA BEKLETME YA RABBİ.. :amin: