Annenin çalışması çocuğa haksızlık mı?

[hüzünden_gelme]

Çalışan annelerin, 'çocuğuma yeterince zaman ayıramıyorum' kaygısı bitmez. Peki annenin çalışması çocuğa haksızlık mıdır? Uzmanı annelerin yüreğine su serpecek açıklama yaptı...


Annenin çalışması çocuğa haksızlık değil araştırma bulgusu yok. Bilakis, eğer çalışmak maddi ya da manevi olarak anneyi olumlu etkiliyorsa çocuğa yansımaları da olumlu oluyor. Önemli olan annenin bireysel yaşamı ve gelişimiyle, annelik rolü arasındaki dengeyi kurması

Çalışan annelerin, 'çocuğuma yeterince zaman ayıramıyorum' kaygısı bitmez. Yeditepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Anabilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Emine Zinnur Kılıç'tan çalışan annelerin yüreğine su serpecek şu açıklamaları yapıyor:

ÖNEMLİ OLAN BİRBİRİNİN VARLIĞINI HİSSETMESİ: Doyumlu bir anne-çocuk ilişkisinde birlikte geçirilen zaman her iki taraf için de mutluluk ve enerji kaynağı. Dolayısıyla annenin de çocukla zaman geçirmeye ihtiyacı var. Ebeveyn-çocuk ilişkisinin anne-babalar için en olgunlaştırıcı yaşam deneyimlerinden biri olduğunu unutmamak gerek. Bu nedenle 'kaliteli zaman geçirme' anneye verilen bir görev gibi algılanmamalı. Çocukla zaman geçirmek saat tutularak, görev gibi yapılacak bir iş değil. Önemli olan her iki tarafın birbirinin birbirinin varlığını ve yakınlığını hissettiği, bu yakınlıktan zevk aldığı, ortak bir ilgi ve duyguyu paylaştığı zamanların yakalanması. Paylaşılan bu zamanlar sayesinde hem anne hem de çocuk 'duygusal doyum' yaşar. Diğerinin varlığını tekrar tekrar hisseder ve içselleştirdikleri bu yaşantılar sayesinde, sonraki ayrılıklara dayanma gücü kazanırlar.

OYNAMAK ŞART DEĞİL, ÖNEMLİ OLAN PAYLAŞMAK: Kaliteli zamandan anladığımız yalnızca oyun oynamak değil. O anda ilişkide yaşanan paylaşım ve haz alma duygusu da önemli. Bu duyguyu çocuğunuzla birbirinizi gıdıklayarak, bir şeyler okuyarak, gülerek, şarkı söyleyerek, bir iş ya da spor yaparak yakalayabilirsiniz. Yakınlık ve birliktelik duygusunun çerçevelediği ortamda birlikte bir şeyler yapma, paylaşma, izleme, konuşma, öğrenme ve eğlenme halinden bahsediyoruz.

EV İŞİNİ İKİNCİ PLANA ATABİLİRSİNİZ: Çalışan annelerin çoğu evde de çalışmaya devam ediyor. Annelerin kendilerine ve çocuklarına zaman ayırabilmek için ev işleriyle ilgili düzenlemeler yapılması, en azından çocuk küçükken ev işinin ikinci plana bırakılması ve babalarla paylaşılması iyi olur. Çünkü gündüz çalışan, akşam ev işi yapan ve çocukla da görev gereği ilgilenen annelerde tükenmişlik belirtilerine, depresyon gibi sorunlara sık rastlanıyor. Bu durum da ister istemez çocuğa olumsuz etkiliyor.

ANNENİN DE MAZERETİ OLUR: Eğer aklı başında erişkin iki birey çocuk yapmaya karar vermişlerse, çocuk yetiştirmenin gerektirdiği sorumlulukları da almaya hazırlar demektir. Bu yüzden de hem annenin hem de babanın, çocukların temel gereksinimlerini karşılama konusunda duyarlı olması beklenir. Annenin mazereti olabilir. Bu durumda baba devreye girer ya da tersi olur. Birbirlerini tamamlar ve desteklerler. Tabii ki eksiklikler, aksaklıklar ve sorunlar yaşanacak. Kalıcı ve sürekli olmadığı sürece çocuklar bu durumlardan olumsuz etkilenmez. Kısa süreli ayrılıklar, hastalıklar ve yorgunluklar güvenli ilişkilerde rahatça tolere edilir.

HAFTA SONUNU İŞLE HARCAMAYIN

Maalesef çalışan kadınlar için hafta sonları çok kez dinlendirici olmaktan uzak. Temizlik, ütü, alışveriş ve aile büyüklerini ziyaret gibi işler olabiliyor. Tüm hafta sonunuzu bu işlere ayırmaktan kaçının. Çocuğunuzla sinema, tiyatro, maç, konser ve gösteri gibi etkinliklere katılmak için zaman yaratın. Yakındaki çocuk parkında bile birlikte zaman geçirebilirsiniz. Arkadaşlarının anneleriyle plan yapıp, onları bir araya getirebilirsiniz. İlle de iş yapmanız gerekiyorsa, onu yakınızda tutarak tatlı tatlı sohbet etmeyi sürdürebilirsiniz.

İZAH ETMENİZ GEREKMİYOR

Annelerin çalışmaları gerektiğini izah etmeleri gerekmez. Küçük çocuklar zaten bu açıklamaları anlayamaz. Daha çok annenin açıklamaya eşlik eden duygusal tonuna odaklanırlar. Anne açıklamalarını suçluluk duygusuyla yaptığında, çocuğun annenin çalışmasını 'kendisine yapılan bir haksızlık' gibi algılama ihtimali yüksek. Bu da çocuğun annenin çalışmasına olumsuz duygular taşımasına ve kızgınlık duymasına neden olabilir. Unutmayın, çocuğun annenin neden çalıştığını bilmeye değil, sadece geri döneceğini bilmeye gereksinimi var.