29 Mart , 2024, 02:54:12

Haberler:

www.herseyibilen.co Durma! Merak ettiğin her konuda her soruyu sen de sor!


yaşlara göre baba kız diyalogları

Başlatan yeşil, 10 Ocak , 2008, 21:47:32

« önceki - sonraki »

yeşil

 
Yeni doğduğunda:
Baba: Ne kadar da güzel. Şimdi, bu küçücük şey benim kızım mı? Gözleri de  bana ne kadar çok benziyor.
Kızı: Bu gözlerini benden hiç ayıramayan adam, babam olsa gerek.



5 yaşında:
Baba: Prensesim benim, güzel kızım. Söyle bakalım baban sana ne alsın?
Kızı: En çok babamı seviyorum. Babam, niye annemle uyuyor? Hep benimle uyusun, başka kimseyi sevmesin.



10 yaşında:
Baba: Gittikçe yaramaz oluyor, kime çekti bu kız?
Kızı: Ben babama aşığım. Büyüyünce babam gibi bir erkekle evleneceğim. Babam bu ay harçlığımı arttırır mı acaba? 



15 yaşında:
Baba: Ne kadar da çabuk büyüdü. Eve de gittikçe geç kalmaya başladı, bu  gidişle başına kötü bir şey gelecek. Sanırım, daha sert konuşmalıyım! 
Kızı: Babam yüzünden arkadaşlarımla istediğim gibi zaman geçiremiyorum  Bana  baskı uygulamasından nefret ediyorum. Ne zaman özgür olacağım? Büyüdüğümü kabullenmek istemiyor...



20 yaşında:
Baba: Artık sözümü dinlemiyor. Benden giderek uzaklaşıyor. Kendi parasını da kazanmaya başladı ya, bana ihtiyacı kalmadı tabii. Uzun zamandır aramızda tatlı bir-iki laf geçmiyor. Zaten evi de sürekli erkekler arıyor. Galiba kızım elden gidiyor.
Kızı: Her dediğime alınıyor, beni bir türlü anlamıyor. Hele geçen gün giydiğim mini eteğe karışmasına ne demeli? Evden ayrılıp, kendi hayatımı kurmalıyım.  Artık, çocuk muamelesi görmekten bıktım!



25 yaşında:
Baba: Bir gün bunun olacağını biliyordum. İşte evleniyor! Zaten aramız  eskisi gibi değildi. Şimdi bir de kocası var. Prensesim beni terkediyor.
Kızı: Böyle bir günde bile o mutsuz ifadeyi takınmasının ne lüzumu var  ki?  Biliyorum, sevdiğim adamı bir türlü içine sindiremedi. Bu yüzden yapıyor. Kendi  hayalindeki damat değil ya! Sanki birlikte yaşayacak olan kendisi.



30 yaşında:
Baba: Çok az görüşüyoruz. Daha sık biraraya gelsek ne iyi olur. Hem  torunlarımı da özlüyorum. Kendi arkadaş çevrelerinden fırsat bulup da bize  gelemiyorlar ki...
Kızı: Babamları da çok ihmal ediyorum galiba. Yine telefonda sesi üzgün  geldi. En iyisi hafta sonu onlara sürpriz yapmak.



40 yaşında:
Baba: Kızım benim entellektüel düzeyimi yeterli bulmuyor. Ona göre çağın gerisinde düşünüyorum. Oysa, küçükken derslerine hep ben yardım ederdim. Çözemediği bütün problemleri bana sorardı. Şimdi beni beğenmiyor. Bir daha onunla asla politik tartışmalara girmeyeceğim.
Kızı: Babam giderek çocuk gibi davranıyor. Sürekli birşeylerden  yakınıyor. Gerçi son zamanlarda sağlığı da iyi değil ama... Ya, ona bir şey  olursa? Zaten hiçbir zaman dilediği gibi bir evlat olamadım.



45 yaşında:
Baba: Kızımın mutlu bir yuvası olması ne güzel. Gözüm arkada gitmeyeceğim. Her şeyi kendi başardı. Onunla gurur duyuyorum. 
Kızı: Babam için çok endişeleniyorum. Onu kaybetmeye hazır değilim. İlaçlarını da hep ihmal ediyor. Allah'ım onu benden alma!



50 yaşında:
Baba: Dünyada mutlu kal kızım!
Kızı: Seni çok özleyeceğim ve arayacağım babacığım. Şimdi ben kime danışacağım, bana kim yardım edecek? Ne olur gittiğin yerde çok mutlu ol. Ve lütfen, hep yanımda olduğunu hissettir. Ne bileyim; arada sırada işaretler yolla mesela. Ah babacığım! Sensiz nasıl yaşayacağım?



55 yaşında:
Kadın: Sen gideli, seni daha iyi anlıyorum babacığım. Keşke seni hiç  üzmeseydim, demeyeceğim, çünkü "keşke"lerin hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini biliyorum. Yine de beni duyuyorsan, lütfen seni üzdüğüm her gün için çok  ama çok pişman olduğumu bil, olur mu?


sevda

Bu yazıyı biliyorum çok hoşşş ama bunun erkek versiyonuda vardı sanırımm... ;)


oozge

15 yaşında:
Baba: Ne kadar da çabuk büyüdü. Eve de gittikçe geç kalmaya başladı, bu  gidişle başına kötü bir şey gelecek. Sanırım, daha sert konuşmalıyım! 
Kızı: Babam yüzünden arkadaşlarımla istediğim gibi zaman geçiremiyorum  Bana  baskı uygulamasından nefret ediyorum. Ne zaman özgür olacağım? Büyüdüğümü kabullenmek istemiyor...




kendı cocuklugum geldı aklıma ama henuz 20 yaşların dönemındeyıs ılerısını yaşamadık bılemeyız
babamla annem kdr  samimi degılımm ama  Allahım hıcbızaman basımızdan eksık etmesınn :amin:

Esen

Bu yazi beni kopardi ya hemserim mahfoldum yani aglamakdan coooook güzelmis....Helede benim gibi gurbette onlarsiz yasamak o kadar zorki,zaten cok özledim simdi dahada kötü oldum...Allah onlari basimizdan eksik etmesin  :amin:

bal küpü

ÇOK GÜZEL Bİ YAZI EŞİME OKUDUM ÇOK DUYGULANDI

ARMAĞAN

14 GÜNLÜK BEBEKTİM BABAMI KAYBETTİĞİMDE. DOLAYISIYLA ONUNLA HİÇBİRŞEYİ BİREBİR PAYLAŞAMADIK. KÜÇÜKKEN ABİME BABA DERDİM BEN HEP. HAA BİRDE SOKAKTAN GEÇEN ADAMLARA. BABA KELİMESİ BANA O KADAR UZAKKİ, HİÇ KULLANMADIĞIM BİR KELİME. EVLENDİĞİMDE EŞİMİN BABASINA NASIL HİTAP EDECEĞİM DİYE DÜŞÜNÜRDÜM HEP. AMA UMDUĞUM GİBİ OLMADI. GERÇEK BABAM GİBİ SAĞOLSUN.  :love9: :love9: :love9:

DİLVİN

GERÇEKTEN SÜPER Bİ YAZIYMIŞ
BENDE HİÇ BABA DİYEMEDİM
KEŞKE BABAM OLSAYDIDA ONA DOYASIYA SARILSAYDIM
AMA ARMAĞANIN DEDİĞİ GİBİ
KAYINBABAM GERÇEK BABAM GİBİ
SEVGİSİNİ HEP GÖTERİYOR BANA
***********************************************************************************
İnsanların konuşmayı bilecek kadar akıllı, susmayı bilecek kadar zeki olmamaları ne büyük bir talihsizlik

ARMAĞAN

SELCANCIM SENİNLE KADERİMİZ AYNI GALİBA

DİLVİN

EVET ARMAĞAN
HER NE KADAR KAYIN BABAM SEVGİSİNİ GÖSTERSEDE BANA
BEN EN ÇOK İÇİMİ ÇEKE ÇEKEEE BABAMMM
CANIM BABAMM DEYİP SARILMAK İSTERDİM BABAMA
***********************************************************************************
İnsanların konuşmayı bilecek kadar akıllı, susmayı bilecek kadar zeki olmamaları ne büyük bir talihsizlik

sedefsahin

bende babamı cok sevıyorum
u yazı benıde aglattı helekı hamıle hamıle zaten aglamaklıyım tuz bıber oldu:)
merhabalar

can yine cannnn

selcan ve armağan'cım bende sizinle aynı kaderi paylaşıyorum 11aylıkken babamı kaybetmişim baba sevgisi hiç tatmadım ama dahada kötüsü 15 yaşındaykende annemi kaybettim cnm birtanecik ablam büyüttü ona çok şey borçluyum.kayınpederim olur ona baba derim diye düşünürdüm ama eşiminde babası yok malesef.
can dediklerim....

ARMAĞAN

MERHABA CANIM. BİZ BABA GÖRMEDİK. ALLAH YAVRULARIMIZI BABASIZ BIRAKMASIN İNŞALLAH  :amin:

can yine cannnn

merhaba amin armağancım evlatlarımız analı babalı büyür inşallah inanki çok zor her ikisininde olmayışı :crybaby2: :crybaby2:
can dediklerim....

ARMAĞAN

SENİ ANLIYABİLİYORUM NERMİNCİM. ALLAH YARDIMCIN OLSUN, SENİN DURUMUN DAHA ZOR.  ÖNCELİKLE BABANIN ACISINI EN AZINDAN HATIRLAMIYORSUN AMA ÖMÜR BOYU BİR EKSİKLİK OLARAKDA HİSSEDECEKSİN. AMA 15 YAŞINDAYKEN DE ANNENİ KAYBETMEN ÇOK DAHA ZOR. ALLAHIM EVLATLARIMIZIN YAZILARINI GÜZEL YAZSIN İNŞALLAH. :amin: :amin: