panik atak ya da anksiyete olan hamileler

Başlatan rukiyeylmz, 15 Haziran , 2012, 23:38:57

« önceki - sonraki »

ƓĤ♡SƬ

canım bendede anksiyete bozukluğu tanısı var...
uzun zamandır gerçi gitmiyorum ama yakında tekrar başlayacam psikologlardan yardım almaya.ben tanı konulduğunda 6 ay ilaç tedavisi oldum. doğuma gelince ben sezaryan oldum. ama benim mecburi sezaryandi.
sezaryan sırasında kızımı alıp acil kuveze koyduklarında benim atak oldu. doktor hemen oksijen maskesi ile birazda sakinleştirici yaparak atağı durdurdu. ama boğulur gibi oldum. hamileleiğim boyuncada bol bol kalp sıkışması nefes alamama gibi durumlar devam etti.
bazen diyorum ki iyiki sezaryan olmuşum heralde normal doğum yapamazdım ...
benim anksiye aşırı derece kuşku ile baş gösteriyor.şüphe beni yer bitiriyor
<a href="http://lilypie.com/"><img src="http://lagf.lilypie.com/3AfJp3.png"; width="400" height="80" border="0" alt="Lilypie Angel and Memorial tickers" /></a>

rukiyeylmz

Alıntı yapılan: <<<betty>>> - 20 Haziran , 2012, 18:37:03
canım benim Allah senden de razı olsun  :opucuk:
inan bu hastalığı yaşayanlar anlar sadece birbirini, eşimde en başlarda reddetmişti benim hastalığımı,
hatta hamileliğimin başında sen normal doğum yapamazsın canım, hiç kolay değil normal doğum, hem bak etrafımızdaki herkes sezeryan,
hiçbirşey olmuyor, onlarda kavuşuyorlar bebeklerine derdi. neyse ben onu normal doğum istediğim konusunda ikna ettim çünkü ben asıl sezeryandan korkuyordum, dikişler - narkoz  :honk: etrafımdaki doğum yapmış veya ameliyat olmuş insanların narkozdan sonra ayılamamaları mide bulantısı kusma yaşamaları beni daha çok korkutuyordu, çünkü benim ataklardaki en büyük sıkıntım mide bulantısı  :sad1:
eşimi de bu konuda ikna ettim, dr.um da (Allah bin kere razı olsun ondan) bana inandı yapabilirsin dedi.
canım en başta şunu söyliyim; benim doğumumu kendinle kıyaslama sakın. çünkü biraz zor ve uzun geçti benim sancılarım.
bebeğim gelmemişti benim 41+6 da hastaneye gece, 11 de lağman yapıldı, 12 de rahmime bir ilaç kondu ve kendi sancılarım başladı hafif,
gece 4 de tekrar ebe kontrol etti, açılma başlamış yeniden ilaç vermeye gerek yok dedi, nst ye bağladılar, ooo şiddetli sancılar gözüküyor dedi, o saate kadar inanılmaz bir 4 saat geçirdim atakla uğraşıyordum resmen, neyse ebe şiddetli sancı değince bana bi güç geldi, aaa dedim ben pek bişey hissetmiyorum ne güzel ozaman dedim ve atağım hafif hafif geçmeye başladı, saat 6 gibi artık sancılar dakika da gelmeye başlamıştı, koridora çıkmıştım yürümek için ama yürüyemedim odaya geri döndük annemle, ebe geldi, tamamdır artık sabırlı olucaksın çünkü ağrılar gitgide şiddetlenecek dedi, devamlı dua ediyordum annem ve eşimde aynı şekilde, dediğin gibi tevekkül sadece gerisi boş...
vee gitgide şiddetlendi, ama açılmam durdu sabah saat 10 da, rahim açıcı iğne yaptılar 4 defa, kolay değildi ağrılar ama Rabbim dayanma gücünü veriyor işte, öğlen tam 12 de de kızım dünyayageldi çok şükür  :love9: son 12 saatimden sonra yeniden doğdum inan bana, doğumhanede artık yalvardığımı hatırlıyorum dr.uma, ben ıkınamıyorum siz çıkarın diye  :ehi: dr.umda 10 dakika sonra yaşadığın herşeyi unutucaksın dedi ve inan öyle oldu, her acı ağrı bıçak gibi kesildi ve yürüyerek odama girdim  :hieyt:  :hieyt:
istediğim en büyük şeyi başarmıştım, çok mutluydum çok gururluydum, eşim başardın hayatım başardın diyordu başımda, odaya girdiğimde herkes bana şaşkınlıkla bakıyordu, doğumhaneye giderken ağlaya bağıra giden ben, güle oynaya resmen yeniden doğmuş gibi gelmiştim 2 saat sonra... inan bu mutluluğa değer canım, sakın kendini güçsüz görme (ben öyle yaptım çünkü) ozaman bebeğine uzaklaşıyorsun çünkü...
ben normal doğumu çok istediğimden hep yürüdüm son haftalarda, hergün 2 defa sıcak duş aldım, hamama bile gittim artık doğum olsun diye ama kendi sancım gelmedi maalesef... bol bol yürü canım, birde hurma ye günde 2 tane falan, doğumun başladığı anda da yiyebilirsin.
internette doğum esnasında nefes alma teknikleri var onlara da bir göz at, mutlaka faydası olur..
bebeğim 5,5 aylık daha canım, 9 ocak doğumlu, inşallah kolay bir doğumun olur canım, yeterki sakin ol,
Rabbim yardımcın olsun, bol bol dua et...

ne güzel canım yaaa.ben de senin gibi bir gün doğum hikayemi anlatabilecek miyim acaba?benim eşim de basından beri sezeryana karsı.ben korktuğum için sezeryan olsun istedim hep.ama o sen geç iyileşirsiin bünyen zayıf normal doğum yap diyor hep.sen güçlüsün yaparsın ben inanıyrm diyor ama bilmiyrm sancılardan, alta el sürmelerinden falan korkuyrm.doktor sezeryan olman lazım dese rahatlıycam sanki.ama içimden bi ses normal doğum yapıcamı söylüyor.
ben yürüyüş falan yapamıyrm canım çünkü 31.haftamda rahimde 1 cm açılma oldu.o zamandan beri yatıyrm,oturuyrm.bebek doğum kanalında bekliyor.inşaallah kolay bir doğum olur canım yaa.başta hurma yiyordum son 2 aydır bıraktım.yine baslarım yemeye.hep dua ediyrm zaten..senin kızının ismi ne ?

rukiyeylmz

Alıntı yapılan: ƓĤ♡SƬ - 20 Haziran , 2012, 19:53:09
canım bendede anksiyete bozukluğu tanısı var...
uzun zamandır gerçi gitmiyorum ama yakında tekrar başlayacam psikologlardan yardım almaya.ben tanı konulduğunda 6 ay ilaç tedavisi oldum. doğuma gelince ben sezaryan oldum. ama benim mecburi sezaryandi.
sezaryan sırasında kızımı alıp acil kuveze koyduklarında benim atak oldu. doktor hemen oksijen maskesi ile birazda sakinleştirici yaparak atağı durdurdu. ama boğulur gibi oldum. hamileleiğim boyuncada bol bol kalp sıkışması nefes alamama gibi durumlar devam etti.
bazen diyorum ki iyiki sezaryan olmuşum heralde normal doğum yapamazdım ...
benim anksiye aşırı derece kuşku ile baş gösteriyor.şüphe beni yer bitiriyor
neden mecburi sezeryan oldun canım merak ettim..

<<<betty>>>

Alıntı yapılan: rukiyeylmz - 21 Haziran , 2012, 12:41:31
Alıntı yapılan: <<<betty>>> - 20 Haziran , 2012, 18:37:03
canım benim Allah senden de razı olsun  :opucuk:
inan bu hastalığı yaşayanlar anlar sadece birbirini, eşimde en başlarda reddetmişti benim hastalığımı,
hatta hamileliğimin başında sen normal doğum yapamazsın canım, hiç kolay değil normal doğum, hem bak etrafımızdaki herkes sezeryan,
hiçbirşey olmuyor, onlarda kavuşuyorlar bebeklerine derdi. neyse ben onu normal doğum istediğim konusunda ikna ettim çünkü ben asıl sezeryandan korkuyordum, dikişler - narkoz  :honk: etrafımdaki doğum yapmış veya ameliyat olmuş insanların narkozdan sonra ayılamamaları mide bulantısı kusma yaşamaları beni daha çok korkutuyordu, çünkü benim ataklardaki en büyük sıkıntım mide bulantısı  :sad1:
eşimi de bu konuda ikna ettim, dr.um da (Allah bin kere razı olsun ondan) bana inandı yapabilirsin dedi.
canım en başta şunu söyliyim; benim doğumumu kendinle kıyaslama sakın. çünkü biraz zor ve uzun geçti benim sancılarım.
bebeğim gelmemişti benim 41+6 da hastaneye gece, 11 de lağman yapıldı, 12 de rahmime bir ilaç kondu ve kendi sancılarım başladı hafif,
gece 4 de tekrar ebe kontrol etti, açılma başlamış yeniden ilaç vermeye gerek yok dedi, nst ye bağladılar, ooo şiddetli sancılar gözüküyor dedi, o saate kadar inanılmaz bir 4 saat geçirdim atakla uğraşıyordum resmen, neyse ebe şiddetli sancı değince bana bi güç geldi, aaa dedim ben pek bişey hissetmiyorum ne güzel ozaman dedim ve atağım hafif hafif geçmeye başladı, saat 6 gibi artık sancılar dakika da gelmeye başlamıştı, koridora çıkmıştım yürümek için ama yürüyemedim odaya geri döndük annemle, ebe geldi, tamamdır artık sabırlı olucaksın çünkü ağrılar gitgide şiddetlenecek dedi, devamlı dua ediyordum annem ve eşimde aynı şekilde, dediğin gibi tevekkül sadece gerisi boş...
vee gitgide şiddetlendi, ama açılmam durdu sabah saat 10 da, rahim açıcı iğne yaptılar 4 defa, kolay değildi ağrılar ama Rabbim dayanma gücünü veriyor işte, öğlen tam 12 de de kızım dünyayageldi çok şükür  :love9: son 12 saatimden sonra yeniden doğdum inan bana, doğumhanede artık yalvardığımı hatırlıyorum dr.uma, ben ıkınamıyorum siz çıkarın diye  :ehi: dr.umda 10 dakika sonra yaşadığın herşeyi unutucaksın dedi ve inan öyle oldu, her acı ağrı bıçak gibi kesildi ve yürüyerek odama girdim  :hieyt:  :hieyt:
istediğim en büyük şeyi başarmıştım, çok mutluydum çok gururluydum, eşim başardın hayatım başardın diyordu başımda, odaya girdiğimde herkes bana şaşkınlıkla bakıyordu, doğumhaneye giderken ağlaya bağıra giden ben, güle oynaya resmen yeniden doğmuş gibi gelmiştim 2 saat sonra... inan bu mutluluğa değer canım, sakın kendini güçsüz görme (ben öyle yaptım çünkü) ozaman bebeğine uzaklaşıyorsun çünkü...
ben normal doğumu çok istediğimden hep yürüdüm son haftalarda, hergün 2 defa sıcak duş aldım, hamama bile gittim artık doğum olsun diye ama kendi sancım gelmedi maalesef... bol bol yürü canım, birde hurma ye günde 2 tane falan, doğumun başladığı anda da yiyebilirsin.
internette doğum esnasında nefes alma teknikleri var onlara da bir göz at, mutlaka faydası olur..
bebeğim 5,5 aylık daha canım, 9 ocak doğumlu, inşallah kolay bir doğumun olur canım, yeterki sakin ol,
Rabbim yardımcın olsun, bol bol dua et...

ne güzel canım yaaa.ben de senin gibi bir gün doğum hikayemi anlatabilecek miyim acaba?benim eşim de basından beri sezeryana karsı.ben korktuğum için sezeryan olsun istedim hep.ama o sen geç iyileşirsiin bünyen zayıf normal doğum yap diyor hep.sen güçlüsün yaparsın ben inanıyrm diyor ama bilmiyrm sancılardan, alta el sürmelerinden falan korkuyrm.doktor sezeryan olman lazım dese rahatlıycam sanki.ama içimden bi ses normal doğum yapıcamı söylüyor.
ben yürüyüş falan yapamıyrm canım çünkü 31.haftamda rahimde 1 cm açılma oldu.o zamandan beri yatıyrm,oturuyrm.bebek doğum kanalında bekliyor.inşaallah kolay bir doğum olur canım yaa.başta hurma yiyordum son 2 aydır bıraktım.yine baslarım yemeye.hep dua ediyrm zaten..senin kızının ismi ne ?

kızımın ismi ipek canım... senin bebeğinin cinsiyeti ne? isme karar verdiniz mi?
canım çok düşünme tatlım artık sona geliyorsun Allah ın izniyle, bana kalırsa senin doğumun kolay olur, açılman hızlı olur gibi geliyor bana  :amin:  alttan muayneler eller falan düşünme onları sen, ben doğum yaparken odaya her ebe ya da dr. gelişinde şöyle düşündüm "ne kadar rahat olursam okadar az canım yanar, onlar muayene ederken başka şeyler düşün" dedim kendi kendime ve inan işe yaradı, sen de böyle yap, çünkü başka çaresi yok... keşke ben bu kadar stres yapmasaymışım diyorum şimdi ama bilmediğin yada yaşamadığın bir olay olduğu için eninde sonunda sıkıyorsun kendini. ama bak biraz bana kulak verirsen daha rahat geçer doğumun... Rabbim o acıyı veriyor ama dayanma gücünü de veriyor inan bana... yoksa ben 2. bebeği düşünürmüydüm hiç  :ehi: hem de önümüzdeki yıl  :ehi:  ki benim doğumum cidden zor bir doğumdu ama dediğim gibi Rabbim çok büyük, inşaallah seni de bu yolda koymaz, sağlıklıca bebeğine kavuşmanı nasip eder  :amin: :amin:



rukiyeylmz

Alıntı yapılan: <<<betty>>> - 22 Haziran , 2012, 21:12:05
Alıntı yapılan: rukiyeylmz - 21 Haziran , 2012, 12:41:31
Alıntı yapılan: <<<betty>>> - 20 Haziran , 2012, 18:37:03
canım benim Allah senden de razı olsun  :opucuk:
inan bu hastalığı yaşayanlar anlar sadece birbirini, eşimde en başlarda reddetmişti benim hastalığımı,
hatta hamileliğimin başında sen normal doğum yapamazsın canım, hiç kolay değil normal doğum, hem bak etrafımızdaki herkes sezeryan,
hiçbirşey olmuyor, onlarda kavuşuyorlar bebeklerine derdi. neyse ben onu normal doğum istediğim konusunda ikna ettim çünkü ben asıl sezeryandan korkuyordum, dikişler - narkoz  :honk: etrafımdaki doğum yapmış veya ameliyat olmuş insanların narkozdan sonra ayılamamaları mide bulantısı kusma yaşamaları beni daha çok korkutuyordu, çünkü benim ataklardaki en büyük sıkıntım mide bulantısı  :sad1:
eşimi de bu konuda ikna ettim, dr.um da (Allah bin kere razı olsun ondan) bana inandı yapabilirsin dedi.
canım en başta şunu söyliyim; benim doğumumu kendinle kıyaslama sakın. çünkü biraz zor ve uzun geçti benim sancılarım.
bebeğim gelmemişti benim 41+6 da hastaneye gece, 11 de lağman yapıldı, 12 de rahmime bir ilaç kondu ve kendi sancılarım başladı hafif,
gece 4 de tekrar ebe kontrol etti, açılma başlamış yeniden ilaç vermeye gerek yok dedi, nst ye bağladılar, ooo şiddetli sancılar gözüküyor dedi, o saate kadar inanılmaz bir 4 saat geçirdim atakla uğraşıyordum resmen, neyse ebe şiddetli sancı değince bana bi güç geldi, aaa dedim ben pek bişey hissetmiyorum ne güzel ozaman dedim ve atağım hafif hafif geçmeye başladı, saat 6 gibi artık sancılar dakika da gelmeye başlamıştı, koridora çıkmıştım yürümek için ama yürüyemedim odaya geri döndük annemle, ebe geldi, tamamdır artık sabırlı olucaksın çünkü ağrılar gitgide şiddetlenecek dedi, devamlı dua ediyordum annem ve eşimde aynı şekilde, dediğin gibi tevekkül sadece gerisi boş...
vee gitgide şiddetlendi, ama açılmam durdu sabah saat 10 da, rahim açıcı iğne yaptılar 4 defa, kolay değildi ağrılar ama Rabbim dayanma gücünü veriyor işte, öğlen tam 12 de de kızım dünyayageldi çok şükür  :love9: son 12 saatimden sonra yeniden doğdum inan bana, doğumhanede artık yalvardığımı hatırlıyorum dr.uma, ben ıkınamıyorum siz çıkarın diye  :ehi: dr.umda 10 dakika sonra yaşadığın herşeyi unutucaksın dedi ve inan öyle oldu, her acı ağrı bıçak gibi kesildi ve yürüyerek odama girdim  :hieyt:  :hieyt:
istediğim en büyük şeyi başarmıştım, çok mutluydum çok gururluydum, eşim başardın hayatım başardın diyordu başımda, odaya girdiğimde herkes bana şaşkınlıkla bakıyordu, doğumhaneye giderken ağlaya bağıra giden ben, güle oynaya resmen yeniden doğmuş gibi gelmiştim 2 saat sonra... inan bu mutluluğa değer canım, sakın kendini güçsüz görme (ben öyle yaptım çünkü) ozaman bebeğine uzaklaşıyorsun çünkü...
ben normal doğumu çok istediğimden hep yürüdüm son haftalarda, hergün 2 defa sıcak duş aldım, hamama bile gittim artık doğum olsun diye ama kendi sancım gelmedi maalesef... bol bol yürü canım, birde hurma ye günde 2 tane falan, doğumun başladığı anda da yiyebilirsin.
internette doğum esnasında nefes alma teknikleri var onlara da bir göz at, mutlaka faydası olur..
bebeğim 5,5 aylık daha canım, 9 ocak doğumlu, inşallah kolay bir doğumun olur canım, yeterki sakin ol,
Rabbim yardımcın olsun, bol bol dua et...

ne güzel canım yaaa.ben de senin gibi bir gün doğum hikayemi anlatabilecek miyim acaba?benim eşim de basından beri sezeryana karsı.ben korktuğum için sezeryan olsun istedim hep.ama o sen geç iyileşirsiin bünyen zayıf normal doğum yap diyor hep.sen güçlüsün yaparsın ben inanıyrm diyor ama bilmiyrm sancılardan, alta el sürmelerinden falan korkuyrm.doktor sezeryan olman lazım dese rahatlıycam sanki.ama içimden bi ses normal doğum yapıcamı söylüyor.
ben yürüyüş falan yapamıyrm canım çünkü 31.haftamda rahimde 1 cm açılma oldu.o zamandan beri yatıyrm,oturuyrm.bebek doğum kanalında bekliyor.inşaallah kolay bir doğum olur canım yaa.başta hurma yiyordum son 2 aydır bıraktım.yine baslarım yemeye.hep dua ediyrm zaten..senin kızının ismi ne ?

kızımın ismi ipek canım... senin bebeğinin cinsiyeti ne? isme karar verdiniz mi?
canım çok düşünme tatlım artık sona geliyorsun Allah ın izniyle, bana kalırsa senin doğumun kolay olur, açılman hızlı olur gibi geliyor bana  :amin:  alttan muayneler eller falan düşünme onları sen, ben doğum yaparken odaya her ebe ya da dr. gelişinde şöyle düşündüm "ne kadar rahat olursam okadar az canım yanar, onlar muayene ederken başka şeyler düşün" dedim kendi kendime ve inan işe yaradı, sen de böyle yap, çünkü başka çaresi yok... keşke ben bu kadar stres yapmasaymışım diyorum şimdi ama bilmediğin yada yaşamadığın bir olay olduğu için eninde sonunda sıkıyorsun kendini. ama bak biraz bana kulak verirsen daha rahat geçer doğumun... Rabbim o acıyı veriyor ama dayanma gücünü de veriyor inan bana... yoksa ben 2. bebeği düşünürmüydüm hiç  :ehi: hem de önümüzdeki yıl  :ehi:  ki benim doğumum cidden zor bir doğumdu ama dediğim gibi Rabbim çok büyük, inşaallah seni de bu yolda koymaz, sağlıklıca bebeğine kavuşmanı nasip eder  :amin: :amin:


benimki de kız canım.ismini serra düşünüyrz nasipse.
normal doğum yapanları kahraman olarak görüyrm ama sen 2 kat kahramansın bence.ben de başarabilirsem kendimi de ilan edicem :) sen dewlet hastanesinde mi doğum yaptın özel miydi ? benimki dewlette olacak bakalım.dün doktora gittim .ilacı kes artık dedi.bebek doğacak seviyeye gelmiş.2.700 müş kilosu.her hafta nst ye çağırdı ve kan tahlili istedi.haftasonu geçsin bırakıcam hapı ama bende daha fazla heyecan korku olmaya başlayacak.dediğin gibi canım bebeğim hep aşağıda durduğu için açılma hemen olacakmış gibi geliyor bana da ama bakalım.inşaallah bebeğimi kucağıma alınca bu kadar strese girdiğime gülerim ve senin gibi düüşünürüm.herşeye rağmen 2.yi düşünmen de çok güzel.demek ki unutuyor insan o acıları.
bu arada doğumdan sonra da seninle görüşmeyi isterim.nerede yaşıyorsun ?ismin ne?
güzel duaların için Allah razı olsun..

glyçr

bendede anksiyete var deprosyanda gibiyim hiç bişeyden zevk almıyorum içimde sürekli bi skıntı yürek güpürtüsü ölmekten amansız hastalığa yakalanmaktan korkuyorum ve kendimi hasta gibi ölecekmiş gibi hissedip durgunlaşıyorum hayatan kopuyorum 13 haftalık hamileyim ilaç kullanamıyorum  :crybaby2: