İYİ BİR ANNE DEİL MİYİMMM YARDIMMM

[tubali]

TESEKKUR EDERİM FISTIK...
OYLE GUZEL KARARSIZ KARANLIGIMIN IŞIGI OLMUŞSUN Kİ...
MÜKEMMEL TERCÜMAN OLMUŞSUN TUM SORULARIMA...
COOOKK AMA COOOK TESEKKUR EDERİMMM CANIMMM....
BEYNIMDEKİ HERSEYİ YANITLAMIŞSIN DOGRU CUMLELERLE....
EVET ANLATTIKLARININ HEPPSİ DOGRUUU....
BİKAÇ GUN OLDU DENİYORUM SİNİRLENMİORUM OGLUMA..
BNMLE DAHA COOK ZAMAN GECİRMEK İSTİOR OGLUM CUNKU ONUNLA OYUN OYNADIGIM ZAMN YUUZUME BAKIP GULUMSUYOR BANA...
YUZUME VURUYOR HALA GALİBAA BUNU OYUN OLARAK ANIMSIYORRR...
SOZ VERDİM ARKADASIM SİNİRLENMEK YOK ARTIKKK...CUNKU  BEN ANNE OLDUM ARTIKK...VE OGLUM EGER BENİM CANIMIN ACIDIGINI BİLSE UZULDUGUMU BİLSE EMİNİM YAPMAZ BUNLARII...
BUNLARI DUSUNME FIRSATI BULDUM ARKADASIMMM... BEN EGİTMEN OLUCAM TABİKİİİ.... ONUN DAHA HİCNBİSEYDEN HABERİ YOOOK DEİİLMİİİ???
KİB FISTIKKK...TEKRAR TESEKKUR EDERİM ARKADASIMMM

[fıstık]

rica ederim canım yardımcı olabildiysem ne mutlu

hepimiz ilk defa anne olduk ve herşeyi yavaş yavaş bizde onlarla birlikte öğrenicez tek yapmamız gereken sakin olmak sadece

herşeyi serbest bırakamayız o zaman ilerde önüne geçilmez bir hal alır o yüzden doğruyu sadece sakin bir dille anlatmamız lazım hepsi bu

[paçi&uşak=bebek]

tubalicim bence çocuklara sinirli kızgın olmayı biz öğretiyoruz benim bebeğim 2 aylıkken bi rahatsızlık geçerdim ve oğlum çok ağlıyodu bende ona bağırdım bi sus die inanırmısın bebeğim ogün süt içerken bana hiç bakmadı hiç gülmedi bebekler herşeyin çok güzel farkında oluyolar onlara kızgınlık anında yada sinirli olduğumuz zaman gösterdiğimiz tavırları onlarda bize gösteriyolar yani onlara biz öğretiyoruz biraz zor ama çocuklarımıza karşı sabırlı anlayışlı hoşgörülü olmalıyız

[--elif--]

kızlar ya bende aynı dertten muzdaribim gerçi sorunlarımız tam olarak aynı olmasada kısmen aynı
kızım 8. ayında ve ben ona karşı sabırlı olamıyorum bu beni çok üzüyor 
çok huysuz hiçbir sıkıntısı yokken ağlıyor,sürekli kucak ve ilgi istiyor,yemek yediremiyorum,emziremiyorum,uyutamıyorum  ve daha bi sürü şey anlatmakla bitmez herşeyimiz problem
ve bende bunlara katlanamıyorum konuşuyorum canım,bitanem ,meleğim diye uyutmaya çalışıyorum daha fazla çığlık atıyor onu sakinleştiremiyorum ve en sonunda şartellerim atıyor bağırıyorum ve kızdığım anda sesini kesiyor yüzünü dönüp yatıyor
ama biliyorumki yanlış bir yaklaşım
çünkü o herşeyin farkıında babası bütün gün evde ve çok sabır gösteriyor ona
dolayısıyla babasını istiyor artık bana gelince ağlıyor beni yittiriyor
buda beni üzüyor 
ne yapmam lazım ona nasıl davranmam lazım yardımınıza çok ihtiyacım var lütfen akıl verin

[paçi&uşak=bebek]

benim bebeğim daha küçük fazla mızmzlığı yok oyüzden ilerde nasıı bi anne olurum bilmiyorum ama bazen özellikle işimin olduğu zaman ağlıyo yanına gidince susuyo bütün işimi gücümü biraz erteliyorum ertelemeliyiz de çünkü onların bize ihtiyacı var çok sıkkın olduğumuz anlarda şöyle düşünmeliyiz onun bana ihtiyacı var beni istiyo beni seviyo benim ilgime muhtaç ve özellikle gözlerine bakın nasıı masum işte ozaman kızamıyosunuz arkadaşlar iş sıkıntı hep var ama bebeğimizin bu günleri bidaha gelmicek tadını çıkartalım onlar bizim ballarımız  etrafımda okadar çocuk isteyipte sahip olamayan varki bebeğime kızmak sinirlenmek bana nankörlük gibi geliyo Yaradanım onları bize bağışlasın  hee tabi bizde insanız napalım bazen  bol bol dua edelim dayanma gücü isteyelim

[ceylin eslem]

ben henüz anne değilim anne adayıyım.bu konu hakkında belki çok fazla tecrübem yok ama ablamın yanında çok kaldım onların yaşadıklarına çok kez şahit olmuşumdur.ben birazda bebeğin karakteriden kaynaklandıgını düşünüyorum mesela ilk kızı çok içli çabuk alınan bir çocuktur.bazı şeyler yaşıyorlardiki, mesela yegenime bağardığında onu tokatladıgında poposunda el izi çıkacak kadar şiddetli vurduğunda sinirimden gözlerim dolardı sabiye nasıl kıyıyor diye bağarırdım ablama.bazen içimden ne canavar anne derdim.önce sabır gösterir sesini çıkarmazdı sonra sabır sabır yetti beee derdi bir patlardı çocuğa.mesela diyelimki yemek yemiyo tatlı tatlı ikna etmeye çalışırdı benim yeğende ağzından çıkarır koltuga tükürürdü o zaman mesela çıldırırdı.bebekliğinden beri yeğenim yemek yemekten nefret eder hep yemekleri sorunlu olmuştur ablamı çileden çıkarmıştır.şimdi 8 yaşında yeğenim babası hiç kıyamaz kızına annesiyle yemek istemediğinden sanırım,adamcağız sabah kalkar kızının kahvaltısını hazırlar yedirir ondan sonra işine gider.ablam hiç şöyle bu durumun kendisinden kaynaklandığını düşünmez kendine toz kondurmaz asla.ben onun için elimden geleni yapıyorum o yeterki istesin yesin onun için alamayacağım yapamayacağım şey yok der.
sonra 2.kızı dünyaya geldi yeme konusunda onda hiçbir problem yaşamadı 4 yaşında şimdi iştahı çok yerinde .muamaleyse aynı muamele ama birazda bebeğin karakteri ,yapısından dolayı diye düşünüyorum.büyük kızına bağarsın gider odaya içli içli ağlar,küçüğüne bağarsın aynı şekilde annesine bağırır yağacağını gene yapar.ne bilim bu işler biraz karışık.inşallah yakında bende anne olacağım ama asla ablamın kızlarına davrandığı gibi davranmayacağım.

[gülay t.]

kızlar ya bende aynı dertten muzdaribim gerçi sorunlarımız tam olarak aynı olmasada kısmen aynı
kızım 8. ayında ve ben ona karşı sabırlı olamıyorum bu beni çok üzüyor 
çok huysuz hiçbir sıkıntısı yokken ağlıyor,sürekli kucak ve ilgi istiyor,yemek yediremiyorum,emziremiyorum,uyutamıyorum  ve daha bi sürü şey anlatmakla bitmez herşeyimiz problem
ve bende bunlara katlanamıyorum konuşuyorum canım,bitanem ,meleğim diye uyutmaya çalışıyorum daha fazla çığlık atıyor onu sakinleştiremiyorum ve en sonunda şartellerim atıyor bağırıyorum ve kızdığım anda sesini kesiyor yüzünü dönüp yatıyor
ama biliyorumki yanlış bir yaklaşım
çünkü o herşeyin farkıında babası bütün gün evde ve çok sabır gösteriyor ona
dolayısıyla babasını istiyor artık bana gelince ağlıyor beni yittiriyor
buda beni üzüyor 
ne yapmam lazım ona nasıl davranmam lazım yardımınıza çok ihtiyacım var lütfen akıl verin

Ebrarcım annelik tam da böyle zamanlarda belli oluyor bence. Ben çocukken annem bana bağırdığında veya terlik fırlattığında falan ne biçim anne bu derdim. Çocuk aklıma göre anne demek ne olursa olsun çocuğuna anlayışlı ve sabırlı davranmak demekti. Ve şimdi ben kızıma bazen sesimi yükselttiğimde onun yüz ifadesi değişip üzüldüğünde hemen aklıma o günler geliyor.

Ne olursa olsun bebeklerimiz olumsuz muameleyi hak etmiyor. Çünkü çok küçükler, çok acizler, bizden başka kimseleri yok ve bize düşen zaman zaman çok zor olsa da derin bir nefes alıp sabretmek. Çok sinirlendiğinde mümkünse onu yatağına bırakıp yanından bir süre ayrıl ve sakinleşmeye çalış. Çünkü sinirlenip bağırmaya başlayınca insan sakinleşmekte güçlük çekiyor. Fırsat buldukça sevdiğin şeyleri yaparak kendini mutlu etmeye çalış ki tahammül gücün biraz daha artsın. Babası evde olduğunda ona verip farklı şeylerle ilgilenebilirsin mesela , dışarıya çıkarsa bir süreliğine bile olsa senin için değişiklik olur.

Annelik çok zormuş bu kadarını beklemiyordum. Bazen gerçekten iflahı kesiliyor insanın hele de emekleme dönemi , diş dönemi falan insana kök söktürüyor. Ama bu yavrucakları biz istedik ve Rabbimiz de verdi çok şükür şimdi bu emanetlere en iyi şekilde bakmak boynumuzun borcu.

[βαlκιz]

of of ben bi ara deliriyorum sanıyodum
arada yine beni çileden çıkarıyolar ama hemen kaçıyorum yanlarından
onlara bagırmim sinirlenmim diye
ama bi ara gerçekten çok kötü olmuştum çok bagırıyordum
ve bikaç kere ellerine vurmuştum aglamışlardı
oan dünya başıma yıkılıyodu sanki bende aglıyodum onlara sarılıp yatıyordum hiç bi iş yapmıyordum sizden önemli degil hiç bişey diyodum
artık kesinlikle vurmuyorum
ama sesim çok yükseliyo canımı okuyolar ikisi iki taraftan allahım yardım et diye bagırıyorum evdee  sakinleştirici ilaçlar alsam uyutur diye almıyorum
çok sinirlenirsem sıkılırsam hemen uzanıyorum yataga geliyolar yanıma yüzümü kapatıyorum küstüm size diyorum açmıyorum
zorla açıyolar  anlatıyorum üzüldüm yapmayın diye onlarda üzülme numarası yapıp yüzlerini kapatıyolar  allahım inş. iyi anne olurum yaptıklarım kötü anne anlamına gelmez inş. diye dua ediyorum allahım sabır versin hepimize
insanız sonuçta kimde peygamber sabrı varki

[мiŁenα.]

kızlar ya bende aynı dertten muzdaribim gerçi sorunlarımız tam olarak aynı olmasada kısmen aynı
kızım 8. ayında ve ben ona karşı sabırlı olamıyorum bu beni çok üzüyor 
çok huysuz hiçbir sıkıntısı yokken ağlıyor,sürekli kucak ve ilgi istiyor,yemek yediremiyorum,emziremiyorum,uyutamıyorum  ve daha bi sürü şey anlatmakla bitmez herşeyimiz problem
ve bende bunlara katlanamıyorum konuşuyorum canım,bitanem ,meleğim diye uyutmaya çalışıyorum daha fazla çığlık atıyor onu sakinleştiremiyorum ve en sonunda şartellerim atıyor bağırıyorum ve kızdığım anda sesini kesiyor yüzünü dönüp yatıyor
ama biliyorumki yanlış bir yaklaşım
çünkü o herşeyin farkıında babası bütün gün evde ve çok sabır gösteriyor ona
dolayısıyla babasını istiyor artık bana gelince ağlıyor beni yittiriyor
buda beni üzüyor 
ne yapmam lazım ona nasıl davranmam lazım yardımınıza çok ihtiyacım var lütfen akıl verin

Ebrarcım annelik tam da böyle zamanlarda belli oluyor bence. Ben çocukken annem bana bağırdığında veya terlik fırlattığında falan ne biçim anne bu derdim. Çocuk aklıma göre anne demek ne olursa olsun çocuğuna anlayışlı ve sabırlı davranmak demekti. Ve şimdi ben kızıma bazen sesimi yükselttiğimde onun yüz ifadesi değişip üzüldüğünde hemen aklıma o günler geliyor.



Annelik çok zormuş bu kadarını beklemiyordum. Bazen gerçekten iflahı kesiliyor insanın hele de emekleme dönemi , diş dönemi falan insana kök söktürüyor. Ama bu yavrucakları biz istedik ve Rabbimiz de verdi çok şükür şimdi bu emanetlere en iyi şekilde bakmak boynumuzun borcu.

Ne olursa olsun bebeklerimiz olumsuz muameleyi hak etmiyor. Çünkü çok küçükler, çok acizler, bizden başka kimseleri yok ve bize düşen zaman zaman çok zor olsa da derin bir nefes alıp sabretmek. Çok sinirlendiğinde mümkünse onu yatağına bırakıp yanından bir süre ayrıl ve sakinleşmeye çalış. Çünkü sinirlenip bağırmaya başlayınca insan sakinleşmekte güçlük çekiyor. Fırsat buldukça sevdiğin şeyleri yaparak kendini mutlu etmeye çalış ki tahammül gücün biraz daha artsın. Babası evde olduğunda ona verip farklı şeylerle ilgilenebilirsin mesela , dışarıya çıkarsa bir süreliğine bile olsa senin için değişiklik olur.

gülaycım ne güzel anlatmışsın..onlar daha çok küçük bağırmaktan anlamaz ki..

sadece psikolojisi bozulur bence..

sınırlenince yatagına bırakıp derin derin nefes alıp başka odada sakinleşmek en güzeli

[--elif--]

kızlar ya bende aynı dertten muzdaribim gerçi sorunlarımız tam olarak aynı olmasada kısmen aynı
kızım 8. ayında ve ben ona karşı sabırlı olamıyorum bu beni çok üzüyor 
çok huysuz hiçbir sıkıntısı yokken ağlıyor,sürekli kucak ve ilgi istiyor,yemek yediremiyorum,emziremiyorum,uyutamıyorum  ve daha bi sürü şey anlatmakla bitmez herşeyimiz problem
ve bende bunlara katlanamıyorum konuşuyorum canım,bitanem ,meleğim diye uyutmaya çalışıyorum daha fazla çığlık atıyor onu sakinleştiremiyorum ve en sonunda şartellerim atıyor bağırıyorum ve kızdığım anda sesini kesiyor yüzünü dönüp yatıyor
ama biliyorumki yanlış bir yaklaşım
çünkü o herşeyin farkıında babası bütün gün evde ve çok sabır gösteriyor ona
dolayısıyla babasını istiyor artık bana gelince ağlıyor beni yittiriyor
buda beni üzüyor 
ne yapmam lazım ona nasıl davranmam lazım yardımınıza çok ihtiyacım var lütfen akıl verin

Ebrarcım annelik tam da böyle zamanlarda belli oluyor bence. Ben çocukken annem bana bağırdığında veya terlik fırlattığında falan ne biçim anne bu derdim. Çocuk aklıma göre anne demek ne olursa olsun çocuğuna anlayışlı ve sabırlı davranmak demekti. Ve şimdi ben kızıma bazen sesimi yükselttiğimde onun yüz ifadesi değişip üzüldüğünde hemen aklıma o günler geliyor.

Ne olursa olsun bebeklerimiz olumsuz muameleyi hak etmiyor. Çünkü çok küçükler, çok acizler, bizden başka kimseleri yok ve bize düşen zaman zaman çok zor olsa da derin bir nefes alıp sabretmek. Çok sinirlendiğinde mümkünse onu yatağına bırakıp yanından bir süre ayrıl ve sakinleşmeye çalış. Çünkü sinirlenip bağırmaya başlayınca insan sakinleşmekte güçlük çekiyor. Fırsat buldukça sevdiğin şeyleri yaparak kendini mutlu etmeye çalış ki tahammül gücün biraz daha artsın. Babası evde olduğunda ona verip farklı şeylerle ilgilenebilirsin mesela , dışarıya çıkarsa bir süreliğine bile olsa senin için değişiklik olur.

Annelik çok zormuş bu kadarını beklemiyordum. Bazen gerçekten iflahı kesiliyor insanın hele de emekleme dönemi , diş dönemi falan insana kök söktürüyor. Ama bu yavrucakları biz istedik ve Rabbimiz de verdi çok şükür şimdi bu emanetlere en iyi şekilde bakmak boynumuzun borcu.

gülaycığım hakkaten çok güzel anlatmışsın cvbın için teşekkür ederim cnm   
ama artık eskisi gibi değilim inş.
kızıma karşı daha sabırlıyım
ona kızmak bağırmak yerine karşımda büyük biri varmış gibi konuşuyorum onunla 
yada dediğiniz gibi çok sinirlenirsem bağırmıyorum yoksa kesinlikle sakinleşemiyorum
babasına veriyorum genellikle çok yorunca beni zaten artık eskisi gibide değil büyüdü biraz oyuncaklarıyla oynuyor,aqrkamızdan geliyor emekleyerek
sürekli kucak isteyen zor günleri geçti şükür
aslında bende sabır yok gittikçe düzeliyor inş.
akıllı bir kız olma yolunda adımlar atıyor    

[мiŁenα.]

en iyisi canım onlar daha küçücük şimdiden bağırmaya başlarsak ilerde neler olur

en iyisi konuşarak halletmek

ben ilerde bağırmak yerine ceza uygulicam..

hem kendimi strese sokmicam hemde oğluşumu sevdiği şeylerle cezalandırıcam ki değer bilsin..

bağırır çağırır döversem ona EN BÜYÜK KÖTÜLÜĞÜ yapmış olurum

[Lă_Tăhzen!]

bende cok asırı sınırlıyım kızıma ilk baslarda cok sabırlı davranıyodum sınırımı ya esımden yada baska bıselerden cıkarıyodum daha sonra kızım mızmızlandıgında veya gecelerı uyumadıgında ona bagırmaya basladım kızıdıgımı bellı etmeye basladım tabı sonrasında cok pişman oluyodum gecen gun yıne aglıyodu bende bagırdım yeter ya ne dır bu falan sus artık cocouk bıraz sustu ve daha degısık bı sekılde aglamaya basladı kızıdıgmı anladı ve kucagıma aldım sakınlestırmeye basladım tamam bıtanem sana demedım canım kızım falan bayagı bıseyler saydım susutu kafasını omzuma falan koydu acayıp duygulandırdı benı o halı dedım cocouklar ne olursa olsun anlıyolar sevıkdlıklerınıde sevılmedıklerınıde ogundur daha sakınım onlar bebek sonucta  bızı sınır etmek ıcın aglayıp sızlamıyolar ama 7 gun 24 saat onlarla ılgılendıgımız için bıyerden patlıyor malesef insanız sonucta ilerisi içinde ben kızıma asla kızmam v.s gibi bisey soyleyemem uygun dılle anlatılacak zamanlar olur volun yukseltıldıgı zamnlar ama şıddete şiddetle karsıyım

[тнє ρяιη¢є σƒ му нєαят]

bebeklerimiz birer melek ve meleklerinde koruyucu melekleri bizler anneleri var..eğer biz onlara anlayışlı davranmasak sabır uygulamazsak nerde kalıyor bizim anneliğimiz?herkes anne olamıyor diye boşuna dememişler ! Oğluma geldiği günden şu zamana kadar sadece bir kez "Napıyorsun ?"diyerek sesimi yükselttim.Allahım o vicdan azabımı pişmanlığımı anlatamam.O benim canım ben can verdim Allahın en büyük nimeti ben nasıl sesimi yükseltirim diye kendi kendimi yedim beraber ağladık oğlumla  O gün bugündür kendimi frenliyorum ağladığında huysuzlandığında sadece kucağıma alıp sarıp sarmalıyorum içime sokasım geliyor sevgimden gözümden yaş geliyor ve onu anlıyorum..Oğlum olmadan nefes alamayacağımın bilincindeyim ve onun kıymetini biliyorum.İlerleyen zamanlarda ise onun dilinden konuşarak ve muhakkak anlatarak yapmaması gereken şeylerin olduğunu anlatacağım.Eskidenmiş "sen küçüksün anlamazsın sus otur oturduğun yere."demek.Artık büyük insan gibi karşımıza alıp konuşmamız gerekiyor en akıllıca yol budur 

[tubali]

haklısın gozdecimmm....
bnde sesimi yukselttiktensonra coookk ama coookk pişmannoluorumm  geceleri  uyku gırmioo gozumeee....
ama bazen kendimi frenleyemiorummm  maaleseff....
ama artıkk sesimi yulseltmiorum yukseltmemeye calısıorumm ogluma karsı....
annelikk kolay deill...
oglumu seviosammm onu uzmemem gerekiorrr

[тнє ρяιη¢є σƒ му нєαят]

haklısın gozdecimmm....
bnde sesimi yukselttiktensonra coookk ama coookk pişmannoluorumm  geceleri  uyku gırmioo gozumeee....
ama bazen kendimi frenleyemiorummm  maaleseff....
ama artıkk sesimi yulseltmiorum yukseltmemeye calısıorumm ogluma karsı....
annelikk kolay deill...
oglumu seviosammm onu uzmemem gerekiorrr

evet tatlım dünyanın hem en muhteşem duygusu hemde enzor görevi bebeklerimize sevgimiz bizleri törpüleyecek..