29 Mart , 2024, 01:19:51

Haberler:

www.herseyibilen.co Durma! Merak ettiğin her konuda her soruyu sen de sor!


Doğum Hikayeleriniz

Başlatan Emine, 11 Ocak , 2007, 17:04:15

« önceki - sonraki »

semra

irem eren nekadar kolay ve cabuk dogmuslar  :k06:allah anali ve babali büyütmeyi nasip etsin  :amin:

sibell&gökhan

benimde doğum tarihim 05.02.07 olacaktı ama 28 aralık gecesi hafif sancılarım başladı ertesi günün sabahı sancılarım biraz daha arttı ve kanamam başladı doğumuma daha 40 gün var diye ben işe gittim biraz da korkudan olsa gerek çünkü evde kalsam çok telaş yapacaktım işe geldiğimde sancılarım dahada çok arttı kanamamda başladı hemen yakınlarıma haber verdim dr aradım hastaneye gelmemi istedi patronumun arkadaşı beni eve götürdü duşa girdim hazırlanmaya başladım bir yandanda oğlum için çanta hazırlanmaya başlandı annem ablam ve eşim dr uma gittim alttan kontrol etti bebeğimin kordonları rahim dışına çıkmış o yüzden acil sezeryana aldılar doğum anımı saniye saniye hatırlıyorum çok değişik bir duyguydu dr umla konuşa konuşa bir ameliyat oldum sonra 3,35 te paşam dünyaya gözlerini açtı erken doğum olduğu için çocuk dr kontrolü altına alındı çok şükür ki sağlığında hiçbir sorun yoktu şimdi bunları yazarken düşünüyorumda zaman ne kadar çabuk geçmiş daha dün gibiydi sanki şimdi oğlum kocaman bir eşek oldu  :y25:

[eklenti yönetici tarafından silindi]

sibell&gökhan

irem ve eren siz gerçekten çok tatlısınız ALLAH sizleri kötülüklerden korusun  :amin:

irem eren

teşekkür ederiz teyzeleri bu samimiyet ve içtenliğiniz hepinize kocaman öpücük gönderdik :opucuk: :opucuk:
allah her çocuğu anasına babasına bağışlasın :amin: :amin:

duru boncuk

12 Eylül , 2007, 13:47:23 #34 Son düzenlenme: 12 Eylül , 2007, 13:52:32 özgül-duru
ZEYNEP DURU'NUN DOĞUMU
iki yıllık eviydik eşimle ilk bir yıl korunduk sonra çocuk istemeye başladık ikimizde ama olmuyordu bir türlü doktor kanalların tıkalı olduğunu ve normal yoldan olamayacağını söylediğinde yıkılmıştım ve ümidimi kesmiştim sonra ramazandan sonra tüpbebek işlemlerine başlayacaktık ama benim bayramda olması gereken adetim geçiyordu ama ben hamile olacağımı hiç düşünmedim 8 gün geçimişti ablamların zoruyla test yaptırdım ve hamileyimmmmmmmmmm  :muzz: :muzz:ay boyunca normal doğuma uygun gidiyordu herşey doktorum 20 haziran demişti doğum için eşim iş için izmirdeydi hamileliğim boyunca ayın 20sinde gelecekti neyse geldi ama bende hala tık yok 21 gecesi sancılarım birden başladı ama suyum falan yok daha gittik nöbetçi doktor 2 cm açılma olduğunu ve yatmam gerektiğini söyledi suni sancı verdiler ama ben dayanamıyodum artık nst de bebeğin sancı sırasında kalp atışlarının düşüğünü ve kandimi kasmamam gerektiğini söylüyolardı ama elimde sanki   :honk: :honk:tamam açıklık 9 cm doğumhaneye gidiyoruz dediler masaya çıkardılar beni biryandanda kızımın kalbini dinliyolardı sancı geldikçe ses azalıyordu ona birşey olacak diye canım gidiyodu birden doktorun panik olduğunu  farkettim kalbin çok zayıfladığını ve sezeryana alacağını söyledi apar topar gittik sonra birden sancı kesildi öyle rahatlamıştımki biri bana uyan deyip duruyodu gözümü açtığımda aklımdaki tek şey kızımdı sordum çok iyi dediler biryerden sesi geliyodu ama gözümü açıp bakamıyordum sonra tekrar uyandığımda onu kucağıma verdiler işte herşey bitmişti kızım kucağımdaydı ve mis gibi kokuyordu işte normal doğumuda sezeryanıda yaşamış oldum kızım şimdi 3 aylık ama benim yaram hala iyleşmedi ve ablam bana hala kızar doğum başlamadan hastaneye gittin özeller adamı kesip bırakır diye :suclu:belkide haklıdır bilmiyorum ama ikinci çocuğumda kısmet olursa son ana kadar beklicem.işte normal diye başlayan hikayemiz sezeryanla son buldu :hello2: :hello2: :hello2:

semra

özgülcüm sen prense 21,06,07 demi dogdu satt kacta benim tosun pasa 21,06,07 de satt 1.35 de dogdu  :hieyt: :hieyt:

duru boncuk

aaaaaaaaa ne güzel benim prensesim de 03:52 de doğdu tabi saat onikiyi geçtiği için 22\06\2007 oldu   ;D ucu ucuna girdik yengeç burcuna :k06:

-Butterfly-

14 Ekim , 2007, 09:25:44 #37 Son düzenlenme: 18 Mart , 2008, 01:54:41 Buse & Ayberk
kendi sayfama eklemistim ama madem sayfasi varmis burayada kopi yapimm  ;D ama okumak sabir istiyor  :cildir:


DOGUM HIKYEMIZ..... :love9:
 



         Evlendigimiz ilk gunden beri hep  bir bebegimiz olsun istedik,fakat bir turlu olmuyordu.Her ay aaa busefer oldu galiba, geciktim  diyerek beklentilerimin sonucu hep husranla sonuclaniyordu.Vucudumdaki en ufak degisiklikleri dinler ve takip eder haldeydim.Sonuc hep ayni "olmuyor olmuyor".

          Doktora gitmeye karar verdik.Doktor kontrolleri;tahliller vs. heresey okadar normalki,dr.bebegin olmamasi icin hic bir neden yok diyordu.Peki ozaman neden olmuyor? O donem turkiyeye gidecektim,bizim sonradan olan dugunumuz icin ve turkiyeye gider gitmez ilk isim aile dr. aramak oldu.Bana onermis oldugu baska bir dr. gittim.Rahim rontgeni cekecegiz dedi.Rontgende  rahim kanallarimin kapali oldugunu, o yuzden hamile kalamayacagimi soyledi ve neyseki acildi.Hemen hamile kalabilirsin artik diyerek tedaviyi sonlandirmistik .Tabi esimin hala Amerika'da,neyseki 10 gun sonar gelmisti apar topar dugun yapildi ve Amerika'ya donduk.

           Yine bir sey yok cildiracagim! Tesadufen internette gezerken bir cihaz gozume takildi.O haftada bizim evliklik yildonumumuz. Esim "sana hediye alacagim hayatim,en azindan istedigin bir sey olsun" deyince.Hemen simsekler cacti beynimde,tamam ben bir cihaz gordum onu alalim dedim.Esim pek inanmaz boyle seylere "hadi canim  ordan  baska isine yarayacak bir sey alalim" dedi.Tabi ben dedigim dedik!.Bakti olmayacak internet uzerinden siparis ettik.Cihazi kullanmaya basladigimda  sadece tek gun yumurtlama oldugunu gorduk,tabi biz bir sey beklemiyoruz.Regli tarihim geldi ama ortada bir sey yok, hadi bugunde bekleyeyim, hadi yarini bekleyeyim darken dayanamayip test almaya karar verdim.Sanirim hayatimin en uzun 5 dakikasiydi sonucu beklemek.Sonucu gordugumde dona kaldim.Kimi aramaliyimda bu guzel haberi vermeliyim diye dusundum, ama bu asla esim degildi.O cok ozel bir sekilde ogrenmeliydi.Hemen o...u aradim (arkadasim).Artik kendine cok dikkat etmem gerektigini, kesinlikle agir bir sey kaldirmami ve yuksek yerlere uzanmamam konusunda siki sikiya uyardi beni.
Evet  soyleme gunu gelmisti!.Peki nasil soyleyecektim?Enterasan olmaliydi,sok olmaliydi ama nasil?Tabi cok enterasan bir fakir gelmedi aklima,daha cok beklemekte istemiyordum,dr. gitmem gerekiyordu.Buyuk bir alis veris merekzine giderek corap,emzik,biberon ve bir kart aldim.Aksam esim geldiginde sana bir suprizim var dedim.Tabi anlam veremedi basta,sonrasinda eline hediye cantasini tutusturu verdim.Icindekileri cikarmaya basladigindaki saskinligi,aslinda tam resimlikti.Bunlar ne Buse? Sanirim  hediye cantan karisti! demisti. En son kart vardi  ve karti okumaya basladiginda suratima bakara bu gercekmi,sakami diye sordu ve o anda benim gozumden yaslar akmaya basladi.Evet Evet (!) baba olcaksin! Dedigimde  halay cekip gobek atmaya baslamisti.
Ilk isimiz dr. aramak oldu,6 haftalik olmadan  gelmeyin  diyerek randevu verdi. Zaman gelmisti bebegimi ilk defa gorecektim,cok heyecanli.Dr. gittik ultrasonda bebgimi gordugumde ufacik bir kalp vardi orada,nasil hizli hizli atiyor,nasilda siki sikiya  yasam savasi veriyordu.Ona bir sey olmamaliydi ona kavusmak icin bir cok seyi feda edebilirdim,dunyada hic bir seyi bukadar cok istememistim.4. ayimiza kadar heresey gayet normaldi.

      5. ayimizi deli gibi bekliyorduk,cinsiyet ogrenecek ve  bebegim demekten kurtulacaktim.Ya guzel prensesim,yada yakisikli prensim diyerek seslenmek istiyordum.

     Neyseki 5. ayimiz gelmis ve  ben buyuk bekleyisin sonunda artik ogrecektim cinsiyetimizi.Ultrasona girdigimizde elleri ,kollari durmuyordu.Elindeki parmaklari saymaya calisiyor buldum kendimi bir ara,hemsiremiz Bu bebek cok hareketli bakamiyorum,bakmak istedigim yerlere diyordu.Ama bizim  bekledigimiz cevabi israrla en sona sakliyordu "HAzirmisiniz! EVETTTT  IT'S A BOY !!! Tabi ben  icimden hep kiz olmasini istemistim.Ama sonucta benimdi benim icimde ve benim parcamdi.Ne onemi vardiki cinsiyetinin.Ultrason  okadar uzun surmutu ki bir seylerin ters gittigi hissine kapildim,ultrason sonunda (o gun kendi dr. yoktu baska bir dr. vardi)dr. herhangi bir sorun olup olmadigini sorduk,her hangi bir sorun olmadigini herseyin normal oldugunu soyledi... HARIKAAAAAA OZAMAN HEMEN GIDIP YAKISIKLI PRENSE ALIS VERIS YAPMALIYDIK..

    En ugrak yerimiz olan "BABIESRU'S"da aldik nefesimizi.Deli gibi alis veris yapiyor,sunudami alsak ,bunudami alsak darken koca bir araba dolmustu bile.Tam kasaya gidip odeme yapacagimiz esnada,esimin cep telefonu caldi.Esim telefonda konusurken surat ifadesi dusmus,yerle bir olmus bir ifadeyle telefonu kapatti."Bir seymi oldu"dedim."Yoo hic bir sey yok"dedi. Ama ben hisetmistim vardi bir sey! Israrla sormaya basladim "Bak eger bebekle ilgili bir sorun varsa lutfen soyle,aksi takdirde inanilmaz uzulurum.Bu aldiklarimiza bakarak cok yipranirim" diyince .Ozaman birakalim dedi!!! Sanirim coktugumu hisettigim an o andi.Dr. bizi tekrar hastaneye cagirmisti,tahlil yapmak icin bebegin Karin bolgesinde bir kararti varmis,bir suru kan alindi.Sonuclar 20 gun sonar cikacakmis,kafayi yememek icten degil.Nasil gececk o 20 gun,tabi esim deli gibi ben deli gibi agliyoruz durmuyorki gozyaslarimiz,iradesiz bir sekilde akiyor.Beklemek hicde bize gore bir sey degildi, delirmek uzereydim.20 gun gelmisti ama 20 sene olarak.deli gibi telefon bekliyoruz evde sonuclar temiz olsun diye surekli dualar etmistim.Emindim heresy normal gelisecek,bebegimi sapasaglam kucagima alacaktim,hem zaten hareketlerinide hisediyorudm artik onu kaybetmem imkansizdi.Telefon sesiyle urperdim ve esim ariyordu ama sesi hicde iyi degildi.Neler oluyor? Bana sakin olmami soyledi ve benim daha onceden kedilerde bulunan bir mikrobu kaptigimi ve bunun bebegin vucudana girmis ola bilecegini soyluyordu.Inanamiyordum!! Bu nasil olabilirdiki .Etrafimda 1 tane bile kedi yoktu.Tabi sonradan hatirladim turkiyeye gittigimde,rkaasimin  evindeki kediden kapmistim,ama o zaman hamile bile degildim!.

     Arka arkaya gelen bir suru testlerden sonara "AMNIYOSENTEZ"yapilacagini soylediler.Fakat amniyosentez ile ilgili okadar cok sey duymutumki,cesaret edemiyorudum.Bunu yaptirmazsam bebegimin kalbinin delik olacagina,gozlerinin kor  olacagina ve hatta bobreklerinin olmayacagina gibi bir suru sey olacagini soyledi dr.lar.

    Ilk cevabim "hayir istemiyorum ,ne olursa olsun bu bebegi istiyorum"olmustu.Ama nasil bukadar egoist olabilirdimki.Kabul ettim.Amniyosenteze girdigimde dr. nefesini tut dedigi an oyle bir tutumki kendimi,bogulacagimi dusunuyordum ,fakat kendimi zorluyordum.Tam karsimda ultrasonda bebegimin ayagi vardi ve ayak kismindan amniyosentez yapiliyordu,nefes alirsam igne ona batacak diye,sonsuzluga gome bilirdim kendimi.Oglumun hic biryerine igne degmeden sonuclanmisti. Ama simdi tekrar bekleyecektik buseferde amniyo sonuclari. Artik beklemekten okadar sikilmistikki,ama yapacak bir sey yoktu bekleyecektik.10.gun sonra,dr.aramis ve guzel haberi vermisti,bebegimizin koromozon'lari normaldi,butun degerler iyiydi.Havalara ucuyorum sanmitim,hayatimda aldigim en mukemel haber buydu belkide.Fakat yine bir sorun vardi.Hamileligim riskli bir hamilelikti vucudumdaki "Toxoplasma"control altinda tutulmaliydi. Her hafta hastane evimiz gibi olmustu iceri girer girmez ,herkes bana selam veriyordu.

   8.ayimizin sonunda artik herhangi bir risk kalmadigini herseyin normale dondugu mujdesini vermisti dr.muz. Zaten hamileligimde super geciyordu.Herkes tahminlerde bulunarak bu bebek 2.500kg. ustunde dogmaz diyordu.39.haftamizda dr. gittigimzde, dr. 3cm. acilma var.Her an bebek gelebilir demisti.Fakat hic kimse dogacagina inanmiyordu,cunku ne ayaklarim sismisti nede herhangi bir yerim yuvarlak top gibi gobegimin haricinde ne sislik,nede baska bir sey vardi.

     26 haziranda TJ MAXX se gitmis ve bir saga,bir sola deli gibi kosturuyordum.Bir ara nefesimin kesildigini,uzerime bir agirlik binmis gibi bacaklarimin titredigini hisettim ve arkadaslarima  ben biraz kotu oldum disarida oturacagim,isiniz bitince yanima gelin dedim.Aksam eve geldigimizde ufak ufak sikistirmalar vardi ama,onlar zaten hep oluyordu.Gece saat 3 gibi regli sancisina benzer bir agri ile uyandim. Acaba bu dogum sancisimi diye dusunmeye basladim ve saat tutmaya dakika saymaya baslamistim. Sabaha karsi 5 gibi esimi uyandirdim.Sanirim bebek geiyor!! Zaten valizimi kapinin onunde bizi bekliyordu,hemen dus aldim giyindim ve ciktik.Esim nasil deli gibi gidiyor.Sakin olmasini dayanilmiyacak bir sanci olmadigini soyledim ve sonunda hastanedeydik.Dr.geldi ve dogum baslamis 5 cm. aciklik var dedi.beni hemen dogum odasina aldilar ama hicde abartilacak gibi degilmis,ben cok sidetli agrilar bekliyordum bumu insanlarin abartarak anlattigi sancilar diyerek gulmeye basladim. Artik pes pese geliyordu sancilarim,epidural takilacakti..  Inanmiyorummm bun e guzel bir seyyy !!! (Epidural harika birseydi).Ben bunu hep istiyorum dedimm.Butun agrilarim bitmis dinmisti.Hemsiremiz dogum  yapacagimiz sekli aldirdi ve ikinmami istedi esim bas ucunmda ellerimi okadar siki tutuyorduki :) bir ara parmaklarim kirildi sanmistim.Dr. geldi ve saymaya basladi ikinmami istedi 6.ikinisimda artik oglumunum basi gorunuyordu, 7.ikinisim da dogmustu saat:11:41 3.500gr. 49cm.super guzel bir melek  kollarimdaydi.

Dokuz ay boyunca benimle oldugun ve bana guvendigin icin tesekkur ederim Canim oglum.. :love9:

Seni cok seven Anne'cigin BUSE.... :love3:



saime

hikayeniz çok güzel elinize sağlık.

-Butterfly-

Alıntı yapılan: saime - 24 Kasım , 2007, 09:57:16
hikayeniz çok güzel elinize sağlık.

  ??? saime  sanirim bu banaydi  :icon_scratch:

tesekkur ederim biraz korku ve endiseli bir dogumdu ama sukurler olsunki sagligiyla kucagimda...

sizin dogum hikayenizde varmi burada??



Almiş'inAnniş'i

bende ekleyeyim bari  :k06:

Bir Kavuşma Hikayesi!!!
Tarih:06.04.2007

Sabah saat 04:20 de wc ye gitmek için yataktan kalktım. Kalktığım anda birşey aktı sanki. baktım ki fazla bir akıntı değil. doğum için su gelmiş olsaydı eğer daha fazla olması lazımdı bildiğim kadarıyla. önemsemedim ve geri yattım. babanı yolcu etmek için saat 7:30 da tekrar kalktım. onu gönderdikten sonra mutfağa yöneldim. felaket midem kazınıyordu. tekrar bir akıntı... ama bu sefer daha fazla miktarda. heyecan.. korku... telaş... hemen anneannene seslendim. ama ne olduğunu söyleyemiyorum, dondum... sadece "Anne kalk!!! Anne kalk!!!" kadıncağız şoka girdi tabi "Kızım n'oldu?" diyo ama ben cevap veremiyorum. Sonra kafamı topladım "Sanırım suyum geliyor!" dedim. Pelin ve Tuğba teyzen de uyandılar. Allahım sanki doğuracak olan ben değilim de onlar. Hemen babanı aradım "Şafak geri dön çabuk." Zavallı baban neden diye sordukça ben aynı cümleyi tekrarlayıp duruyorum. Geri döndü tabi korkuyla neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Annem ona doğum işaretinin geldiğini anlattı ama kararsız kaldılar acaba doğum hemen başlar mıydı yoksa daha zamanı varmıydı? riske atmaya hiç gerek yoktu, baban işe gitmekten vazgeçti. hemen hazırlıkları yaptık. ben direktifleri veriyorum "Valizi alın, kamera, anakucağı ve fotoğraf makinasını da. Telefonlarınızı sakın unutmayın!" Allahım ben doğuruyorum ve neler düşünüyorum böyle!!!

Saat 8 sıralarında evden çıktık, ağrı yok sancı yok, sadece su gelmiş o kadar.acaba erken mi yola çıktık diye düşünüyoruz. neyse hastane babaannenenin evine çok yakın. önce bir doktorumuzu görürüz sonra gider babaannende gelmeni bekleriz.

hastaneye gittik ve muayene fişini kestirdik. bu arada bir gün önce yani perşembe günü kontrole gelmiştik zaten. doktorumuz acilen bizi muayene etti ve babana döndü "yatış işlemlerini başlatın" dedi. nasıl yani sadece kontrol olucaktım, sancıların gelmesi için babaannene gitmeyecek miydik? apartopar doğumhaneye götürüldüm ve mavi bir önlük giydim. lavman verildi sonra da nst ye bağlandım. kızım suyum geldi ama sen gelmiyorsun. horul horul uyuyorsun içerde. hiçbir gelme çaban yok. koluma bir serum bağlanmıştı zaten ona ek ikinci bir serum bağlandı. seni beslemek ve uyanmanı sağlamak için. nihayet uyandın ve sende doğabilmen için annene yardımcı olmaya başladın ve ufak ufak sancılarımız geldi. sancılarımızla beraber ziyaretçilerimiz de geldi. anneannen, babaannen, baban, tuğba ve özlem teyzen ben sancı çekerken dönüşümlü olarak gelmeye başladılar. tuğba ve özlem teyzen yanımızdayken artık büyük sancılar başladı ve ben onlara hemen gitmelerini annemi göndermelerini söyledim. ikisi de henüz doğum yapmadıkları için korksunlar istemiyordum. anneannenin ellerini tutup gelmeni bekledik birlikte. çok tatlı bir ebemiz vardı başımızda, hep bize destek verdi ve kendi kızı gibi davrandı (Allah ondan razı olsun  )  en son 7 cm açılma vardı. ebemiz "Son kez tuvalete gitmek ister misin?" diye sordu. tabi ben cevap verecek durumda değildim, kaldırdılar ve lavaboya gittim. ıkınmamam için tembihlediler, zaten anneannen oradabile yanımızdan ayrılmadı. lavabodan dönerken "Anneeeeeeeeeeee, geliyoooooooooooooooooooooooo! " diye çığlık attım. kafanı hissedebiliyordum.
doğru doğumhaneye alındım. "Ikın!" Tüm gücümle ıkındım. Evet, kafan çıktı, ilk ıkınmada hemde. Ikınmayı bıraktım ve geri kaçtın. Allahım olamaz. Kafan çıkınca gerisini çıkaramıyorlar mı? Nasıl geri gider? "Ikın!" Demek ki tüm gücüm ve nefesin yetmiyor, daha fazlasını yapmalıyım. Evet, kafan çıktı ve omuzlarında, sanırım bu kadarı yetelidir, çünkü nefes almak zorundayım. Yetmiş! Bebek çıktı, dediler. Ebeb bağırıyor "Yetişin, bebek makasa yapıştı, boğacak kendini!" Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee? Olamaaaaaaaaazzzzzzzzzzzz! Sancıdan kapanmış gözlerim bir çırpıda açılıverdi. Kordon boynunda. ebenin bir elinde sen diğer elinde makas. ve sen makasa sıkı sıkıya tutunmuşsun bu yüzden de kordon boynunu sıkıyor. Hemen 2 kişi yardıma koştu, ve zorla da olsa makası elinden kurtarmayı başardılar. Benim dehşetle baktığımı görünce seni siler silmez yanıma getirip öpmeme izin verdiler. İşte o an varya kızım, bütüüüüüüünnnnnnnnnnn acılara değerdi.

duru boncuk

ayyy canım yaa kız remziye terzimi olacak ne bu kızzz :k06: :k06:

tubito

benim anlatacak bi hikayem yok    :'(    :'(    :'(  :'(   :'( :'(

yeliz&osman

Alıntı yapılan: tubito - 18 Aralık , 2007, 18:38:00
benim anlatacak bi hikayem yok    :'(    :'(    :'(  :'(   :'( :'(

seninde olur canım ya sende yazarsın bizde keyifle okuruz  remziyenin hikayesini okuduğumuz gibi  :amin: remziyecim özgül_duru nun dediği gibi terzimi olcak  :-[

-Butterfly-

Alıntı yapılan: tubito - 18 Aralık , 2007, 18:38:00
benim anlatacak bi hikayem yok    :'(    :'(    :'(  :'(   :'( :'(


tubutocum uzulme bakimmm  :nono: olacak hemde sahane bir dogum hikayen olacak allahin izniyleee  :amin: