Doğum Hikayeleriniz

[Balböceği]

Rabbim sana bağışlasın canım  çektin ama şükür hepsi geride kaldı 

[burcum]

  sonu güzel bitmiş RABBİM ayırmasın sizi

[°º•✿вoɴcυĸ ɢözlüм✿•º°]

betüscümmm ne güzel anlatmisin yaa  sükür kavustun yavruna  yanliz hastaneye kabul etmek istememisler ya onlara sinir oldum  acil dogum yapcaksin istemiyolar töbe yaa  neysem sonu iyi bitmisya olsun 

[♣ ђคtเςє ♣]

Yazma sırası bize geldi     

24 haziran pazartesi günü.. doktor kontrolümüz vardı sabahtan doktora gittik herşey yolundaydı bebeğim 37+1 günlüktü  3010 gr 49 cm olmuştu.. muayenemiz güzel geçti eve döndük. akşamına şiddetli bi sancıyla kıvranmaya başladım eşimle beraber hemen hastaneye koştuk nst ye bağlandım, dr çatı muayenesi yaptı herşey yolundaydı yalancı sancı dendi evimize geri döndük.. 25 haziran akşamı aynı sancı gene girdi ama gün içerisinde de bebeğimin hareketlerini çok az hissetmiştim ve çok huzursuzdum, lavaboya girdim nişanımın geldiğini gördüm apar topar hastaneye gittik dr yanına girmemiştim dha beklerken suyum geldi  o şaşkınlıkla napıcağımı bilemez halde önce lavaboya gittim sonra dr yanına girdim gene çatı muayenesi oldum gerçekten suyum gelmişti ve 1 cm açıklığım vardı, dr hemen yatış dedi bana bi kağıt verdi 'doğum için yatış 4. kat' yazıyodu  şaşkınlıkla çıkıp eşime kağıdı gösterdim birbirimize bakıp şaşkın şaşkın 4. kata çıktık  o arada annemi aradım dha hiç bişeyim hazır değildi çantam bile yoktu  annemi arayıp söyledim inanmadı  daha gündüz beraberdik kandırma beni dedi  sonra eşimle konuşunca inandı  abimle beraber geldiler, o ara beni odaya aldılar üzerime saçmasapan bişy giydirdiler  tabi bnm sancılarım artmaya başladı ateş basıyo  annemle abim eve gittiler hastane çantamı hazırlayıp getirmeye teyzemlerde onlarla beraber eve gitmişler ordan hep beraber geldiler,eşimin kardeşleri falan geldi ama benm kimseyi görücek halim yok açılmam 2 cm olmuş sancım yetersiz kalıyo diye sunı sancı vermeye başladılar gittikçe dayanılmaz olmaya başladı sancılar herkesi çıkardılar odadan eşim kaldı, annem teyzemler durdular, ertesi güne kadr 2 şişe daha suni sancı  aldım ama açılmam 4 cm den ileri gitmiyodu her saat başı çatı muayenesi yapılıyodu artık perişan olmuştum hem sancıdan hem muayeneden  eşim yanımda sarılıp sarılıp ağlıyodum nolur artık bitsin dayanamıyorum diye  26 haziran akşamı 7 gbi dr geldi   nerdeyse 24 saat olucak daha fazla beklemeyiz bebek için tehlike sezeryana alıcaz yarım saat içinde dedi. O an sancım durdu dünya durdu herşey durdu sanki, yarım saat sonra bebeğime kavuşucaktım karnımın içinde olan şey artık yanımızda olucaktı.. eşimle bakışıyoduk ama ağzımızdan tek bi kelime çıkmıyodu, 10 dk sonra hemşireler geldi hadi artık gidiyoruz dedi.. anneme baktım teyzelerime yakınlarıma aileme bi yandan asansöre doğru gidiyoduk, eşim yanımda ellerimi tutuyodu sımsıkı, ameliyathanenin kapısında ayrıldım hepsinden gözleri dolu dolu bana baktılar arkamdan  ameliyathaneye girdik heycandn ölmek üzeredeydim korkumdan değil bebeğime kavuşmanın heycanı tarifsiz duygusu vardı içimde, dr tam mı yoksa yarım mı diye sordu yarım dedim, belimden bi iğne yapıp belden aşağısını uyuşturdular aradan 15 dk geçti bi ağlama sesi bi çığlık      Allahım o nasıl bi an o nasıl bi ses nasıl bi his anlatamıyorum şu an bile içim bi garip oldu, yeşil örtüye sarılı bi melek getirdiler bana kokusunu çektim içime ohh dünya buymuş heralde dedim ellerine ayaklarına baktım öptüm kokladım aldılar yanımdan  bi an önce ameliyat bitsede yavrumun yanına gitsem diye telaşa girdim, 45 dk ben kaldım içerde çıktığımda gene herkes beni bekliyodu, ilk eşime baktım 'gördün mü onu' dedim, kafasını salladı gözleri dolu dolu öptü beni  yukarı çıktık odamıza 10 dk sonra geldi bebeğim meğer erken doğdu diye kuvze koymuşlar bi sure sonra getirmişler. yavrumu kucağıma aldım byle bi duygu olamaz eşi benzeri tarifi yok,  sen miydim bebeğim aylarca içimde büyüttüğüm beklediğim  Rabbim herkese nasip etsin bu muhteşem duyguyu tek duam bu  daha sonra ilk emzirme ilk temas o kdr özel o kdr farklı anlar ki  2 gün daha kaldk hastanede sonra çıktık.
işte böyle    şu an hem bebeğimi emziriyorm hem bunları yazıyorum o anı yaşadım sanki tekrar  rabbim herkesin yavrusuna sağlık sıhhat versin   

[asya81]

hatice çok güzel anlatmışsın :love9:lakin üzüldüm okadar acıyı çek sezeryan ol haksızlık bu
ama olmuyorsada olmaz baştan bilsen çekmezdin okadar acıyı fakat buda deneyim herşey bebişler kucağa gelince unutuluyor

[Lă_Tăhzen!]

Bunlari tekrar yasamaya yakin  tuylerim diken diken  oldu Allaha bebegine hayirli uzun omurler versin dunyanin en guzel seyi butun sikntlara ragmen iyiki varlar verene sonsuz sukur ...

[nelss]

  ne güzel anlatmssn hatice gözlerm doldu darısıda bizlere ama sancıyı 1 gün çekip sezeryan olman hakikaten üzücü 2 acıyıda yaşamışşın 

[huzur]

Rabbim bizlere de hayırlı doğumlar nasip etsin.
hem okudum hem ağladım. çok korkuyorum. hamilelik çok stresli bişeymiş. benim harcım değilmiş..
oynadımı harket ettimi aman bişey mi olacak.
düşün düşün kafayı yiyeceğim. hayattan hiç zevkl almıyorum artık.olumsuz düşünmek  istemiyorum ama çok korkuyorum 

[CAN TANEM]

Canım gercekten çok güzel anlatmıssın okurken kendimi zor tuttum muhtesem bi duygu olsa gerek Rabbim bu duygudan kimseyi mahrum etmesin 

[makaron]

maşallah hatice, allah sağlıklı ömür versin. Kızlar sizlere de hayırlı kolay doğumlar. ve biz bekleyenlere de bir an evvel sağlıklı hamilelik

[♣ ђคtเςє ♣]

çok sağolun kızlar  gerçekten o kadr sancı acıdan sonra sezeryan olmak istemezdim ama bilseydim baştan sezeryana karar verirdim çnkü ağrım falan çok olmadı memnun kaldım ama kısmette sancı çekmekte varmış napalım, dediğiniz gibi insan yavrusunu kucağına alınca hepsi unutuluyo  inanın hiç aklımda değil onca ağrı sancı

masalcım korkulucak hiç bişy yok ki senin hayattan en çok zevk alman gereken dönemdesin kendini öyle sıkıntıya sokma canım bnm   2 aftan kalmış bebişin kollarında olucak tek düşünmen gereken şey bu 

[özlem0609]

hatıcecım cok guzel anlatmıssın,ben genel oldugum ıcın bebegımın cıktıgı anı bılmıyorum,yarım olsam bunu kaldıramazdım,tansıyon problemım var cunku ama senın yazdıklarını okuyunca cok duygulandım,kendım yasamısım gıbı,Rabbım yavrunuzu sıze bagıslasın,herkese de saglıklı dogumlar nasıp etsın

[öykükıvanç]

slm kızlar bende size elimden geldiğince doğum hikayemi yazayım.  doğumuma 3 hafta kala işten izne ayrıldım. muhtemel doğum tarihimiz 2-8 temmuz arasıydı doktorum yıllık izinde olacağını ve izninin 2 temmuzda biteceğini söylemişti. o arada kontrole hastanenin diğer doktoruna gidiyordum. bu arada ankarada bilgi hastanesinde doğum yaptım. neyse son kontrollerde nstte bizimki pek kıpırdamıyordu ama herşey yolundaydı. doktorum 2 temmuzda gel bakalım belki o gün sezeryana alırız dedi. benim hamileliğimin son aylarında doktorumunda tavsiyesiyle sezeryan olacağımı biliyordum. hem normal doğumdan korkuyordum  hemde boyum çok kısa ve hamilelikte baya kilo aldığımdan doktor bebeği riske atmayalım dedi. zaten dediğim gibi bende normal doğum sancısından korkuyordum. 2 temmuza kadar inanın bir kere sancım olmadı. uyurken zorlanmak dışında hamile olduğumu bile anlamıyordum neredeyse. şükürki sezeryana karar verip o arada boşa doğum sancısı çekmedim. zaten hamileliğimde ilk aylardaki bulantılarım dışında çok iyi geçti.sizlere ön bilgi olsun diye bunları yazıyorum. gelelim asıl konuya. hani anlatılmaz yaşanır derler ya şuanda bile o günü yazarken yaşıyor gibiyim. 2 temmuzda doğum çantalarımı da alıp eşimle son kontrolümüze gittik. aslında doktor doğuma alabilirim demesine rağmen ben kendi kendime izin dönüşü yoğun olur canım kesin yarından önce olmaz diyerek bugün doğum yapmam diye düşünüyordum. sabah erkenden nstye girdim ilk kez bebeğimin kalp atışları düştü ve makina ötünce panik oldum. hemşire korkmayın şimdi düzelir birşey olmaz dedi. ama düşünsenize o makinanın panikle ötmesi öyle kötü ki. sonrasında düzelince sakinleştimm. doktorumun yanına çıktık benden önce muayeneye giren bayan ailesine beni doğuma alıyorlar demesine rağmen ben hala kendimin o gün doğum yapacağını düşünmedim. hala diyorumki demekki bu kızın acil doğurması lazımdı onu aldı :-). ve ardından ben ve eşim muayeneye girdik. doktorum baktı. suyun kalmamış dedi şok oldum. çünkü benim hiç suyum falan gelmedi. ya da ben anlamadıysam onu hala bilemiyorum. birde bebeğinin kalp atışları düşmüş seni doğurtalım birazdan demez mi... beni bir heyecan sardı mı... doktora diyorum şimdi heyecan yaptım inanamıyorum birazdan oğluma kavuşacak mıyım? doktorumda öyle şekerki inan inan diye güldü. eşimle kadın doğumdan sonra yatacağım odaya gittik. önce önlük giydirdiler. sonra damar yolu açtılar. kan verirken bile bayılacak gibi olan ben damar yolunda ağlaya ağlaya bir hal oldum. bir de özel hastane hemşireler nazınızı çekiyor. ben uyutuulmadan doğuracağımdan  anestezideki iğnnedende korkuyorum mu? iş ciddiye binince korkularımla yüzleştim. oğlumu düşünmeye çalışıp sakinledim. damar yolundan sonra sonda takıldı. ameliyathaneye doğru eşimle birlikte ben tabiki sedyede gitmeye başladık. o ara yakınlarımızda gelmişti. herkes indi aşağıya. ameliyathanenin kapısından girerken eşim benden daha heyecanlıydı. içeride anestezi iğnesinden çok korktuğumu söyledim. onlarda acımayacağını sakin olmamı söyledir ve o ara iğneyi yaptılar boşuna kendimi strese sokmuşum bırakın acıyı iğneyi hissetmedim bile. daha 1 dk geçmedi uyuştum ve operasyon başladı. bana 5 dakika oldu olmadı gibi geliyor bir bebek ağlaması geliyor. tabi o ara doktorumla da konuşuyoruz söylemedi oğlun geldi diye. doktoruma dedim koridordan bebek sesi mi geliyor öyle değişik bir ses ki yakınımda değil gibiydi. doktorumda hayır oğlun oldu dedi. inanamadım bu kadar çabuk mu derken bebeğimi getirip öptürdüler ağzıma dudaklarını değdirdiler yanağını yanağıma yasladılar inanılmaz bir durumdu. rrüyada gibi hissettim kendimi bu kadar çabuk nasıl oldu anlamaya çalıştım. daha sonra bebeğimi götürmüşler ve dışarıda bizimkiler beklerken önlerinden geçerken adımı söyleyip bebeğimi göstermişler eşimde o anı asla unutamam diyerek bana anlattı. bu arada  ben yaklaşık 30-40 dakika içeride kalmışım. lazer ile dikişlerim yapılırken biraz bulantı ve nefes darlığı sorunu yaşadım. ama yine hamile olsam bu yöntemle doğururum. çünkü sonrasında da ne ağrım ne sızım oldu. neyse beni odama götürdüler. sabırsızlıkla oğlumu bekliyorum. ben girdim 2 dakika sonra oğlum geldi. ama bana o süre çok uzun geldi. kucağıma aldım ve emzirmeye çalıştım. sütüm hemen gelmediğinden baya zorlandık. yine de minicik oğlumu kucağıma almak muhteşem bir duyduydu. Allah'ım her isteyene yaşatsın inşallah. bu arada küçük bir not yeni doğuracak ve benim gibi tecrübesiz annelere oğlum 5 günlükken gece ateşlendi. hastaneye gittik bizi yoğun bakıma yatırdılar. gıda azlığından yani açlıktan bebeğim hastalanmış. yavrum üstünden uzak olsun cansız yatıyordu neredeyse kaldıramıyorduk. açlıktan mecali kalmamış. ve ben sürekli emzirmeme rağmen kısa emiyordu 5 dakika falan sonra mememi bırakıyordu bende doyuyır sanıyordum. hem sütüm azmış sanırım hemde yorulduğundan bırakıyormuş. bebeğim o yüzden aç kalmış. bende tecrübesizdim. bilsem mama da verirdim ilk günler hastanede midesine ağızdan hortum vererek mama verdiler. yoksa dediğim gibi mecali de kalmamıştı emmeye. 2 gece yattık. mama ile ayağa kaldırdılar. benimde o ara iyice üzüntüden sütüm kesildi neredeyse. oğlum ellerimden kayıp gidecek diye çok korktum. şükürki taburcu olduktan sonra evde beni emmeyede başladı. size örnek olsun diye özellikle yazdım. kalbinizde şüphe olursa çocuğunuz doymuyor diye sadece birkaç gün mama desteği verin sonra yine mama vermeden emzirirsiniz. sonuçta oğlum iki gün biberonla beslendi ama ardından mememi gayet iyi emdi. anne sütü alması önemli ama bebeğiniz daha önemli. şuanda 52 günlük olduk ve şükür iyiyiz. o iki geceyi hatırlamak bile çok acı verici. işte kızlar bizim hiklayemizde böyleydi. fazlasıyla vaktinizi aldım. hazır oğlum uyumuşken yazayım dedim. hamile arkadaşlarımı Allah ağrısız sancısız kurtarsın inşallah. bebek isteyenlerede en kısa sürede hamile kalmayı nasip etsin inşallah. hoşçakalın...

[°º•✿вoɴcυĸ ɢözlüм✿•º°]

Yazma sırası bize geldi     

24 haziran pazartesi günü.. doktor kontrolümüz vardı sabahtan doktora gittik herşey yolundaydı bebeğim 37+1 günlüktü  3010 gr 49 cm olmuştu.. muayenemiz güzel geçti eve döndük. akşamına şiddetli bi sancıyla kıvranmaya başladım eşimle beraber hemen hastaneye koştuk nst ye bağlandım, dr çatı muayenesi yaptı herşey yolundaydı yalancı sancı dendi evimize geri döndük.. 25 haziran akşamı aynı sancı gene girdi ama gün içerisinde de bebeğimin hareketlerini çok az hissetmiştim ve çok huzursuzdum, lavaboya girdim nişanımın geldiğini gördüm apar topar hastaneye gittik dr yanına girmemiştim dha beklerken suyum geldi  o şaşkınlıkla napıcağımı bilemez halde önce lavaboya gittim sonra dr yanına girdim gene çatı muayenesi oldum gerçekten suyum gelmişti ve 1 cm açıklığım vardı, dr hemen yatış dedi bana bi kağıt verdi 'doğum için yatış 4. kat' yazıyodu  şaşkınlıkla çıkıp eşime kağıdı gösterdim birbirimize bakıp şaşkın şaşkın 4. kata çıktık  o arada annemi aradım dha hiç bişeyim hazır değildi çantam bile yoktu  annemi arayıp söyledim inanmadı  daha gündüz beraberdik kandırma beni dedi  sonra eşimle konuşunca inandı  abimle beraber geldiler, o ara beni odaya aldılar üzerime saçmasapan bişy giydirdiler  tabi bnm sancılarım artmaya başladı ateş basıyo  annemle abim eve gittiler hastane çantamı hazırlayıp getirmeye teyzemlerde onlarla beraber eve gitmişler ordan hep beraber geldiler,eşimin kardeşleri falan geldi ama benm kimseyi görücek halim yok açılmam 2 cm olmuş sancım yetersiz kalıyo diye sunı sancı vermeye başladılar gittikçe dayanılmaz olmaya başladı sancılar herkesi çıkardılar odadan eşim kaldı, annem teyzemler durdular, ertesi güne kadr 2 şişe daha suni sancı  aldım ama açılmam 4 cm den ileri gitmiyodu her saat başı çatı muayenesi yapılıyodu artık perişan olmuştum hem sancıdan hem muayeneden  eşim yanımda sarılıp sarılıp ağlıyodum nolur artık bitsin dayanamıyorum diye  26 haziran akşamı 7 gbi dr geldi   nerdeyse 24 saat olucak daha fazla beklemeyiz bebek için tehlike sezeryana alıcaz yarım saat içinde dedi. O an sancım durdu dünya durdu herşey durdu sanki, yarım saat sonra bebeğime kavuşucaktım karnımın içinde olan şey artık yanımızda olucaktı.. eşimle bakışıyoduk ama ağzımızdan tek bi kelime çıkmıyodu, 10 dk sonra hemşireler geldi hadi artık gidiyoruz dedi.. anneme baktım teyzelerime yakınlarıma aileme bi yandan asansöre doğru gidiyoduk, eşim yanımda ellerimi tutuyodu sımsıkı, ameliyathanenin kapısında ayrıldım hepsinden gözleri dolu dolu bana baktılar arkamdan  ameliyathaneye girdik heycandn ölmek üzeredeydim korkumdan değil bebeğime kavuşmanın heycanı tarifsiz duygusu vardı içimde, dr tam mı yoksa yarım mı diye sordu yarım dedim, belimden bi iğne yapıp belden aşağısını uyuşturdular aradan 15 dk geçti bi ağlama sesi bi çığlık      Allahım o nasıl bi an o nasıl bi ses nasıl bi his anlatamıyorum şu an bile içim bi garip oldu, yeşil örtüye sarılı bi melek getirdiler bana kokusunu çektim içime ohh dünya buymuş heralde dedim ellerine ayaklarına baktım öptüm kokladım aldılar yanımdan  bi an önce ameliyat bitsede yavrumun yanına gitsem diye telaşa girdim, 45 dk ben kaldım içerde çıktığımda gene herkes beni bekliyodu, ilk eşime baktım 'gördün mü onu' dedim, kafasını salladı gözleri dolu dolu öptü beni  yukarı çıktık odamıza 10 dk sonra geldi bebeğim meğer erken doğdu diye kuvze koymuşlar bi sure sonra getirmişler. yavrumu kucağıma aldım byle bi duygu olamaz eşi benzeri tarifi yok,  sen miydim bebeğim aylarca içimde büyüttüğüm beklediğim  Rabbim herkese nasip etsin bu muhteşem duyguyu tek duam bu  daha sonra ilk emzirme ilk temas o kdr özel o kdr farklı anlar ki  2 gün daha kaldk hastanede sonra çıktık.
işte böyle    şu an hem bebeğimi emziriyorm hem bunları yazıyorum o anı yaşadım sanki tekrar  rabbim herkesin yavrusuna sağlık sıhhat versin   

cok güzel anlatmisin cnm  darisi bizim gibi bekleyenlerin basina  bu arada esin niye seninlen ameliata girmedi  benim esim heran yanimdaydi 

[bireylülakşamı]

Bugün annem benim doğumumu anlattı; Bunlar yıllaaar yıllaaar önce , Gece 3 gibi uyanmış annem, sancısı varmış hafiften, bazen artıyomuş, babamı çağırmış, ılık bi duş almış, çantayı almış çıkmışlar, bi arabaya binerken sancı gelmiş şiddetli, bi arabada gelmiş, bide hastanede merdivenlerden çıkarken çok sancılanmış. Sonra annemi yatırmışlar, bi ebe bi temizlikçi kadın varmış, temizlikçi kadın annemin karnına bastırmış bi kere, annem bastırmaaa diye kadını itelerkeeen ben gelivermişim zatenn    
Bu kadar kısa ve kolay bi doğum hikayesi işte, ne güzel doğmuşum demi anneme hiç çektirmeden . 
Aaah ah, darısı bana diye dua etmeye başladım şimdiden. Benim kızımda böyle bi çırpıda geliverir inşallah.
İnşallah hepimiz kolay doğumlar atlatırız kızlar