Show posts
Pırıl pırıl güneşli, sıcacık bir yaz günü otobüsle Çeşmeye gidiyorduk İzmir Körfezine yaklaşınca pis bir koku tüm otobüsü sardı.Hepimiz yüzümüzü buruşturarak ve söylenerek mendillerle burunlarımızı kapattık.Güzelim Körfez kanalizasyona dönmüştü.
Beş yaşındaki oğlum Mert, kokuyu dutmamış gibi rahat rahat oturuyordu.
Oğlum al şu mendili burnunu kapa.kokuyu duymadın mı?deniz lei gibi kokuyor baksana dedim.
Oğlum ağzının kenerını sper ederek:
Sus anne.Kimse duyması.Deniz kokmuyor.Ben pırt yaptım.O kokuyor dedi.
bir yandan onu kucaklayıp öperken bir yandan da gülmekten gözlerimden akan yaşları siliyordum.
Beş yaşındaki oğlum Mert, kokuyu dutmamış gibi rahat rahat oturuyordu.
Oğlum al şu mendili burnunu kapa.kokuyu duymadın mı?deniz lei gibi kokuyor baksana dedim.
Oğlum ağzının kenerını sper ederek:
Sus anne.Kimse duyması.Deniz kokmuyor.Ben pırt yaptım.O kokuyor dedi.
bir yandan onu kucaklayıp öperken bir yandan da gülmekten gözlerimden akan yaşları siliyordum.
?yardım edin nolur 
: 
